زیارت مسنون

کارهایی را هنگام زیارت مسجدالنبی نباید انجام داد:

دستزدن به دیوارها و میله‌های آهنین در وقت زیارت قبر پیامبرصو بستن تارها و پارچه‌ها در پنجره‌ها به قصد تبرک از اشتباهات و خطاهایی است که بعضی از زائرین‌ مرتکب آن می‌شوند.

لمس کردن روضه مبارک، بوسیدن آن و طواف به دور آن بدعت منکر است و از سلف صالح نقل نشده است، و اگر هدفش از طواف به دور آن تقرب و نزدیکی به پیامبرصباشد، پس آن شرک اکبر است.

طواف فقط به دور بیت الله امر گردیده است که خداوند چنین می‌فرماید: ﴿وَلۡيَطَّوَّفُواْ بِٱلۡبَيۡتِ ٱلۡعَتِيقِ٢٩﴾[الحج: ۲٩].

یعنی: «و طواف کعبه را گردخانه عتیق (بیت الحرام) بجا آورند».

رفتن به غارها در کوه احد، غار حراء و غار ثور ‌در مکه مکرمه، و بستن پارچه‌ها در نزدیکی آن‌ها (اگر چنانچه قصد دیدن آثار وحی و مکان‌های نزول وحی باشد اشکالی ندارد و لاغیر مشروع نیست) و دعا نمودن به دعاهایی که خداوند متعال به آن اجازه نداده است و تحمل سختی در رفتن به این جاها همه بدعت هایی است که در شرع مقدس اصل و اساسی ندارد.

ـ زیارت بعضی جاهایی که بعضی‌ها گمان می‌کنند که از آثار پیامبرصمی‌باشد، مانند جای زانو زدن شتر پیامبر، چاه خاتم، و چاه عثمان و گرفتن خاک از آنجا به نیت تبرک تمامی این‌ها مشروع نیست.

- برای هیچکس جایز نیست که از پیامبرصنیازمندی‌های خویش را بخواهد و یا از آن حضرتصبخواهد که مشکلاتش را حل کند و در سختی‌ها او را یاری دهد، خواستن چنین اموری از پیامبرصهمه شرک است.

- زندگانی پیامبرصدر آرامگاهش زندگی برزخی بوده و از نوع زندگیشان قبل از رحلتشان نیست، و زندگانی است که بجز خداوند متعال چگونگی و کیفیت آن را کسی نمی‌داند.

- متوجه ساختن دعا «یعنی خواستن نیازمندی‌ها در دعا» به مردگان در وقت زیارت قبرهای بقیع و قبرهای شهدای احد و انداختن پول نزد آن‌ها به قصد تبرک و تقرب به اهل این قبرها از اشتباهات بس بسیار بزرگی است، بلکه بنا به گفته اهل علم و دلالت قرآن شریف و سنت پیامبرصاز شرک اکبر به شمار می‌رود، زیرا که عبادت و پرستش تنها مخصوص خداوندأاست و اداء نمودن عبادتی از عبادات چون دعا، قربانی، نذر و غیره برای غیر خداوند مشروع و جایز نیست، چنانچه خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ﴾[البينة: ۵]. ﴿وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ﴾[البينة: ۵]. یعنی: «و امر نشدند مگر براینکه خدا را خالصانه و بدون انحراف عبادت کنند» [۵۳].

و نیز می‌فرماید: ﴿وَأَنَّ ٱلۡمَسَٰجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدۡعُواْ مَعَ ٱللَّهِ أَحَدٗا١٨﴾[الجن: ۱۸].

یعنی: «و آنکه مسجدها خاص برای خداست پس مخوانید با خدا هیچ کسی را» [۵۴].

[۵۳] اقتباس ترجمه آیات مهدی الهی قمشه‌ای. [۵۴] رهنمای حج و عمره، ص ٧۱..