مقدمه
سلام و درود بر پیامبر اسلام و خاندان پاکش و اصحاب گرانقدرش.
آخوند، موجودی که از نو باید شناخت، در مطالبی که پیش رو دارید به بررسی یکی دیگر از ویژگی‌های مهم آخوندها و مراجع گمراه شیعه می‌پردازیم، یعنی: روبه صفتی.
یعنی: به بررسی روبه صفتی یا همان نفاق، دورویی و حقه‌بازی در مذهب تشیع (تشیع صفوی، غلات و روافض) می‌پردازیم، و طی آن مسائلی را ذکر می‌کنیم که با وجود اشتباه بودن آن‌ها و با اینکه خود آخوندهای شیعه به این اشتباهات معترفند و چنین عقایدی را قبول ندارند، ولی باز می‌بینیم که براحتی آن‌ها را انجام می‌دهند.
بخاطر اینکه این علما و آخوندهای گمراه به هیچ وجه نمی‌توانند برای این اشتباهات دلیلی بتراشند و آن‌ها را صحیح جلوه دهند و به همین خاطر به هنگام بحث پیرامون آن‌ها، فوری و از همان ابتدا می‌گویند: ما این عقاید را قبول نداریم، چون می‌دانند که اگر بخواهند بر این عقاید پافشاری کنند راه به جایی نمی‌برند و این‌ها عقایدی اشتباهند و خود روحانیون نیز این را می‌دانند، ولی باز مشاهده می‌کنید که با دو رویی و حقه‌بازی فراوانی این عقاید را اجرا می‌کنند و فقط در کتب و محافل علمی آن‌ها را رد می‌کنند.
خوانندۀ گرامی باید بداند که مطالب مندرج در کتب دینی مسئله‌ای جداست، و عقاید موجود در بطن جامعه چیزی دیگر است، در واقع این اعمال و رفتار در حال انجام است و در یک جامعه می‌تواند ملاک عقاید مردم آن باشد، وگرنه در کتاب‌ها خیلی چیزها نوشته‌اند اما عمل کردن یا نکردن به آن‌ها مهم است. چنانچه من بیایم و کتابی بنویسم و در آن دائماً بگویم: دروغ نگوئید، ولی از آن طرف و در توده مردم دروغ را امری عادی جلوه دهم و خودم هم دائم دروغ بگویم، در این هنگام نوشته‌های کتب من چه ارزشی دارد؟ در اینجا بعضی از این عقاید را بیان می‌کنیم تا به منافق بودن دکانداران مذهبی پی‌ببرید.