انشقاق نصیریه و حکایت سرداب

یکی از شیاطین شیعه که «محمد بن نصیر» نام داشت و از غلامان بنی‌نمیر بود. این نظریه را اختراع و خلق کرد که امام حسن عسکری پسری دارد که در یکی از سرداب‌های منزل پدرش [٩]پنهان شده است، و او و دوستانش توانستند عوام و ثروتمندان شیعه را فریب دهند و زکات اموال‌شان را به نام امام زنده دریافت کنند تا به ادعای‌شان آن را به او برسانند و به دروغ ادعا کنند که آن‌ها امامیه هستند. همچنین خواست ادعا کند که او [باب] یعنی رابط و واسطه میان مردم و شیعیان و امام مورد ادعا و خیالی مذکور است و او وظیفه‌ی جمع‌آوری اموال زکات را به عهده دارد. اما دوستانش با او در این توطئه مخالفت و اصرار کردند که این واسطه باید مردی روغن‌فروش باشد که در کنار درب منزل حسن عسکری مغازه داشت و خانواده‌ی حسن عسکری و پدرش همگی کالاهای مورد نیازشان را از مغازه‌ی او تأمین می‌کردند. زمانی که این اختلاف به وجود آمد، محمد بن نصیر که نظریه‌ی وجود فرزند خیالی حسن عسکری را اختراع کرده بود از آن‌ها جدا شد و مذهب نصیریه را که به او نسبت داده شده است به وجود آورد. دوستانش می‌خواستند راهی برای آشکارکردن و ظهور امام دوازدهم مورد ادعای‌شان بیابند و آن امام ازدواج کند تا فرزندانی داشته باشد که پس از او امامت را به عهده گیرند و به وسیله‌ی آن‌ها مذهب امامیه استمرار و تداوم داشته باشد. اما دریافتند که ظهور او به تکذیب آن از سوی نقیب و همه علویان و پسرعموهایشان یعنی خلفای بنی‌عباس و امیرانشان می‌انجامد. به همین دلیل ادعا کردند و در سرداب باقی مانده است و او غیبتی صغری [کوتاه] و غیبتی کبری [طولانی] دارد ... تا آخر این اسطوره که هیچکس شبیه آن را حتی در اساطیر یونان نشنیده است. آنان از همه مسلمانان که خداوند نعمت عقل را به آنان ارزانی داشته است می‌خواهند که این دروغ‌ها و افسانه‌ها را باور کنند تا میان آن‌ها و شیعیان تقریب و وحدت به وجود آید. اما هیهات! هیهات! این امر هرگز تحقق پیدا نمی‌کند مگر اینکه همه جهان اسلام به تیمارستانی برای معالجه امراض روانی تبدیل شود. الحمدلله که خداوند به ما نعمت عقل ارزانی داشته که نتیجه‌ی آن واجب‌شدن تکلیف است که خرد پس از داشتن صحت ایمان، بزرگترین و ارزشمندترین نعمت است.

[٩] منظورش سرداب خانه‌ی پدرش یعنی حسن عسکری است. البته اگر در آن سردابی وجود داشته باشد که آن‌ها از آن دور بودند و حق ورود به آنجا را نداشتند. زیرا این سرداب در اختیار جعفر بن علی یعنی برادر حسن عسکری بود و او خودش اقرار می‌کرد حسن عسکری نه در سرداب و نه در خارج از آن فرزندی ندارد.