شروع عبادت بتها
پس عبادت بتها از آنجا شروع شد و مجسمهها با نامهای مسلمانان و صالحین قومشان نام گذاری شدند.
ابن جریر از قول محمد بن قیس چنین روایت میکند: بین آدم و نوح÷اقوامی درستکار میزیستند که اتباع و پیروانی داشتند که پس از مرگشان گفتند: اگر مجسمههایشان را بسازیم عبادت مان را یادآوریشان لذت بخشتر خواهد بود پس چنین کردند. این روایت را علمای دیگری همچون عکرمه، ضحاک، قتاده و ابن اسحاق نیز در کتابهایشان ذکر کردهاند.
۴- اما در مورد اللات، امام بخاری از ابن عباسبنقل میکند که: اللات شخصی بود که السویق [۶].
برای حجاج تهیه میکرد. ابن الکلی در کتاب الأصنام صفحه ۱۶ میگوید: اللات شخصی یهودی بود که در طایف میزیست و در کنار صخرهای به شکل مربع السویق را میپخت. و ضمناً ذکر میکند که اللات از بتی بنام مناه به مراتب جدیدتر بود. این مشابه با روایت ابن عباس است.
۵- در این مورد شهرستان صاحب کتاب الملل و النحل میگوید: بتها به عنوان نمایندگان شخصیتهایی فقید و والا مقام ساخته شدهاند تا گویی زندهای از سیما، قد، قامت و وجود اشخاص صالح قومشان باشند. و این در حالی است که ما قطعاً معتقدیم که هیچ عاقلی بیانگیزه و با دست خود با چوب مجسمهای را نمیسازد که آن را خدا بخواندش [۷].
ولی روی آوری این اقوام به مجسمهها و توسل جویی و سپردن سرنوشت شان به آنها به منزله بالا بردن مقامشان و هم ردیف قرار دادنشان با حق تعالی بود آن هم بدون آن که برای این اعمال اجازهای و یا دلیلی از حق تعالی داشته باشند و در توجیه این عملشان میگفتند ﴿مَا نَعۡبُدُهُمۡ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى ٱللَّهِ زُلۡفَىٰٓ ٣﴾[الزمر: ۳] یعنی: «ما آنان را پرستش نمیکنیم مگر بدان خاطر که ما را به الله نزدیک گردانند».
آیا بعد از این همه شکی برایت مانده است که این بتها به اسم و شخصیت کسانی ساخته شده بودند که قومشان آنان را صالح و درستکار میپنداشتند. و در واقع این بتها را نه بخاطر خودشان بلکه بخاطر افرادی که آنان را نمایندگی میکردند میپرستیدند. در حالی که علایم پذیرش و تسلیم از منطقی بودن این نظریه در چهرهاش آشکار بود گفت: هنوز هم این موضوع دارای اشکالاتی است.
در جواب گفتم: این اشکالات را براین شرح بده و من انشاء الله سعی میکنم آنها را بر طرف کنم.
گفت: چنین به نظر میآید که از لا به لای آیههای قرآنی و اقوال علمای میخواهی ثابت کنی که مشرکین قبل از اسلام در واقع بجز اولیاء و صالحین را نمیپرستیدند، تا بتوان از طریق تشابه و مقایسه ثابت کنی که قبر پرستان امروزی (به ادعای شما) هم در واقع اولیاء و صالحین را میپرستیدند. در حالی که در آیاتی که ذکر کردی آمده که مشرکین قبل از اسلام بتها را به خاطر ذاتشان میپرستیدند و اگر این ادعا که پرستش بتها انگیزه اصلیش اسمها و شخصیتهای اصلی آنها بوده که همانا صالحین و اولیاء باشند، حق تعالی این را برایمان روشن میفرمود و قرآن آشکارا به سرزنش و توبیخ مشرکین بخاطر عبادت اولیاء و صالحین میپرداخت، و این در حالی است که تمام هشدارها، سرزنشها و نهی کردنهای قرآن متوجه مشرکینی است که آنان را از عبادت بتها و سنگها منع میکند. چنانچه در سوره حج آیه ۳۰ حق تعالی میفرمایند: ﴿فَٱجۡتَنِبُواْ ٱلرِّجۡسَ مِنَ ٱلۡأَوۡثَٰنِ وَٱجۡتَنِبُواْ قَوۡلَ ٱلزُّورِ٣٠﴾یعنی: «و از (پرستش) پلیدها، یعنی بتها دوری کنید، و از گفتن افتراء (بر مردم و بر الله سبحانه و تعالی) بپرهیزید». در سوره العنکبوت آیه ۱۷ حق تعالی میفرمایند: ﴿إِنَّمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡثَٰنٗا وَتَخۡلُقُونَ إِفۡكًاۚ ١٧﴾یعنی: «(نوح بدیشان گفت:) شما غیر از الله بتهایی را هم میپرستید (که آنها را با دست خود میتراسید و میسازید) و دروغی را به هم میبافید (و میگویید: اینها معبودهای ما بوده و وسیله تقرب به الله تعالى هستند)».
