عقده‌ی به حکومت‌رسیدن
شیعیان معتقدند ابوبکر، عمر، صلاح‌الدین ایوبی و همه کسانی که سرزمین‌های پهناوری را برای اسلام فتح و مردمان آنها را به دین اسلام درآوردند و کسانی که از آن زمان تا کنون به نام اسلام در آن حکومت کردند، همگی در برابر دادگاه خداوند محاکمه می‌شوند؛ زیرا آنان حاکمان غاصب و ظالمی بودند که اهل دوزخند. زیرا آنها حکامی فاقد مشروعیت هستند و روا نیست شیعیان ولایت و اطاعت صادقانه و همکاری در راه خیر و نیکی را در حق آنها انجام دهند. مگر آن اندازه‌ی که عقیده تقیه و طمع در به دست‌آوردن چیزی از آنها و مدارا با ایشان ایجاب می‌کند.
از جمله اعتقادات اصلی آنها این است مهدی (که نام امام دوازدهم آنهاست) و [به ادعای آنها] اکنون زنده است و همه آنها در انتظار خروج و قیام او هستند تا به همراه او قیام کنند و هرگاه در کتاب‌ها نام او را ذکر می‌کنند پس از آن دو حرف(عج) را می‌نویسند که به معنای (عجل‌الله فرجه) است یعنی خداوند ظهور او را سرعت بخشد. آنان معتقدند هنگامی که این مهدی از غیبت طولانی‌اش که تاکنون بیش از ۱۱۰۰ سال به طول انجامیده است، خارج شود وظهور کند خداوند همه حاکمان پیشین مسلمان را به همراه همه حاکمان معاصرش – و در رأس آنها ابوبکر و عمر و حکام پس از آنها - را برایش زنده می‌کند و او آنها را به سبب غصب حکومت از او و پدرانش یعنی ۱۱ امام قبل از او محاکمه می‌کند. زیرا به نظر شیعیان حکومت در اسلام از زمان وفات پیامبر تا روز قیامت، از سوی خداوند فقط به آنها داده شده است. و هیچکس جز آنها حقی در آن ندارد. پس از محاکمه این طاغوتهای غاصب او آنها را قصاص می‌کند. پس دستور می‌دهد هر ۵۰۰ نفر از آنها به یکباره همراه یکدیگر اعدام و کشته شوند. این امر قبل از رستاخیز نهایی در قیامت انجام می‌گیرد. سپس بعد از مرگ و اعدام مردم، رستاخیز بزرگ برای گردآمدن و رفتن به بهشت یا دوزخ برپا خواهد شد. بهشت فقط از آن اهل بیت و کسانی است که به چنین عقایدی درباره‌ی آنها معتقدند و دوزخ سهم کسانی است که شیعه و پیرو اهل بیت نبوده‌اند. شیعیان این زنده‌شدن، محاکمه و قصاص را (رجعت) می‌نامند. این عقیده از باورهای اساسی آنهاست که هیچ شیعه‌ای درباره آن تردیدی ندارد. برخی افراد خوش‌بین اهل سنت معتقدند که شیعیان در سالیان اخیر از اعتقاد به چنین اندیشه‌ای دست کشیده‌اند. اما این اشتباه بزرگی است که برخلاف واقعیت است.