دعای به درگاه غیر خدا اعمال نیک را محو و نابود می‌کند
ای خواهر و برادر مسلمان، چه فرقی است بین کسی که بگوید: عیسی فرزند خداست و بعضی از صفات الوهیت را دارد ـ چنان که نصاری چنین می‌گویند ـ و کسی که غیر از خدا را خواسته و معتقد است که به او یاری می‌دهد و خواستۀ را برآورده می‌کند؟
این عمل با توجه به اینکه شرک به خدای متعال و نابودکنندۀ اعمال است، مسلمانان را نیز از هم پراکنده می‌کند، زیرا وقتی که عقیدۀ آنان یکی نیست، نمی‌توانند با هم یکپارچه شوند، زیرا گروهی از ایشان، مخالف منهج و روش صحیح می‌باشند. جای تأسف است که بعضی از نصاری وقتی زندگی دوره جاهلیت را مطالعه می‌کنند، می‌گویند: اینها به بت‌پرستی پدرانشان بازگشته‌اند. آنان فراموش کرده‌اند یا خود را به فراموشی زده‌اند هنگامی که به خدا فرزند نسبت دادند، در حالی که خداوندـمنزه است که از کسی زاده گردد، یا کسی از او متولد شود:
﴿لَیۡسَ کَمِثۡلِهِۦ شَیۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡبَصِیرُ ١١﴾[الشوری: ۱۱]
«هیچ چیزی همانند خدا نیست و او شنوا و بینا است»،
و باز می‌فرماید:
﴿وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَلَدٗا ٨٨ لَّقَدۡ جِئۡتُمۡ شَیًۡٔا إِدّٗا ٨٩ تَكَادُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ یَتَفَطَّرۡنَ مِنۡهُ وَتَنشَقُّ ٱلۡأَرۡضُ وَتَخِرُّ ٱلۡجِبَالُ هَدًّا ٩٠ أَن دَعَوۡاْ لِلرَّحۡمَٰنِ وَلَدٗا ٩١ وَمَا یَنۢبَغِی لِلرَّحۡمَٰنِ أَن یَتَّخِذَ وَلَدًا﴾[مریم: ۸۸ تا ۹۲]
«و گفتند [خداى] رحمان فرزندى اختیار کرده است؛ واقعاً چیز زشتى را [بر زبان] آوردید؛ چیزى نمانده است که آسمان‌ها از این [سخن] بشکافند و زمین چاک خورد و کوه‌ها به شدت فرو ریزند؛ از اینکه براى [خداى] رحمان فرزندى قایل شدند؛ [خداى] رحمان را نسزد که فرزندى اختیار کند».
وهاج للظلم والطغیان طوفان
لما ترکنا الهدى حلت بنا نقم
«وقتی هدایت را ترک کردیم، عذاب و عقوبت بر ما فرود آمد، و ظلم و طغیان شدت گرفت و فراگیر شد».
طلب از غیر خدا اعمال نیک و کردار حسنه را محو و نابود می‌کند و هیچ شک و تردیدی نیست که طلب از غیر خدا گمراهی محض است؛ خداوند می‌فرماید:
﴿وَمَنۡ أَضَلُّ مِمَّن یَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَن لَّا یَسۡتَجِیبُ لَهُۥٓ إِلَىٰ یَوۡمِ ٱلۡقِیَٰمَةِ وَهُمۡ عَن دُعَآئِهِمۡ غَٰفِلُونَ ٥﴾[الأحقاف: ۵]
«و کیست گمراهتر از آن کس که به جاى خدا کسى را مىخواند که تا روز قیامت او را پاسخ نمىدهد و آنها از دعایشان بىخبرند».
بخوانید که وقتی فرشتگان هنگام مردن روح آنها را می‌گیرند، به آنها چه می‌گویند:
﴿حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُنَا یَتَوَفَّوۡنَهُمۡ قَالُوٓاْ أَیۡنَ مَا كُنتُمۡ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا وَشَهِدُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰفِرِینَ ٣٧﴾[الأعراف: ۳۷]
«پس کیست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغ بندد یا آیات او را تکذیب کند؟ اینان کسانى هستند که نصیبشان از آنچه مقرر شده، به ایشان خواهد رسید، تا آنگاه که فرشتگان ما به سراغشان بیایند که جانشان بستانند؛ مىگویند: آنچه غیر از خدا مىخواندید کجاست؟ مىگویند: از [چشم] ما ناپدید شدند و علیه خود گواهى مىدهند که آنان کافر بودند».
