عبادت بتها همانا عبادت اولياء است
به او گفتم: بله در قرآن نهی از عبادت غیر از حق تعالی هم در مورد عبادت اصنام و هم اولیاء آمده است. و این در حقیقت قبر پرستان را که به عبادت غیر از حق تعالی یعنی اولیاء میپردازند را صریحتاً محکوم میکند. وانگهی چنانچه قرآن زمانی که از عبادت غیر از حق تعالی صحبت میراند فقط به ذکر بتها بسنده میکرد و ذکر عبادت اولیاء را به میان نمیآورد، باز هم میتوانستیم قبر پرستان را عبادت کنندگان اولیاء بنامیم زیرا اولیاء در هر حال خدا نیستند و عبادت اولیاء توسط قبر پرستان همانند عبادت بتها توسط مشرکین صدر اسلام است که در اعمالی همچون دعا، نذر، ذبح، ترس و طلب کمک از آنها تجلی میکند.
ولی حقیقت این است که مشرکین صدر اسلام اولیاء و صالحین را بخاطر ذاتشان میپرستیدند و این در حالی بود که بتها و مجسمهها را نه به خاطر شکل ظاهری و جنسشان بلکه به پیروی از شخصیتهایی که این بتها را نمایندگی میکردند (صالحین و اولیاء) میپرستیدند و من این موضوع را قبلاً با دلایل قطعی برایت روشن کردم. بنابراین حق تعالی یک بار آنان را عبادت کنندگان بتها و در جای دیگر آنان را عبادت کنندگان اولیاء مینامد. زیرا آنان با گرایش به بتها، طواف مجسمه ها، قربانی کردن در درگاهشان عملاً به عبادت آنان میپرداختند. از طرف دیگر با توسل جویی به نمایندگان اصلی این بتها یعنی صالحین و اولیاء، دعا و درخواست از ایشان، طلب شفاعت و واسطه پنداشتن آنان برای نزدیکتر شدنشان به حق تعالی، باز هم عملاً و ضمناً به عبادت اولیاء میپرداختند و این در حالی است که الله تعالی هرگز چنین اجازهای را به آنان ندادهاند.
این چنین است که قبر پرستان امروزی با بوسیدن پوشش قبرها و جمع شدن و طواف و اطرافشان و تزیین گنبدهای پر زرق و برق و قربانی و نذر در راه خفتگان این قبور، خود را آشکارا عبادت کنندگان قبور و ضمناً عبادت کنندگان اولیاء جلوه میدهند.
از سوی دیگر قبر پرستان امروزی با جمع شدن و طواف در اطراف قبور دست به دامن ساکنان این قبور میشوند، به آنان پناه میبرند، با آنان به راز و نیاز میپردازند و از آنان طلب کمک و یاری میکنند و با این عملشان آشکارا در زمره عبادت کنندگان اولیاء و ضمناً در زمره عبادت کنندگان قبور قرار میگیرند.
پس اگر آنان را عبادت کنندگان قبور بپنداری و به عملکردشان در مورد قبور استناد کنی حرف درستی زدهای، و چنانچه آنان را بخاطر عبادت ساکنین این قبور (از قربانی و نذر گرفته تا طلب قربت، کمک و ترس) عبادت کنندگان اولیاء بپنداری باز هم حرف درستی زدهای و از طرفی اگر آنان را عبادت کنندگان هوا و هوس بپنداری باز هم حرف صحیحی زدهای، زیرا عبادت کنندگان قبور در واقع تسلیم و دنباله روی میل و خواستهای شرک آلود خود شدهاند و با پرداختن به قبور، تزیین و بالا بردنشان آنها تا حد پرستش هوی و هوس شیطانی پیش رفتهاند.
بنابراین، آنان در تمام این موارد مبتلا به شرک بزرگ که همانا شرک قرار دادن برای الله سبحانه و تعالی است شدهاند.