سنت‌های توقف در عرفات
۱- سنت است روحانی و یا سرپرست کاروان در بعدازظهر (یا شب) روز هفتم ذیحجه طی خطبه‌ای، حاجیان را جهت رفتن به عرفات آماده سازد و واجبات و سنن همچنین آداب مربوط به وقوف در عرفات را به آنان یادآوری نماید.
۲- سنت است روز هشتم ذیحجه که حجاج از مکه خارج می‌شوند نخست به «منی» بروند و شب در آنجا بمانند و روز نهم به هنگام طلوع آفتاب به طرف عرفات حرکت کنند و ظهر در «نمره» که نزدیک عرفات است بمانند و پس از غسل و گرفتن وضو، نمازظهر را به جماعت برگزار نمایند و سپس به طرف توقفگاه عرفات حرکت کنند [۶].
۳- سنت است بعدازظهر در عرفات، در پایین «جبل‌الرّحمه»: (در جایی که رسول‌اکرم جتوقف نموده) رو به قبله بایستند به دعا و نیایش، به راز و نیاز، توبه و استغفار و تنزیه و تقدیس ذات احدیت و فرستادن صلوات بر رسول‌اکرمجبپردازند.
۴- سنت است دعاهایی که آن حضرت خوانده است آنان نیز بخوانند از جمله: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْحَاجِّ وَلِمَنِ اسْتَغْفَرَ لَهُ الْحَاجُّ».«خداوندا! حاجیان را بیامرز و کسانی را که حاجیان برای آنان طلب آمرزش می‌کنند بیامرز».
همچنین این دعا: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ»: «هیچ معبود به حقی وجود ندارد جز خدای یکتا، او تنها است و هیچ شریک و انبازی ندارد، ملک و فرمانروائی فقط سزاوار اوست، او بر هر چیزی قادر و تواناست». و نیز این آیه را بسیار بخواند: «رَبِّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ»: «پروردگارا! در دنیا به ما خیر و نیکی عطا فرما، و در آخرت نیز نیکی به ما عطا فرما، و ما را از عذاب آتش (دوزخ مصون و) بدور بدار».
[۶] متأسفانه بعضی از کاروانها این سنت بزرگ را ترک می‌کنند و شب در «منی» نمی‌مانند، بلکه روز هشتم مستقیماً از مکه راهی توقفگاه عرفات می‌شوند.