عمل و کردار انسان کافر محو و نابود است، زیرا خداوند می‌فرماید:
﴿وَقَدِمۡنَآ إِلَىٰ مَا عَمِلُواْ مِنۡ عَمَلٖ فَجَعَلۡنَٰهُ هَبَآءٗ مَّنثُورًا ٢٣﴾[الفرقان:۲۳]
«و به هر گونه کارى که کرده‌اند مىپردازیم و آن را [چون] گردى پراکنده مىسازیم»
زیرا با امر و فرمان خدا و رسول خداصمخالفت کرده است.
شرک ورزیدن، غیر از مخالفت با امر خدا، ولی مخالفت با فرمان رسول‌اللهصنیز محسوب می‌شود و خود گناه دیگری است، چرا که آن بزرگوار نیز فرمان داده که از غیر خدا چیزی خواسته نشود: «إِذَا سَأَلْتَ فَاسْأَلِ اللَّهَ وَإِذَا اسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ»، «اگر خواهش و درخواستی داشتی، آن را از خدا بخواه؛ و اگر کمک و یاری خواستی، آن را از خدا بخواه».
قطعاً شرک مورد قبول نیست و سبب نابود شدن اعمال نیک و صالح، از نماز و روزه و حج می‌شود:
﴿وَلَقَدۡ أُوحِیَ إِلَیۡكَ وَإِلَى ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِكَ لَئِنۡ أَشۡرَكۡتَ لَیَحۡبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِینَ ٦٥﴾[الزمر: ۶۵]
«به تو و به یکایک پیغمبران پیش از تو وحی شده است که اگر شرک بورزی کردارت [باطل و بی‌پاداش می‌گردد و] هیچ و نابود می‌شود، و از زیانکاران خواهی بود»،
و می‌فرماید:
﴿إِنَّهُۥ مَن یُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَقَدۡ حَرَّمَ ٱللَّهُ عَلَیۡهِ ٱلۡجَنَّةَ وَمَأۡوَىٰهُ ٱلنَّارُ﴾[المائدة:۷۲]
«هر کس به خدا شرک آورد قطعاً خدا بهشت را بر او حرام ساخته و جایگاهش آتش است».
پس ای مؤمنان، از شرک و هر وسیله‌ای که به آن منتهی می‌شود، دوری گزینید؛ کارهایی مانند: ساختن مساجد بر قبرها، یا قربانی برای قبرها و مردگان، و امثال آن، چون پدرمان إبراهیم÷از گرفتار شدن در دام شرک می‌ترسید؛ چنان که به خداوند عرض کرد:
﴿وَٱجۡنُبۡنِی وَبَنِیَّ أَن نَّعۡبُدَ ٱلۡأَصۡنَامَ ٣٥﴾[إبراهیم: ۳۵]
«خدایا، من و فرزندانم را از پرستش بت‌ها دور فرما».
امام ابراهیم تمیمی گوید: «چه کسی بعد از ابراهیم÷از بلا و مصیبت در امان است».
خوانندۀ عزیز، بر تو واجب است که مردم را از این نادانی و عادت‌های جاهلی و شرکی که با اهل جاهلیت فرقی ندارد، بر حذر داری، تا طلب‌کردن را خالص برای خدا قرار دهند، و به ندای باری‌تعالی لبیک گویند، هنگامی که فرمودند:
﴿وَقَالَ رَبُّكُمُ ٱدۡعُونِیٓ أَسۡتَجِبۡ لَكُمۡ﴾[المؤمن: ۶۰]
«و پروردگارتان فرمود: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم»،
و می‌فرماید:
﴿وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌۖ أُجِیبُ دَعۡوَةَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِۖ فَلۡیَسۡتَجِیبُواْ لِی وَلۡیُؤۡمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمۡ یَرۡشُدُونَ ١٨٦﴾[البقرة: ۱۸۶]
«و هرگاه بندگان من از تو در باره من بپرسند [بگو] من نزدیکم و دعاى دعاکننده را به هنگامى که مرا بخواند، اجابت مىکنم، پس [آنان] باید فرمان مرا گردن نهند و به من ایمان آورند باشد که راه یابند».