واسطه‌ها در دعا
مورد بعدی پیرامون مسئله قبور و واسطه قرار دادن ائمه در دعاهاست که در بین شیعیان بسیار رواج دارد.
از این مسئله بگذریم که این عقیده، شرک در عبادت خداست، و خداوند نیازی به واسطه ندارد.
ولی مسئله پیرامون دروغگویی و نفاق آخوندهاست، چون می‌گویند: مردم از قبور و واسطه‌ها شفا نمی‌طلبند، بلکه این‌ها فقط به عنوان واسطه‌ای بین بنده و خدا هستند، و این خداست که حاجات ما را برآورده می‌کند و مریضان ما را شفا می‌دهد.
با این تفاسیر اشتباه و شرک آلود، باز می‌بینیم که به همین عقیده اشتباه خود نیز پایبند نیستند و هر موقع شخصی، قصد زیارت قبور امامان را دارد مرتب می‌گوید: می‌خواهم بروم تا از امام رضا شفای خود را بگیرم!! می‌خواهم نزد امام حسین بروم تا حاجات مرا برآورده کند!! می‌خواهم نزد ابوالفضل بروم تا مشکلات مرا حل کند و امیدوارم ایشان مرا بطلبند!!!
یا می‌گویند: حاجت خودت را از امامان بخواه تا به تو بدهند!!! و ایشان باب الحوائج هستند!!
ولی چنانچه شخصی حاجتش برآورده نشود می‌گویند: حتماً خدا نمی‌خواسته و صلاح نمی‌دانسته که دعای تو قبول شود و با بی‌شرمی تمام، هر خوبی را به امام و هر بدی را به خداوند نسبت می‌دهند.
اگر در مسیر سفر به مشهد یا کربلا، حادثه یا تصادفی رخ دهد که زائر تکه تکه شود و بمیرد، می‌بینیم که می‌گویند: سرنوشت او این چنین بوده!!! و ناراحت نباشید، چون با حسین محشور می‌شود و اصلاً شهید شده است!!!
در مورد نذر نیز به همین شکل است و می‌دانیم که نذر و قربانی عبادت است، و عبادت تنها برای خداست، و عبادت برای غیر خدا شرک است.
شیعه می‌گوید نذرها و قربانی خود را برای خدا انجام می‌دهد ولی وقتی به دل جامعه می‌رویم می‌بینیم که می‌گویند: نذر امام حسین کرده ام یا نذر حضرت عباس کرده ام و برای امامان قربانی می‌کنم و اصلاً نامی از خداوند نیست و نمی‌دانند که نذر و قربانی تنها برای خداست.