آسیب‌‌ها و حالاتی که در اثنای تعویذ در بیمار ظهور می‌‌یابد
حالات و آسیب‌هایی که در اثنای خواندن تعویذ توسط راقی در بیمار ظهور می‌‌یابد، عبارتند از:
۱- سردرد و تشنج.
۲- سینه‌‌تنگی (و افسردگی).
۳- تحرک و تکان خوردن بیش از اندازه‌‌ی مژه‌‌ها.
۴- بلند فریاد زدن
۵- احساس درد در ناحیه‌‌ی شکم و نفخ شکم و همچنین ایجاد صداهای ناهنجار در ناحیه روده‌ها و شکم بیمار.
۶- تغییر کردن صدای بیمار و ایجاد صداهای عجیب و غریب توسط او.
۷- ورم کردن یکی از شاهرگ‌های گردن مریض [۳۳].
۸- غالب شدن خواب یا چرت بر مریض.
۹- خندیدن یا گریه کردن بی‌‌موقع.
۱۰- سرگیجه، حالت تهوع و استفراغ چیزهای غیرطبیعی در اشکال و رنگ‌های مختلف.
۱۱- سردرد شدید.
۱۲- احساس سنگینی از اطراف خویش و (در نهایت) بیهوشی و همچنین تب بسیار یا سرد شدن بیش از حد بدن.
۱۳- احساس این‌که انگار چیزی به سرعت از کنار او می‌گذرد.
۱۴- احساس انواع درد در قسمت‌های مختلف بدن به نحوی که انگار درد در بدن او جا به جا می‌شود.
۱۵- تکان خوردن برخی از اعضای او (بدون اراده).
۱۶- زیاده گشتن بلغم (در دهان و گلو).
۱۷- انحراف ظاهری در چشم (و کم شدن بینایی).
۱۸- بیهوده سخن گفتن (و گفتن چیزهایی که از ذهن فعال و دانا سرچشمه نگرفته است).
۱۹- عرق کردن زیاد به خصوص در ناحیه پشت.
۲۰- خون ریزی ناگهانی بینی که عواملی چون سرماخوردگی و غیره عامل آن نباشد.
۲۱- خمیازه‌های مداوم یا آه سرد کشیدن.
۲۲- خارش یا سرخ شدن پوشت و یا ظاهر شدن دانه‌هایی روی پوست.
۲۳- احساس ناراحتی شدید و بی‌طاقتی در اثنای تعویذ و رغبت نداشتن به تکمیل شدن تعویذ.
۲۴- لرزش شدید در سایر قسمت‌های بدن.
۲۵- تنگی نفس (به نحوی که نفس کشیدن به سختی و با صدایی بلند انجام گیرد) و از هوش رفتن.
۲۶- سیاه شدن چهره و شاداب شدن و سفیدی آن پس از این‌که مریض استفراغ کرد.
۲۷- تراوش بویی بسیار بد و ناخوشایند از معده و دهان.
۲۸- طپش شدید دل و زیاد شدن آن در اثنای تعویذ.
۲۹- خیره شدن یا بسته شدن چشم‌های بیمار.
۳۰- احساس تلخی در دهان به هنگام نوشیدن آبی که بر آن آیاتی از قرآن خوانده شده است [۳۴].
[۳۳] منظور رگی است که حیات انسان به آن بستگی دارد و هنگام خشم و غضب این رگها در زیر گردن قابل مشاهده می‌‌باشد. در زبان عربی این رگها را ودج (ودجان) گویند. [۳۴] پایان کتاب خودتان، خودتان را مداوا کنید.