ب) قرآن و کوه‌ها
کتابEarth (زمین)، کتاب مرجع پایه، در بسیاری از دانشگاه‌های سراسر جهان می‌باشد. یکی از دو مؤلف آن، پروفسور امرتوس فرانک پرس است. وی مشاور علمی رئیس جمهور سابق آمریکا، جیمی کارتر بود و به مدت دوازده سال ریاست آکادمی بین المللی علوم در واشنگتن را بر عهده داشت. او در کتابش می‌گوید که کوه‌ها در زیر خود ریشه‌هایی دارند. (Earth, Press and Siever ص ۴۳۵. همچنین Earth Science, Tarbuckand Lutgens, ص ۱۵۷.)
این ریشه‌ها عمیق هستند و در ژرفای زمین جای گرفته‌اند. بدین ترتیب کوه‌ها شکلی شبیه به میخ دارند ( رجوع شود به تصاویر ۷،۸،۹ در صفحه‌ی بعد). این بیانگر همان چیزی است که قرآن درباره‌ی کوه‌ها شرح داده است.
خداوند در قرآن می‌فرماید:
﴿أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا٦ وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا٧﴾[سورة النبأ ۶-۷]
آیا زمین را بستری (برای آسایش شما) قرار ندادیم؟! ﴿۶﴾ و کوه‌ها را میخ‌های (آن قرار ندادیم؟!). ﴿۷﴾
تصویر ۷: کوه‌ها ریشه‌هایی در عمق زمین دارند. ( Earth Press and Siever ص ۴۱۳)
تصویر ۸: نمای کلی نیمرخ. کوه‌ها مانند میخ‌ها، ریشه‌های عمیقی در ژرفای سطح زمین دارند. (Anatomy of the Earth, Cailleux، ص ۲۲۰.)
تصویر ۹: تصویر دیگری که نشان می‌دهد کوه‌ها به دلیل ریشه‌های عمیقشان، شکلی میخ مانندی دارند. (Earth Science, Tarbuck and Lutgens، ص ۱۵۸.)
دانش کنونی علوم زمین شناسی ثابت کرده است که کوه‌ها در زیر لایه‌ی سطحی زمین ریشه‌های عمیق دارند (شکل ۹). این ریشه‌ها ممکن است چندین برابر ارتفاع کوه‌ها از سطح زمین، در زیر باشند. (The Geological Concept of Mountains in the Qur’an انتشارات ال نگار، ص ۵)
بنابراین براساس این اطلاعات، شایسته ترین کلمه برای توصیف کوه، کلمه‌ی میخ می‌باشد. زیرا سنگین ترین قسمت میخ پایین آن می‌باشد که بیشترین مواد را نسبت به قسمت‌های دیگر در خود جمع کرده است. تاریخچه‌ی این علم به ما می‌گوید که نظریه‌ی مربوط به ریشه‌های عمیق کوه‌ها برای اولین بار در سال ۱۸۶۵ توسط آسترونومر رویال، آقای جورج آری عرضه شد. (Earth, Press and Siever، ص ۴۳۵، همچنین رجوع شود به:Geological Concept of Mountains in the Qur’an ص ۵)
به این ترتیب، کوه‌ها نقش مهمی در پایدار ساختن پوسته‌ی زمین بازی می‌کنند. (The Geological Concept of Mountains in the Qur’an، صص ۴۴-۴۵) آن‌ها از لرزش زمین جلوگیری می‌کنند. خداوند در این باره در قرآن کریم می‌فرماید:
﴿وَأَلۡقَىٰ فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمۡ وَأَنۡهَٰرٗا وَسُبُلٗا لَّعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ١٥﴾[النحل: ۱۵]
«"و در زمین کوه‌های استوار (و محکمی) افکند، که مبادا شما را بلرزاند و نهرها و راه‌ها (پدید آورد) شاید هدایت شوید. ﴿۱۵﴾».
آگاهی از نقش کوه‌ها به عنوان تثبیت کننده‌ی زمین و درنتیجهریا، دانش بشر در مورد لایه‌های زیرین زمین، از اواخر دهه‌ی شصت برای دانشمندان مسجل شد.
آیا کسی می‌توانست در زمان حضرت محمد جشکل واقعی کوه‌ها را بداند؟ کسی می‌توانست تصور کند که ساختمان فشرده‌ی کوهی که او می‌بیند، علی قول دانشمندان در عمق زمین ادامه دارد و دارای ریشه هست؟ زمین شناسی مدرن آیه‌های قرآن را در این باره تأیید می‌نماید.