[باب: اینكه حق شوهر بر همسر خود بسیار است]
۲۵- از عبدالله بن أبی أوفىسروایت است که رسول الله جفرمودند: «لو كنت آمراً أحداً أن يسجد لغير الله، لأمرت المرأة أن تسجد لزوجها، والذي نفس محمد بيده لا تؤدي المرأة حق ربها حتى تؤدي حق زوجها، ولو سألها نفسها وهي على قنب [۳۰] لم تمنعه» [۳۱].
اگر امر می‌کردم که شخصى براى غیر از خدا سجده کند، امر می‌کردم که زن براى شوهر خود سجده کند، سوگند به کسى که جانم در دست اوست، زن حق خدا را ادا نمی‌کند [یعنى از او قبول نمی‌شود] تا اینکه حق شوهرش را ادا نماید، اگر از زن خود چیزى بخواهد، گرچه بر زین شترى هم باشد او را اجابت کرده و امتناع نمی‌ورزد.
[۳۰] قنب: زینى که بر کوهان (سنام) شتر گذاشته مى‌شود، کنایه بر این است که فوراً امر او را اجابت مى‌کند. [۳۱] صحیح أخرجه أحمد وابن ماجه و ابن حبان.