شیخ محمد بن عبدالوهاب و پیروانش خاندان پیامبرصرا دوست دارند و محبت آنها را وسیله‌ی تقرب به خدا قرار می‌دهند
از امام عبدالعزیز ابن باز/سؤال شد:
آیا صحیح است که وهابیون با اهل بیت دشمنی می‌ورزند و از مقام سید مخلوقات می‌کاهند؟ و حقیقت دعوت وهابیون چیست؟ و چرا به این شکل می‌جنگند؟
در پاسخ گفتند: شیخ محمد /و پیروان تلاشگر ایشان اهل بیت پیامبر صرا دوست داشته و قائل به فضل آنها می‌باشند، ایشان با توسل به محبت اهل بیت و دعای مغفرت، رحمت و رضایت برای افرادی همچون عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر صو فرزندان ایشان، و افرادی همچون خلیفه‌ی چهارم علی بن ابی‌طالب سو فرزندان ایشان (حسن و حسین و محمد ش) و سایر اهل بیت که در توحید، اطاعت از خدا و بزرگداشت شریعت الهی رهرو آنها بوده‌اند، به خداوند تقرب می‌جویند [۴۷].
و ضمن رساله‌ی دیگری [۴۸]می‌گوید: و از این طریق ماجرای میان علی و معاویهببه وقوع پیوست، از نظر اهل سنت علی سبر حق بوده و در اجتهاد خود دو أجر را کسب نموده، و معاویه سو همراهانش اشتباه کرده‌اند و علیه علی سشورش نموده، اما ایشان خواهان حقیقت بوده و اجتهاد نموده، لذا یک أجر و پاداش را می‌گیرد. خداوند از همه‌ی آنها راضی باد.
و در رساله‌ی دیگری [۴۹]می‌گوید: ... پیامبر صروز عرفه در حجة الوداع خطاب به مردم فرمودند: « إني تارك فیکم ما لن تضلوا إن اعتصمتم به: کتاب الله. ویقولجأیضاً: إني تارك فیکم ثقلین: کتاب الله فیه الهدی والنور فخذوا بکتاب الله واستمسکوا به وأهل بیتي، أذکرکم الله في أهل بیتي». «در میان شما کتاب خدا (قرآن) را جا گذاشته‌ام که اگر بدان چنگ فرا زنید هرگز گمراه نخواهی شد) و در روایت دیگری آمده که فرمود: (من دو چیز گرانبها را در میان شما جا می‌گذارم: نخست کتاب خدا (قرآن) است که حاوی هدایت و نور می‌باشد، پس کتاب خدا را بگیرید و بدان تمسک جویید. و دیگری: اهل بیتم است، در حق اهل بیتم خدا را به یاد شما می‌آورم».
مراد پیامبر صاز اهل بیت: همسران و خویشاوندانش از بنی هاشم است، راجع به اهل بیتش خدا را به یاد مردم می‌آورد که نسبت به آنها با مهربانی و نیکوکارانه رفتار نمایند، آنها را اذیت و آزار نرسانند و تا وقتی که بر دین اسلام ماندگار باشند و از شریعت الهی تبعیت نمایند حقوق آنها را بپردازند.
و باز آمده [۵۰]که:
س: کلمه «یا سید فلان» در میان ما به وفور استعمال می‌شود، زیرا شخص مخاطب با خانواده‌ی مشخصی فامیل می‌باشد، آیا این حرف صحیح است؟
ج: اگر با این نام شناخته شده باشد اشکالی ندارد؛ زیرا کلمه‌ی «سید» برای رئیس، فقیه، دانشمند و نسل فاطمه از فرزندان حسن و حسین استعمال می‌شود و در میان مردم رایج گشته است. لازم به ذکر است که عرب رئیس قوم خود را «ساده» می‌نامند. و پیامبر صنیز از اعراب‌های اطراف مدینه که به خدمتش می‌رسیدند، می‌پرسید: ای بنی فلان سید شما کیست؟ یعنی رئیس شما کیست؟
و پیامبر صراجع به حسن سفرمود: «إِنَّ ابْنِى هَذَا سَيِّدٌ وَلَعَلَّ اللَّهَ أَنْ يُصْلِحَ بِهِ بَيْنَ فِئَتَيْنِ مِنَ الْمُسْلِمِينَ...». «این فرزند من سید است و امید دارم که خداوند به وسیله‌ی او میان دو گروه بزرگ از مسلمانان صلح و آشتی برقرار نماید».
این عقیده‌ی شیخ محمد بن عبدالوهاب است که از کتاب خدا و سنت پیامبر صاستنباط نموده و بدان باور داشت و آن را در کتابهایش منتشر می‌نمود، و همه‌ی پیروان و دوستدارانش نیز همین عقیده را دنبال کردند و از آن پیروی نمودند، اینک امام معاصر با کمال وضوح و روشنی تصریح می‌نماید و می‌گوید:
شیخ محمد /و پیروان تلاشگر ایشان اهل بیت پیامبر صرا دوست داشته و قائل به فضل آنها می‌باشند، ایشان با توسل به محبت اهل بیت و دعای مغفرت، رحمت و رضایت برای افرادی همچون عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر صو فرزندان ایشان، و افرادی همچون خلیفه‌ی چهارم علی بن ابی‌طالب سو فرزندان ایشان (حسن و حسین و محمد ش) و سایر اهل بیت که در توحید، اطاعت از خدا و بزرگداشت شریعت الهی رهرو آنها بوده‌اند، با محبت آنها به خداوند تقرب می‌جویند.
[۴۷] از جمله سؤال‌های روزنامه‌ی «الـمسلمون» ۱۲/۳/۱۴۱۷. [۴۸] مفهوم الاحادیث الـمتعلقة بالفتن: ۷/۳۶۳ . [۴۹] الوصیة بکتاب الله القرآن الکریم: ۹/۱۴. [۵۰] مجموع فتاوی و مقالات متنوعه: ۹/۲۹۰-۲۹۱.