خوشحالى‌هاى ماه مبارک رمضان:
روزه دار در ماه رمضان دارایى دو خوشحالى در یک روز می‌باشد: ۱- وقتیکه روزه دار روزه خویش را افطار می‌کند. ۲- دومین خوشحالى ملاقات با ذات پرورد گار در روزه قیامت است. در حدیث شریف آمده است: «کسیکه با ایمان و احتساب (نیت کسب ثواب) روزه گیرد، تمام گناهان را که قبلاً مرتکب گردیده باشد، بخشیده می‌شود» [۱].کلمه رمضان:
رمضان ماهى است که بشوید، هم بسوزد. بشوید به آب توبه دل‌هاى مجرمان را، بسوزد به آتشى گرسنگى تن‌ها بندگان را، رمضان در لغت از (رمضا) به معناى شدت حرارت و یا به معناى سنگ گرم و داغى گرفته شده است و این بدین معناى که اگر این سنگ داغ را به هر چه بگذارند آن‌را بسوزند. و یا هم رمضان از «رمض» گرفته شده است که به معناى باران است که بر هر چه برسد، آن را بشوید. واقعا این کلمه از دقت و لطافت خاصى برخوردار است، چون در این ماه گناهان انسان بخشیده مى‌شود، بناء بر مسلمانان است تا به ضمیمه ماه رمضان همیشه کلمه مبارک را اضافه نماید، و همیشه آن‌را بنام «ماه مبارک رمضان» یاد نمایند. پیامبر اکرمصمى‌فرماید: «إنما سمى الرمضان لأنه يرمض الذنوب». «ماه رمضان به این نام مسمى شده بخاطر آنکه گناهان را مى‌سوزاند». پیغمبرصدر جاى دیگرى می‌فرماید: «ماه رمضان ماه است که آن گناهان مؤمنان پاک و شسته می‌شود و خداوندأایشان را مى‌بخشد». ماه رمضان از جمله یکى از ماه‌هاى است که نامش در قرآن ذکر یافته است. این ماه در روایات و فرهنگ اسلامى بخشى از برنامه ریزى الهى براى تربیت بشرى تلقى مى‌شود، که از بر کت آن هر سال تحولى فکرى، و فرهنگى در جامعه اسلامى پدید مى‌آید. همچنان در روایات اسلامى، ماه مبارک رمضان، ماه خدا و میهمانى امت پیامبر اکرم صخوانده شده است و خداوند متعال در این ماه در نهایت کرامت و مهربانى پذیرایى مى‌کند؛ پیامبر اسلام مى‌فرماید: «ماه رجب ماه خدا، ماه شعبان ماه من و ماه رمضان ماه امت من است، هر کس که در این ماه روزه بگیرد بر خدا ست که گناهان‌شان را ببخشد».
[۱] رواى حدیث بخارى و مسلم.