[باب: منع‌كردن زن از پوشیدن لباس‌های تنگ كه حجم جسم را نمایان می‌کند، و از لباس‌های شفاف كه جسم را آشكار می‌نماید، و از لباس‌های كوتاه كه تمامی جسم را نمی‌پوشاند، و از جمع‌كردن مو بر بالای سر (كاكل) و حرام‌بودن همه اینها]
۳۳- أبوهریرهسروایت می‌کند که رسول الله جفرمودند: «صنفان من أهل النار لم أرهما: قوم معهم سياط كأذناب البقر يضربون بها الناس، ونساء كاسيات عاريات مميلات مائلات رؤوسهن كأسنمة البخت المائلة، لا يدخلن الجنة ولا يجدن ريحها، وإنَّ ريحها ليوجد من مسيرة كذا وكذا» [۴۱].
دو صنف از اهل آتش‌اند که آنها را ندیده‌ام، مردمانى هستند که تازیانه دارند مانند دم گاو، با آن به مردم می‌زنند، و زنانى هستند برهنه و عریان که لباس‌هاى تنگ و شفاف و کوتاه بر تن می‌کنند، و از طاعت و فرمان خدا منحرف اند، و زنان دیگر را بطرف خود کشانده فاسد می‌کنند، و (موى) سرشان مانند سنام و کوهان شتر است که به اینطرف و آنطرف می‌رود، اینها به بهشت داخل نمی‌شوند، و بوى بهشت هم به مشامشان نمی‌رسد، در حالیکه بوى بهشت از مسافت چنین و چنان به مشام می‌رسد [۴۲].
[۴۱] مسلم. [۴۲] در روایتى است که بوى بهشت از مسافت چهل سال به مشام مى‌رسد. کاسیات: زنى که لباس‌هاى تنگ و شفاف و کوتاه مى‌پوشد. مائلات: از طاعت و فرمان خدا منحرف هستند. ممیلات: غیر از خود زنان دیگر را به طرف خود و عمل خود مى‌کشانند (و فاسد مى‌کنند). البخت: نوعى از شتر است که کوهان و سنام بزرگ دارد. السنام: کوهان شتر.