روزه حرام:
در روزهاى ذیل سال گرفتن روزه حرام میباشد.
۱- در روز عید رمضان و قربان، از ابو عبید مولای ابن أزهر روایت است: در روز عید با عمر بن خطابسبودم گفت: پیامبرصاز روزه گرفتن در این دو روز نهى فرموده است، اولین روز بعد از ماه رمضان (عید فطر) و روزی که از قربانیهایتان مىخورید (عید قربان) [۱۳].
۲- ایام تشریق، از ابو مره مولای أم هانی روایت است: با عبد الله بن عمرو نزد پدرش عمرو بن عاص رفتیم، غذایی جلو ما گذاشت و گفت: «بخورید، (عبدالله) گفت: من روزه هستم، عمرو گفت: بخورید، اینها روزهایى است که پیامبرصبه ما امر مىکرد که روزه نگیریم و از روزه گرفتن ما را نهى مىکرد. امام مالک گفته است: منظور از این روزها ایام التشریق است».
۳- روزه گرفتن جمعه به تنهایى: از ابو هریرهسروایت است: «هیچ کدام از شما روز جمعه روزه نگیرد مگر اینکه روز قبل یا بعد از آن نیز روزه بگیرد» [۱۴].
۴- روزه گرفتن شنبه به تنهایى: در حدیث عبدالله بن بسر سلمى از خواهرش صماء روایت است که پیامبرصفرمود: «روزه شنبه را به تنهایى روزه نگیرید مگر روزههای که بر شما فرض باشد، و اگر بجز پوست انگور یا شاخه درخت چیز دیگرى نیافتید آن را بجوید تا آن روز روزه نباشید» [۱۵].
۵- نیمه دوم شعبان براى کسى که به روزه گرفتن آن عادت ندارد: از ابو هریرهسروایت است که پیامبر صفرمود: «هیچ کدام از شما یک یا دو روز قبل از رمضان روزه نگیرد مگر اینکه به روزه گرفتن در آن روز عادت داشته باشد که در این صورت مىتواند آن روز را روزه بگیرد» [۱۶].
[۱۳] صحیح امام بخارى: ۴/ ۲۳۸/۱۹۹۰، صحیح امام مسلم: ۲/ ۷۹۹/۱۱۳۷. [۱۴] صحیح امام بخارى: ۴/ ۲۳۲/۱۹۸۵، صحیح امام مسلم: ۲/ ۸۰۱/۱۱۴۴، سنن ابوداود: ۷/ ۶۴/۲۴۰۳. [۱۵] سنن ابو داود: ۷ /۶۶/۲۴۰۴، سنن الترمذى: ۲/۱۲۳/۷۴۱. [۱۶] صحیح امام بخاری: ۴/۱۲۷/۱۹۱۴، صحیح امام مسلم: ۲/ ۷۶۲/۱۰۸۲.