برخی از شبهههایی که اهل باطل ادعا میکنند
چرا از اولیا یاری نخواهیم در حالی که خداوند دربارۀ آنها چنین میفرماید:
﴿أَلَآ إِنَّ أَوۡلِیَآءَ ٱللَّهِ لَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ ٦٢﴾[یونس: ۶۲]
«بدان که دوستان خدا نه بیمی بر آنان است و نه آنان اندوهگین شوند».
ما فقط به خاطر جاه و منزلت آنان نزد خدا آنها را میخوانیم، چون صالح و نیکوکارند و در نزد خدا مقام دارند، و ما به خاطر آنچه که خدا به آنان داده آنها را میخوانیم.
علمای موحد اهل سنت و جماعت، در صدد پاسخ به این شبهه بر آمده و جواب دادهاند که بقیه آیه را بخوانید تا بریتان واضح گردد:
﴿ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ یَتَّقُونَ ٦٣﴾[یونس: ۶۳]
«آنانکه ایمان آوردند و پروا میکردند».
خداوند تعریف اولیا را چنین بیان کرده: به خدا مؤمن هستند و از کردار و اعمالی که خدا از آن خشم و غضب میگیرد و کراهت دارد، پرهیز میکنند. از جمله بزرگترین اعمالی که اللهـبه آن خشم میگیرد و کراهت دارد، شرک و توسل به غیر از خداست؛ پس چگونه اولیا راضی میشوند تا دیگران به آنها توسل جویند؟
خداوند در روز قیامت به اولیای خود میفرماید:
﴿أَهَٰٓؤُلَآءِ إِیَّاكُمۡ كَانُواْ یَعۡبُدُونَ ٤٠ قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ أَنتَ وَلِیُّنَا مِن دُونِهِمۖ بَلۡ كَانُواْ یَعۡبُدُونَ ٱلۡجِنَّۖ أَكۡثَرُهُم بِهِم مُّؤۡمِنُونَ ٤١﴾[سبأ: ۴۰-۴۱]
«آیا اینان شما را میپرستیدند؟ گویند پاک و منزهی، تو کارساز مایی نه آنان، بلکه جن را میپرستیدند، بیشترشان به آنها باور داشتند».
رسول اللهصبا مشرکان عرب به جنگ پرداخت، در حالی که به توحید ربوبیت اعتراف داشتند، یعنی مشرکان باور داشتند که خدا خالق و رازق و مدبر تمامی امور در آسمان و زمین است. پیامبرصبا آنها جنگ کرد در حالی که دربارۀ اولیا میگفتند:
﴿هَٰٓؤُلَآءِ شُفَعَٰٓؤُنَا عِندَ ٱللَّهِ﴾[یونس: ۱۸]
«این [بتها] شفیع ما نزد خدایند».
با این حال، درخواست شفاعت آنها از مرده صالحین و غیره، به آنها نفعی نرساند.
از خداوند متعال خواستارم که من و شما و جمیع مسلمانان را به آنچه رضا و خشنودی اوست موفق دارد. و ما را بر سنت و روش پدرمان ابراهیم÷و سنت پیامبرمان محمدصـ النبی الأمی الأمین ـ ثابت قدم و استوار بگرداند، تا اینکه خدا را ملاقات کرده و هیچ فتنه و محرومیتی از رحمت خداوندی بر ما وارد نشده باشد.
و آخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمین