شهادت حسین سدر روز عاشوراء کرامتی از جانب خدا بود

شیخ /در رساله «الرد علی الرافضة: ۱/۴۸» کلام زیبایی را از شیخ الإسلام ابن تیمیه و شاگردش ابن قیم در رابطه با مصیبت امت راجع به‌ حسین و کشته شدن فجیعش نقل مى‏کند و با پافشاری بر صبر و دوری از جزع و فزع مى‏گوید: شیخ الاسلام ابن تیمیه حنبلی حرانی : مى‏گوید: خداوند من و شما را توفیق دهد، بدان که شهادت حسین در روز عاشوراء کرامتی بود از جانب خداوند که با آن او را گرامى ‏داشت، و ارتقای درجه و مرتبه‌ای بود که‌ خداوند بر وی ارزانی بخشید و خواری و ذلتی بود برای کسی که به او ظلم کرد و به او دست درازی کرد، و پیامبر صوقتی از او سوال شد که چه کسی از همه‌ سخت‌تر بلا و آزمایش را می‌بیند؟ فرمود: انبیاء. سپس صالحان و سپس کسانی که از همه‌ بیشتر به آنها شباهت دارند، و هر کس بر حسب دینش آزمایش مى‏شود؛ اگر در دینش صلابت داشته‌ باشد آزمایشش بیشتر مى‏شود، و اگر در دینش سست و ضعیف باشد در مورد او تخفیف داده مى‏شود، بلا و آزمایش همچنان با مومن همراهی می‌کند تا طوری بر زمین گام بردارد که لغزشی بر او نباشد. بنابر این مؤمن، وقتی که روز عاشوراء می‌رسد و مصیبت حسین را یادآور مى‏شود مشغول استرجاع: ﴿إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ﴾ گفتن مى‏شود، همانگونه که خدایﻷبه او امر کرده است، تا به پاداشی نایل گردد که‌ در ضمن این آیه‌ وعده داده شده: ﴿أُوْلَٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ صَلَوَٰتٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَرَحۡمَةٞۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُهۡتَدُونَ ١٥٧﴾[البقرة: ۱۵۷]. «اینها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده; و آنها هستند هدایت‏یافتگان».

ثمره آزمایش و مصیبت و آنچه که خدا به صابرین وعده داده است وقتی ملاحظه مى‏شود که خداوند مى‏فرماید: ﴿إِنَّمَا يُوَفَّى ٱلصَّٰبِرُونَ أَجۡرَهُم بِغَيۡرِ حِسَابٖ﴾[الزمر: ۱۰]. «که صابران اجر و پاداش خود را بى‏حساب دریافت مى‏دارند».

و شهادت مى‏دهد که آن بلا از جانب بلا دهنده بزرگ است، بنابر این احساس تلخی و سختی بلا از پیش دیدگانش زدوده مى‏شود. خداوند مى‏فرماید: ﴿وَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَا﴾[الطور: ۴۸]. «در راه ابلاغ حکم پروردگارت صبر و استقامت کن، چرا که تو زیر نظر ما و در حفاظت و رعایت کامل ما قرار دارى».

به بعضی گفته شد: چه‌ وقت زدن و آزار و قطع بر شما هموار می‌گردد؟ گفت: اگر ما بتوانیم کسی را راضی کنیم که او را دوست داریم بلا را راحتی، جفا را وفا، و محنت را نعمت محسوب مى‏کنیم.

بنابر این شخص عاقل در آن هنگام چنین چیزی را فرا مى‏خواند؛ مصایب و سختی‌ها و بلاهای دنیوی را کوچک مى‏شمارد و خود را به خاطر مصیبتی که به او رسیده دلداری مى‏دهد و صبر اختیار مى‏کند و تا آنجا که مى‏تواند خود را به طاعات و اعمال صالح مشغول مى‏کند، چون پیامبر ص بر روزه روز عاشورا اصرار داشته است. پس فرد عاقل با لحاظ تمام اینها، اوقاتش را در انواع عبادات خاص مى‏کند، شاید که از جمله دوستداران اهل بیت نوشته شود. و همچون جاهلان آن روز را به گریه و نوحه سرایی تبدیل نمى‏کند چون این کار نه از اخلاق اهل بیت نبوی است و نه از روش و سیره آنها و اگر از سیره آنها می‌بود امت اسلامی هر سال روز وفات پیامبرشان را در ماتم و عزا می‌گذراندند، این چیزی جز تزئین و اغوای شیطان نیست؛ شیخ چنین می‌افزاید [۶]: همانطور که برای دسته‌ای دیگر معارضه و دشمنی با کار آنها را زینت داده است، این روز را عید مى‏گیرند و شروع به اظهار شادی و خوشحالی مى‏کنند، به خاطر اینکه از نواصب متعصب بر علیه حسین و خانواده‌اش هستند، یا از جاهلانی هستند که فساد را با فساد و شر را با شر و بدعت را با بدعت مقابله مى‏کنند، به همین خاطر شادی را اظهار مى‏نمایند، و کارهایی از قبیل: حنا زدن، پوشیدن لباس نو، سرمه زدن، عیدی دادن، پختن غذاها و حبوبات خارج از عادات را به‌ راه انداختند. و در آن روز کارهایی را مى‏دهند که در جشن‌ها و اعیاد انجام مى‏دهند و گمان مى‏کنند که این کار سنت و عرف می‌باشد، در حالی که در سنت پیامبر صهیچ یک از این کارها پیشنهاد نشده‌ است، و در رابطه با این کارها چیزی که به آن اعتماد شود و اثر صحیحی که قابل مراجعه‌ باشد وجود ندارد؛ تا آنجا که مى‏گوید: به همین خاطر آنها (نواصب) به خاطر جهلشان روز عاشورا را همچون مراسم اعیاد و جشن‌ها، جشن مى‏گیرند و دسته دیگر (روافض) آن را عزا و ماتم مى‏گیرند و در آن روز آهنگ ناراحتی و غم و اندوه سر مى‏دهند، و هر دو دسته خطا کار و از سنت کنار رفته‌اند و دچار جرم و گناه شده‏اند. والسلام).

ابن قیم مى‏گوید: و اما نسبت به‌ احادیث مربوط به سرمه زدن‌، روغن زدن و عطر زدن در روز عاشورا باید گفت که‌ این احادیث موضوع و جعلی هستند، دسته‌ای دیگر در مقابله با آنان آن را روز غم و اندوه و ماتم گرفتند و هر دو دسته بدعتگر هستند و از سنت کناره گرفته‌اند.

در اینجا شیخ سخنان دانشمندان قبل از خود را در بیان دیدگاه صحیح راجع به‌ مصیبت اهل بیت نقل مى‏کند و با اعتماد به قرآن و سنت صحیح رسول اکرم صآن را تأیید می‌نماید.

تعلیق را برای کسانی جا می‌گذارم که در خصوص موقف ائمه‌ی هدی نسبت به‌ اهل بیت ‡خواهان حق هستند، لازم به‌ یادآوری است که‌ بعضی از گروهها به آنها افترا و دروغ بستند و دشمنی و عداوت با اهل بیت را به آنها نسبت داده‌ و آنها را نواصب نامیده‌اند!!.

[۶] کلام همچنان سخن ابن تیمیه است.