سخن مترجم با خوانندگان
پس از ثناء و ستایش پروردگار، و درود و سلام به حضرت محمد مختار و اهل بیت أطهار و صحابه أخیار، خدمت خونندگان محترم سلام عرض میشود، امیدواریم که همواره جهت نیل به سعادت دائم کوشا باشید.
همچنانکه استحضار دارید خداوند مهربان انسان را در این جهان برای آزمایش آفریده است، تا آشکار شود که چه کسی از ما به اعتبارعمل نیکو کارتر است: ﴿لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗا﴾[الملک: ۲].
اعمالی که باید انجام دهیم و از خلال آن بهترینها شناسایی شوند توسط خود پروردگار مهربان تعیین و بوسیله پیام آور راستینشص توضیح و تشریح گردیده است، بنابر این نیکو کار و مؤفق،و شایسته بهشت جاویدان و نعمتهای بیپایان و مهمتر از همه مستحق خوشنودی خدای مهربان کسی است که تمام فرایض الهی را مطابق با سنت و راهنمایی معلم بزرگ بشریتصانجام داده باشد، و امتیازات و جوایز هرکسی به اندازه اطاعت و نسبت دقت در انجام فرایض و خدای نکرده مؤاخذه و تنبیه هر کسی نیز به اندازه سرپیچی یا مخالفت وی از دستورات الهی خواهد بود، بنابراین معیار سنجش هم خدایی است و نه بندگی.
پس خوانندۀ عزیز! خوشا به سعادت شما که سعی و تلاش دارید تمام فرایض خداوند را مطابق با سنت و سیرت پیامبر بزرگوارمانصانجام دهید، یکی از بزرگترین فرایض خداوند حج خانۀ کعبه است، که بر خلاف دیگر فرایض شامل هر دو بُعد مالی وبدنی میگردد، هر شخص مسلمانی مکلف است هر زمانی که استطاعت مالی و جانی داشته باشد در عمر یکبار شخصا عازم مرکز ایمان شود، و ابراهیم وار عهد و پیمان خودش را با خالق هستی تجدید کند از تمام بتهای جاندار و بیجان دل بِبُرد، و تعهد کند که:
خدایا! من آمدهام عضویت خودم را در دین حنیف ابراهیم از اینجا اعلام کنم، آری ابراهیم حنیف اولین عضو دین حنیف بود،حنیف یعنی اعراض کننده از تمام ادیان باطل و خدایان باطل و روی آورنده به دین حق و خدای حق، طبیعی است حاجی آمده است در اینجا بگوید که:
خدایا! ابراهیمِ خلیل، آن موحد بزرگ برای قبولی در امتحان تو، نه تنها از همه چیزش گذشت که حتی حاضر شد با کارد گلوی تنها فرزند عزیزش را بِبُرد، و او با این عمل بر گلوی تمام خواستههای خودش کارد کشید که از خودش و برای خودش هیچ کاری نکند هر چه میکند از تو و برای تو باشد.
خدایا! ابراهیم خلیل با زدن تبر بر سر بتها،فقط بتهای بیجان را نشکست، او با این کار بر سر تمام بتهای جان دار و بیجان، درونی و بیرونی، خودی و غیر خودی تبر زد، همه را شکست ونابود کرد.
خدایا! اینکه تو تمام حرکات ابراهیم و همسر و فرزندش را در ریگستان داغ عربستان، در حرم کعبه، صفا و مروه، مِنا و مزدلفه وعرفات، همه را از علامات توحید و یکتا پرستی قرار دادی نه به خاطر ابراهیم و اسماعیل و هاجر بلکه بخاطر آنکه آنها در تمام این مراحل فقط ترا به یکتایی میپرستیدند، و دستورات ترا بدون چون و چرا اجرا میکردند.
خدایا! قبر هیچکدام از بندگان پاکت بشمول خود ابراهیم خلیل و همسر و فرزند فداکارش و بشمول پیامبر عزیز و دوست داشتنیات محمد مصطفیصکه آخرین و بهترین پیامبرانت بود، را جزو مناسک حج قرار ندادی تا به ما بندگان گنهکارت بفهمانی که در میدانِ ایمان و عمل مقصود خدا محوری است، نه پیامبر محوری و بنده محوری، و تا اینکه به ما بفهمانی که وقتی قبر ابراهیم خلیل و محمد مصطفی علیهما اسلام مرکز توجه بندگان و جای عرضۀ مشکلات و جای آه و ناله و زاری نیست پس هیچ قبر دیگری درهیچ نقطه دیگری از جهان نمیتواند چنین باشد.
