عبادت
حضرت عایشهلمیفرمایند: «حضرت رسول اکرم جبعضی اوقات نماز را به قدری طولانی میکرد که پاهای ورم میکرد. میگفتم: چرا خود را به مشقت میاندازید؟ در حالی که خداوند شما را معاف کرده است. میفرمود: آیا بندۀ شکرگزار نباشم؟» بسا شبها تا صبح عبادت میکرد. همواره به نماز میایستاد و میفرمود: «نماز سردی چشم من است». با اینکه خداوند گناهان اول و آخر او را معاف کرده بود، به خاطر سپاسگزاری از این نعمت بیشتر از همه خدا را عبادت میکرد. او نه راهب بود و نه بیپروا به عبادت. از احوال اقتصادی مردم جویا میشد آنها را تشویق به عبادت و همچنین به کسب حلال میکرد از تنبل بیکار بیزار بود.