حجامت:
حجامت یا خون گرفتن (از سر و یا هر عضو دیگر بدن به قصد علاج در مضان) روزه را فاسد نمى‌سازد.از ابن عباسبروایت است: «احْتَجَمَ النَّبِيُّ صوَهُوَ صَائِمٌ». «پیامبرصدر حالى که روزه بود حجامت کرد» [۳۳]. ولى اگر بیم ضعف و سستى وجود داشت، حجامت مکروه است: از ثابت بنانی روایت است: «سُئِلَ أَنَس: أَكُنْتُمْ تَكْرَهُونَ الْحِجَامَة لِلصَّائِمِ ؟ قَالَ : لَا , إِلَّا مِنْ أَجْل الضَّعْف». «از انس بن مالک سؤال شد آیا شما حجامت را براى روزه دار مکروه مى‌دانستید؟ گفت: نه، مگر به خاطر ضعف و سستى» [۳۴]. (صحیح امام بخاری: ۴/ ۱۷۴- ۱۹۴۰).
[۳۳] سنن ابو داود: ۲۰۷۹، صحیح امام بخاری: ۴/ ۱۷۴- ۱۹۳۹، سنن ابو داود: ۶/ ۴۹۸- ۲۳۵۵. [۳۴] به کتاب