در سوره العنکبوت، آیه ۲۵ حق تعالی میفرمایند: ﴿وَقَالَ إِنَّمَا ٱتَّخَذۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ أَوۡثَٰنٗا مَّوَدَّةَ بَيۡنِكُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ ٢٥﴾یعنی: «(ابراهیم خطاب به قوم خود) گفت: شما غیر از الله، بتهایی را برای خویشتن برگزیدهاید تنها به خاطر محبت (بزهکارانه ای) که در زندگی دنیا میان خودتان (نسبت به آباء و اجداد و قوم و قبیله خویش) دارند». در سوره الأعراف آیه ۱۳۸ حق تعالی میفرمایند: ﴿فَأَتَوۡاْ عَلَىٰ قَوۡمٖ يَعۡكُفُونَ عَلَىٰٓ أَصۡنَامٖ لَّهُمۡۚ ١٣٨﴾یعنی: «(بنی اسرائیل در مسیر خود) به گروهی رسیدند که بتهایی داشتند و مشغول پرستش آنها بودند».
در سورهی ابراهیم آیه ۳۵ حق تعالی میفرمایند: ﴿وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا ٱلۡبَلَدَ ءَامِنٗا وَٱجۡنُبۡنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعۡبُدَ ٱلۡأَصۡنَامَ٣٥﴾.
یعنی: «(ای پیغمبر! برای قوم خود بیان کن) آنگاه را که ابراهیم (پس از بنای کعبه) گفت: پرودگارا این شهر (مکه نام) را محل امن و امانی گردان و مرا و فرزندانم را از پرستش بتها دور نگاه دار».
در سوره الأنعام آیه ۷۴ حق تعالی میفرمایند: ﴿۞وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ لِأَبِيهِ ءَازَرَ أَتَتَّخِذُ أَصۡنَامًا ءَالِهَةً ٧٤﴾یعنی: «بدان گاه که ابراهیم به پدر خود آزر گفت: آیا بتهایی را به پروردگاری میگیری!! (مگر زشت نیست که انسان عاقل، سنگهای بیجان را پرستش و عبادت کند و در برابر تراشیدههای دست خود کرنش برد؟!)».
در سوره الشعراء آیه ۷۱ حق تعالی میفرمایند: ﴿قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ٧١﴾یعنی: «(مفتخرانه پاسخ دادند) گفتند: بتهایی بزرگی را میپرستیم و دائماً (به پرستش آنها میپردازیم و) بر عبادتشان ماندگار میمانیم».
در سوره الأنبیاء آیه ۵۷ حق تعالی میفرمایند: ﴿وَتَٱللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصۡنَٰمَكُم بَعۡدَ أَن تُوَلُّواْ مُدۡبِرِينَ٥٧﴾یعنی: «(آنگاه ابراهیم آهسته) گفت: به الله سوگند من نسبت به بتانتان قطعاً چاره اندیشی میکنم (و نقشهای برای نابودیشان خواهم کشید) وقتی که پشت بکنید و بروید (و برای مراسم عید بیرون شهر روید و از آنها دور شوید)».
در سوره الأنبیاء آیه ۵۱ و ۵۲ حق تعالی میفرمایند: ﴿۞وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَآ إِبۡرَٰهِيمَ رُشۡدَهُۥ مِن قَبۡلُ وَكُنَّا بِهِۦ عَٰلِمِينَ٥١ إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا هَٰذِهِ ٱلتَّمَاثِيلُ ٱلَّتِيٓ أَنتُمۡ لَهَا عَٰكِفُونَ٥٢﴾یعنی: «ما (وسیله) هدایت و راهیابی را پیشتر (از موسی و هارون) در اختیار ابراهیم گذارده بودیم و از (احوال و فضایل) او (برای حمل رسالت) آگاهی داشتیم. آنگاه که به پدرش و قوم خود گفت: این مجسمههایی که شما دائماً به عبادتشان مشغولند چیستند (و چه ارزشی دارند؟ چرا باید چیزهایی را بپرستید که خودتان آنها را ساخته و پرداخته کردهاید؟!)».
اینها آیاتی هستند که به روشنی بیان میکنند که مشرکین بتها و مجسمهها را بخاطر ذاتشان میپرستیدند و بنابراین مشرکین را صریحاً از عبادت بتها و مجسمهها برحذر میدارد چنانچه این نهی و برحذر داشتن در مورد اولیاء نیز آمده است.
[۶] السویق جمع اسوقه آرد نرم گندم و جو، آرد نرمی که با الک کردن بلغور از آن جدا شود (اصطلاح عامیانه). [۷] کتاب الملل و النحل ۳/۲۵۱-۲۵۲.