مقدار طعام واجب:
از انس بن مالکسروایت است: «أَنَّهُ ضَعُفَ عَنِ الصَّوْمِ عَامًا فَصَنَعَ جَفْنَةً مِنْ ثَرِيدٍ وَدَعَا ثَلاَثِينَ مِسْكِينًا فَأَشْبَعَهُمْ». «او سالى دچار ضعف شد بطوریکه نتوانست روزه بگیرد، پس کاسهای ترید گوشت درست کرد و سى مسکین را دعوت نمود و آنها را سیرکرد» [۳۰].
تبصره: فدیه شامل، طعام، غله، و قیمت آن هم میگردد، مقدار فدیه به اندازه صدقه فطر است.ولى اگر شخص از مرض بهبود یابد، قضائى روزه فوت شده بر او واجب است، خداوند پاک در مقابل فدیه او اجر و ثواب نصیباش میگرداند. در غذا دادن (صبح و شام) معیار حد وسط غذایى میباشد که خود شخص در زندگى عادى خویش میخورد.
[۳۰] الإرواء ۴/۲۰، دارقطنى: ۲/ ۲۰۷/۱۶.