۲- اخفاء
میم ساکنه نزد حرف «ب» اخفاء می‌گردد.
این اخفاء با «غنّه» همراه است (پس همراه مقداری کشش صوت از فضای بینی).
نحوه اخفاء میم ساکنه نزد حرف «باء» به این شکل است: صدای میم ساکنه را اندکی می‌کشیم و سپس باء را تلفظ می‌کنیم. بهتر است در هنگام کشش میم ساکنه، لب‌ها را مقدار کمی از هم باز نگهداریم.
باید توجه کرد که میم ساکنه حاصله از اقلاب نون ساکنه و تنوین هم نزد «ب» همین حکم را پیدا می‌کند و اخفاء می‌شود. پس اقلاب نون ساکنه و اخفاء میم ساکنه به یک صورت انجام می‌شود.
مثال: وَهُمْ بَارِزُونَ - اَنْتُمْ بِهِ - جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ - فَمَنْ بَدَّلَهُ ( فَُمَمْ بَدَّلَهُ) - مِنْ بَعْدِ (مِمْ بَعْدِ).