توجه کردن به فرزند در مرحلۀ نوجوانی
از این مرحله جسم بچه به سرعت رشد و نمو می‌کند و عقلانیت و شعورش در حال رشد است، عواطفش قوی می‌گردد، غریزه جنسیش بیدار می‌شود و به حرکت درمی‌آید و این مرحله مقدمۀ برای مرحله بلوغ است [۳۴].
مربی هم باید در برخورد خود امور زیر را رعایت و به آن‌ها توجه کند:
۱- در این مرحله نوجوان باید احساس کند که بزرگ شده است چه دختر باشد و یا پسر؛ زیرا از او خواسته می‌شود که مانند انسان‌های بزرگ برخورد کند و گمان نبرد هنوز کوچک است و اخلاق و رفتارش مانند بچه‌های کوچک نباشد.
۲- در این مرحله نوجوان باید احکام بلوغ را بداند و بعضی قصه و داستان‌ها که تقوی و دور شدن از حرام در آن‌هاست برایش روایت شود.
۳- باید برای مشارکت بعضی از کارهای خانه و تحمل مسئولیت‌های خانه تشجیع شود و عملاً وارد کار شود و احساس کند که بزرگ شده است.
۴- مربی باید بر مراقبت کردن و مشغول کردن بچه به کارهای مفید حساس باشد و او را با دوستان صالح آشنا کند.
[۳۴] کیف نربی أطفالنا، محمود مهدی الاستانبولی.