فصل سوم:(ايمان به فرشتگان)
۴۴- ایمان مى‌آوریم به فرشتگان خدا و این که: ﴿عِبَادٞ مُّكۡرَمُونَ ٢٦ لَا يَسۡبِقُونَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ وَهُم بِأَمۡرِهِۦ يَعۡمَلُونَ ٢٧﴾[الأنبیاء: ۲۶-۲۷] .
«آنها (فرشتگان) بندگان شایسته اویند. هرگز در سخن بر او پیشى نمىگیرند؛ و (پیوسته) به فرمان او عمل مىکنند».
خداوند، آنها را آفریده و آنان نیز به عبادت خدا برخاسته و به طاعت او عمل کرده‌اند؛ چنان که مى‌فرماید: ﴿لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَلَا يَسۡتَحۡسِرُونَ ١٩ يُسَبِّحُونَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لَا يَفۡتُرُونَ ٢٠﴾[الأنبیاء: ۱۹-۲۰] .
«(فرشتگان) هیچ‌گاه از عبادتش استکبار نمىورزند، و هرگز خسته نمىشوند. (تمام) شب و روز را تسبیح مى‌گویند؛ و سست نمى‌گردند».
خداوند، فرشتگان را از ما پنهان کرده، ما آنان را نمى‌بینیم و ممکن است خداوند، آنها را براى برخى از بندگانش ظاهر وآشکار نماید؛ چنانکه رسول اللهصجبریل؛ را بر صورت حقیقى‌اش دید که ششصد بال داشت و تمامى کرانهء آسمان راپوشانــده بود و همچنین جبریل؛ به چهره انسـانى درآمد و با مریم، مادر عیسى علیهما السلام گفتگو کرد، و نیز به صورت مردى نزد رسول الله صآمد، و صحابه با رسول اکرم صنشسته بودند و کسى او را نشناخت، در حالیکه هیچ اثرى از سفر بر او نبود، و لباس سفیدى بر تن داشت، و مویش سیاه بود، نزد رسول خداصنشست، زانو بر زانـوى رسول الله صنهاد و دو دست بر ران پیامبر اکرم صگذاشته، با آن حضرت به گفتگو نشست. رسول اکرم پس از رفتنِ آن مرد، صحابه را خبر دادند که او جبریل؛ بود.
۴۵- ایمان مى‌آوریم که فرشتگان به اعمالى گماشته شده‌اند: همانند جبریل؛ که به نزول وحى بر پیامبران گماشته شده است. و میکاییل مأمور به نزول باران، و اسرافیل مأمور دمیدن در شیپور به هنگام برانگیخته شدن مردم در روز قیامت است. و ملَک الموت موکل به قبضِ روح، هنگام مردن است. و فـرشتگانِ کوه موکلند به کوه‌ها، خداوند مالک را دربان جهنم قرار داده است.
فرشتـگانى هستنـد که مأمور بر جنین و بچه‌‌هایى هستند که در شکم مادرانشان به سر مى‌برند، فرشتگانى هستند که مأمور به نگهدارى از بنى آدم و دفاع از ایشان هستند.
نیز فرشتگان دیگرى به نوشتن اعمال و کردار بنى آدم گماشته شده‌اند، و براى هر فردى دو فرشته قرار داده شده است؛ خداوند مى‌فرماید: ﴿عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ قَعِيدٞ ١٧ مَّا يَلۡفِظُ مِن قَوۡلٍ إِلَّا لَدَيۡهِ رَقِيبٌ عَتِيدٞ ١٨﴾[ق: ۱۷-۱۸] .
«(به خاطر بیاورید) هنگامى را که دو فرشته، طرف راست (براى اعمال نیک) و فرشته چپ (براى اعمال بد) ملازم انسانند اعمال او را دریافت مىدارند. انسان هیچ سخنى را بر زبان نمىآورد مگر اینکه همان دم، فرشتهاى مراقب و آماده براى انجام ماموریت (و ضبط آن) است».
فرشتگان دیگرى هستند که خداوند، آنها را براى سؤال و پرسش از مردگان، در هنگام دفن آنها قرار داده است. دو فرشته بر مرده وارد مى‌شوند و او را مورد بازخواست قرار داده و مى‌گویند: معبود تو کیست؟ دین تو چیست؟ پیامبر تو چه کسى است؟ پس: ﴿يُثَبِّتُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱلۡقَوۡلِ ٱلثَّابِتِ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَيُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلظَّٰلِمِينَۚ وَيَفۡعَلُ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ ٢٧﴾[إبراهیم: ۲۷] .
«خداوند کسانى را که ایمان آوردند، به خاطر گفتار و اعتقاد ثابتشان، استوار مىدارد؛ هم در این جهان، و هم در سراى دیگر! و ستمگران را گمراه مىسازد، (و لطف خود را از آنها برمىگیرد)؛ خداوند هر کار را بخواهد (و مصلحت بداند) انجام مىدهد!».
فرشتگان دیگرى هستند که مکلّفند به بهشتیان؛ خداوند مى‌فرماید: ﴿يَدۡخُلُونَ عَلَيۡهِم مِّن كُلِّ بَابٖ ٢٣ سَلَٰمٌ عَلَيۡكُم بِمَا صَبَرۡتُمۡۚ فَنِعۡمَ عُقۡبَى ٱلدَّارِ ٢٤﴾[الرعد: ۲۳-۲۴] .
«از هر درى بر آنان وارد مىگردند. (و به آنان مى‌گویند:) سلام بر شما بخاطر صبر و استقامتتان! چه نیکوست سرانجام آن سرا(ى جاویدان)».
رسول اکرم صبه ما خبر داده است که: «إنَّ بيت المعمور في السماء يدخله، ـ وفي رواية ـ: يصلي فيه، كل يوم سبعون ألف ملك ثم لا يعودون إليه آخر ما عليهم»[متفق علیه] .
بیت المعمور[۶] در آسمان است. هر روز هفتاد هزار فرشته در آن داخل مى‌شوند، و در روایتى در آن نماز مى‌خوانند، سپس به آن خانه باز نمى‌گردند.
***
[۶] خانه یا مسجدى که گفته‌اند در آسمان هفتم برابر کعبه است ؛ یعنى خانه‌اى که تمامى فرمان‌ها در آن است.