و) قرآن و اعماق دریاها و موج‌های عمقی
خداوند در قرآن می‌فرماید:
﴿أَوۡ كَظُلُمَٰتٖ فِي بَحۡرٖ لُّجِّيّٖ يَغۡشَىٰهُ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ سَحَابٞۚ ظُلُمَٰتُۢ بَعۡضُهَا فَوۡقَ بَعۡضٍ إِذَآ أَخۡرَجَ يَدَهُۥ لَمۡ يَكَدۡ يَرَىٰهَاۗ وَمَن لَّمۡ يَجۡعَلِ ٱللَّهُ لَهُۥ نُورٗا فَمَا لَهُۥ مِن نُّورٍ ٤٠﴾[النور: ۴۰]
«یا (اعمال‌شان) همچون تاریکی‌هایی در دریای پهناور که موج آن را پوشانده و بر فراز آن موج دیگری است، (و) بر فرازآن ابری (تاریک) است، تاریکی‌هایی است یکی بر فراز دیگری، (آن گونه که) هرگاه دست خود را بیرون آورد، ممکن نیست آن را ببیند و کسی را که الله نوری برای او قرار نداده است، پس (هیچ) نوری برای او نیست.»
این آیه از تاریکی‌های اعماق دریاها و اقیانوس‌ها می‌گوید، جایی که اگر کسی دستش را بیرون بکشد، قادر به دیدنش نخواهد بود. تاریکی اعماق دریاها و اقیانوس‌ها در عمقی حدود ۲۰۰ متر و پایین تر یافت می‌شود. در این عمق، تقریباً هیچ نوری و روشنایی وجود ندارد. (شکل ۱۵) زیر عمق ۱۰۰۰ متر اصلاً هیچ گونه روشنایی وجود ندارد. (Oceans، الدر و پرنتا، ص. ۲۷)
تصویر۱۵: بین ۳ تا ۳۰ درصد نور خورشید بر سطح دریا بازتابیده می‌شود. سپس تقریباً تمامی هفت رنگ طیف نور یکی پس از دیگری، به جز نور ماوراء بنفش، در نخستین ۲۰۰ متر عمق دریا جذب می‌شوند. (Oceans ، الدر و پرنتا، ص. ۲۷)
انسان بدون کمک زیر دریایی و یا تجهیزات مخصوص، نمی‌تواند بیش از چهل متر زیر دریا غواصی کند. انسان نمی‌تواند در اعماق تاریک اقیانوس‌ها، ازجمله عمق ۲۰۰ متر زیر آب زنده بماند.
دانشمندان اخیراً به وسیله‌ی تجهیزات مخصوص و زیردریایی‌ها که به منظور غواصی در جاهای عمیق اقیانوس‌ها تهیه شده‌اند این مناطق تاریک را کشف نموده‌اند.
همچنین می‌توان از جمله‌ی بعدی آیه‌ی پیشین: "... در دریایى ژرف، که موجى آن را مىپوشاند [و] روى آن موجى [دیگر] است [و] بالاى آن ابرى است.." استنباط نمود که آب‌های عمق دریاها و اقیانوس‌ها به وسیله‌ی موج‌ها پوشیده می‌شوند. مبرهن است که موج‌های دوم همان امواج سطحی قابل مشاهده بر دریاها می‌باشد، چراکه آیه‌ی مذکور بیان می‌دارد که بربالای امواج دوم ابرهایی وجود دارند. ولی امواج اول چه هستند؟
دانشمندان به تازگی دریافته‌اند که نوعی امواج درونی وجود دارند که "در محل تلاقی چگالی‌های متفاوت بین دو لایه‌ی مختلف پدید می‌آیند. (Oceanography ، گراس، ص. ۲۰۵). ( شکل ۱۶)
تصویر۱۶: امواج داخلی در تلاقی دو لایه‌ی آب با چگالی‌های متفاوت. یکی از آن‌ها غلیظ (لایه‌ی زیرین) و دیگری با غلظت کم تر (لایه‌ی رویی). (Oceanography، گراس، ص. ۲۰۴)
امواج داخلی، آب‌های عمقی دریاها و اقیانوس‌ها را می‌پوشاند، زیرا آب‌های بخش‌های عمیق نسبت به آب‌های بخش‌های بالاتر، چگالی بیش تری دارند. امواج داخلی نظیر امواج سطحی عمل می‌کنند. آن‌ها هم مثل امواج سطحی می‌توانند درهم شکسته شوند. امواج داخلی بوسیله‌ی چشم‌های انسان قابل رؤیت نیستند، ولی می‌توان آن‌ها را با بررسی دما یا تغییرات شوری آب در مکان‌های معین مشخص نمود. (Oceanography، گراس، ص. ۲۰۵)