۳- تحنیک کردن «دهان نوزاد را باز کردن و شیرین کردن»
از سنت‌های لازم برای نوزاد، سنت تحنیک می‌باشد و آن عبارت است از نرم کردن و یا جویدن خرما به روشی خاص و دهان نوزاد را شیرین کردن و یا به وسیله هر چیز دیگر که شیرین باشد دهان نوزاد را مالیدن. شیوۀ کار بدین صورت است که: مقداری از خرمای نرم را روی انگشت گذاشته و انگشت را در دهان نوزاد فروکرده و آن را به طرف راست و چپ دهان او مالیده و سعی می‌کنند به صورتی نرم و آرام او را تحریک کنند تا آن شیرینی به دهان بچه برسد و اگر این کار با خرما میسر نشد با هر مادۀ شیرین دیگر نیز درست است.
ابوموسیسفرمودند: «پسر بچه‌ام متولد شد و او را خدمت پیامبر جبردم پیامبر جنام او را ابراهیم گذاشت و با خرما تحنیک کرد و برایش دعای خیر و برکت خواند و سپس او را تحویل من داد» [۱۳].
پزشکان دربارۀ تحنیک کردن بچه، مقالات و گفته‌های فراوانی دارند. یکی از آن‌ها بنام دکتر فاروق مساهل، در یکی از مقالاتش در شمارۀ ۵۰ مجلۀ الأمه چاپ قطر می‌گوید: تحنیک، معجزۀ پیامبران است و بشریت ۱۴ قرن است که می‌خواهد حکمت و هدف آن را بداند. دکترها به این نکته پی برده‌اند تمام بچه‌های کوچک مخصوصاً بچه‌های شیرخوار و تازه متولد شده اگر یکی از این دو کار برای‌شان پیش بیاید در معرض مرگ می‌باشند:
۱- وقتی که در اثر گرسنگی مقدار قند خون کم شود.
۲- در اثر آب و هوای سردی‌که در پیرامون آن‌هاست درجۀ حرارت بدن‌شان پایین بیاید [۱۴].
[۱۳] به روایت ابوداود و ترمذی. [۱۴] منهج التربیة النبویة للطفل، ص ۵۷.