۲- ادغام
هرگاه نون ساکنه قبل از یکی از حروف «يَرْمَلوُن» یعنی (ی - ر - م - ل - و- ن) واقع شود یعنی نون ساکنه خوانده نمی‌شود و به جای آن حرف مذکور مشدد اداء می‌شود.
باید توجه کرد که ادغام نون ساکنه در چهار حرف «ی - م - و - ن» همراه با «غُنّه» و در دو حرف « ل - ر» بدون غنّه است. منظور از (غنه) این است که در هنگام نون ساکنه در چهار حرف (ی - م و - ن) صدا از بینی خارج می‌شود و «کمی کشیده می‌شود» اّا در دو حرف (ل - ر) ادغام بدون صدای غنّه بوده و کشش هم ندارد (مهّم).
مثال: ادغام با غنّه
«ی»: مَنْ يَهْدي - اِنْ يَسْرِقْ - ايَةً يُعْرِضُوا
«م»: مِنْ مالٍ - وَمَنْ مَعَهُ - قَرارٍمَکينِ
«و»: مَنْ وُجِدَ - مِنْ وَلِي - يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ
«ن»: عَنْ نَفْسٍ - اِنْ نَحْنُ - شَيءٍ نُکُرٍ.
ادغام بدون غنُه
«ل»: اِنْ لَبِثْتُمْ - مِنْ لَدُنْکَ - مَتاعاًلَکُمْ
«ر»: مِنْ رَبِّکُمْ - مِنْ رِباطِ - مَثَلاً رَجُلاً.