خدایا! ما میدانیم که تو که خدا محوری را مقصود قرار دادی هرگز با اولیایت دشمن نیستی آنها بهترین دوستان تو هستند پیامبران صادق و اولیای پاکت چونکه ترا به یکتایی میپرستیدند و حل هر مشکلشان را از تو میخواستند تو آنها را بشدت دوست میداری اما چونکه پرستش ویژۀ توست نخواستی که ما آنها را با تو شریک بگردانیم.
خدایا! ما میدانیم که تو حکیم و دانا و شنوا و بینایی، هر سخن و مناجاتی را میشنوی، هر راز نهان وآشکاری را میدانی، هر دعایی را میشنوی و اجابت میکنی، چونکه تو قادر وتوانایی، به ما نزدیکی بدون پارتی و رشوت، آه ونالۀ همۀ بندگانت را میشنوی، هیچ احتیاجی به وسیله و واسطه نداری، حتی اگر فقیرترین بندهات در هر گوشهای از دنیا بدور از تمام وسیلهها و واسطهها و بدون نیازها و نذرانهها در دل شب یا در بخشی از روز دستانش را عاجزانه بسوی تو بلند کند و ترا برای رفع حاجتش بخواند، ما ایمان کامل داریم که تو فریاد او را میشنوی و اجابت میکنی.
خدایا! ما میدانیم که دین تو برای همۀ مردم است و همه در نزد تو برابرند نژاد و رنگ و پول ومنصب و امتیازهای مختلف مادی دنیا و حتی مدارک عالی و القاب مقدس هیچ کسی را در نزد تو از کس دیگری جلو نمیاندازد، معیار سنجش خوب و بد فقط تقوا است، پس از ایمان صادقانه، هر کس تقوا و پرهیزگاریش بیشتر باشد در نزد تو محبوبتر است و لو اینکه فقیر و تنگدست باشد وحتی نان شبش را هم نداشته باشد.
خدایا! پس ترا شاهد و گواه میگیریم که ما حج را عبادت میدانیم نه گردش و تفریح، و وسیله شهرت و افتخار بر دیگران، بنابر این به همۀ مان اخلاص عنایت فرما و حج وتمامی عبادات ما را برای خودت خالص گردان، و ما را از هر گونه شرک و ریاکاری و بدعت و معصیت پاک بدار.
خدایا! ما بخاطر رضای تو آمدهایم تا دعوت تو را لبیک گوئیم و اینک که از همه چیز دل بریدهایم از تو میخواهیم که به ما توفیق توبه نصوح عنایت فرمایی تا اینکه زندگی پس ازحج ما چون زندگی قبل از حجمان ملوث به گناهان و تقصیرات نگردد، ما تصمیم گرفتهایم و از تو توفیق میطلبیم که از هم اکنون دیگر نافرمانی ترا نکنیم.
پس خدایا! گواه باش که فرایضت را ترک نخواهیم کرد و برای زنده کردن سنتهای پیامبرتصتلاش خواهیم کرد، کار حرام انجام نخواهیم داد، ظلم نخواهیم کرد، حق کسی را تلف نخواهیم کرد، دروغ نخواهیم گفت، تهمت نخواهیم زد، گمان بد نخواهیم برد، خبر چینی نخواهیم کرد، با خویشان وهمسایگان رابطه نیک خواهیم داشت، قرآن را مهجور و متروک نخواهیم گذاشت، به فقرا و مستمندان کمک خواهیم نمود، همواره در طلب علم سعی و تلاش خواهیم کرد، اگر خود نتوانیم فرزندانمان را برای خدمت قرآن آماده خواهیم کرد.
خلاصه اینکه ما تصمیم جدی داریم که از این پس زندگی صد در صد اسلامی داشته باشیم توفیق و راهنمایی از تو میخواهیم، پس خدایا! از ما بپذیر و ثبات و استقامت عنایت فرما.
در پایان این مقدمه لازم میدانم با استفاده از فرصتی که دست داده دو نکته را خدمت خوانندگان عزیز و حجاج محترم تذکر دهم که البته درهر دو مورد از روحانیت محترم و فرهنگیان عزیز استدعا دارم چه در خود جامعه و چه در اثنای سفر حج و عمره روشنگری فرموده و حتی الامکان برادران و خواهران را در باره اهمیت این دو موضوع آگاه فرمایند.