حقیقتها
قبل از اینکه قضاوت کنید فکر کنید و بیندیشید.
چرا اهل سنت بر عدالت صحابه شاینقدر اصرار میکنند، و موضوع را خیلی جدی تلقی میکنند؟ از خود بپرسید و پاسخش را در یابید، اینک بنده چند نقطه اساسی را در این زمینه به عرض میرسانم که در یافتن پاسخ به شما کمک خواهد کرد. قطعا باید دانست که:
اول: انتقاد از صحابه رسول الله ص، و آنان را مورد سرزنش و لعن و نفرین قرار دادن در واقع بهانه بدست دشمنان اسلام میدهد و دروازه حمله به اصل اسلام را به روی آنان میگشاید، چرا؟ زیرا هرگاه صحابه و شاگردان رسول الله صمورد سرزنش و اهانت قرار گیرند پس دیگران که بعد از آنان آمدهاند بطور قطع مورد اهانت قرار خواهند گرفت زیرا:
۱- صحابه ششخصیتهای مقدسی هستند که خداوند در مدح و ستایش آنان آیات فراوانی نازل فرموده که تا قیامت تلاوت خواهد شد.
۲- رسول الله صدر ستایش آنان احادیث بسیاری فرمودهاند که همواره، امت اسلامی آنها را میخواند و به نسلهای بعد از خود میسپارد.
۳- محبت فوق العادهای که بین رسول الله صو یاران عزیزشان وجود داشت. هرگز فراموش شدنی نیست و محال است که کسی بتواند با حذف آنان زندگی پر نور آنحضرت صرا به طور کامل ترسیم کند. زیرا مربی و معلم و رهبر و محبوب همیشگی آنان آن رسول مشفق صبوده است، چنانکه توضیحش گذشت.
۴- این امر بین همه امت اسلامی اعم از مذاهب و مکاتب و اندیشهها محل اتفاق است که رسول الله صسردار تمام فرزاندان آدم، و سردار تمام پیامبران و مصلحان است، وقتی ایشان نتوانستند عدهای را تربیت کنند که بتوانند مسئولیت این دین را تحمل کنند، و آنرا در عقیده و کردار و اخلاقشان پیاده نمایند، کس دیگری هرگز توانایی چنین کاری را نخواهد داشت، هر چند که مقام و منزلتش به اوج و کمال برسد.
۵- تاریخ گواه است که فرماندهان و رهبران فتوحات اسلامی در سراسر جهان، صحابه بزرگوار رسول الله صبودند، و همانها بودند که پرچم اسلام را در اقصی نقاط جهان به اهتراز در آوردند، و در ایمان و اخلاص و جهاد و شجاعت و تقوا و سایر صفات نیک بهترین نمونهها را رقم زدند.
اینها و صدها دلیل و شاهد دیگر ثابت میکند که یاران رسول الله صشخصیتهای الگو و نمونه تاریخ بودند و از صحابه و یاران تمام پیامبران علیهم السلام نه تنها امتیاز و برتری داشتند که اصلاً با آنان قابل مقایسه نیستند، مقام و منزلت و شخصیت این انسانهای نمونه تاریخ، آنچنان شامخ و درخشان و فخر آفرین است که تا قیامت نظیر آن بوجود نخواهد آمد.
دوم: اینکه از راه توهین و لعن و نفرین به صحابه بزرگوار پیامبر صدشمنان قرآن خیلی به راحتی میتوانند اعجاز و تقدس قرآن کریم را خدشهدار کنند، و با کمال پر رویی بگویند، کجاست تواتر قرآن؟، کجاست اعجاز و تقدس قرآن؟، وقتی که حاملان و ناقلان اصلی قرآن که عملاً و حقیقتاً قرآن کریم بوسیله آنان به سایر امت منتقل شده، چنین انسانهای (نعوذ بالله) ظالم و غاصب و مرتد و ضد دین و اخلاقی باشند و از امانت و عدالت بویی نبرده باشند، پس چگونه باور کنیم که واقعاً قرآن سالم مانده و دست نخورده است؟! و چگونه باور کنیم که معجزه و مقدس است.
سوم: اینکه طعن و توهین به صحابه رسول الله صدر حقیقت توهین به سنت و سیرت شریفه آن رسول بزرگوار صاست، گویا بدین وسیله تمام زندگی رسول الله صکه بوسیله صحابه شنقل شده خود بخود زیر سؤال میرود.
چهارم: اینکه با زیر سؤال بردن ایمان و تقوا و امانت و صداقت و عدالت صحابه شاجمعین، زمینه برای دشمنان اسلام مساعد میشود، که بگویند: اسلام مجموعهای از دستورات و مبادی غیر واقعی است که عملاً تطبیق آن ممکن نیست، چون کسانیکه شاهد نزول قرآن بودند، و پیامبر صیعنی نماینده مستقیم خدا شخصاً آنان را تربیت کرده، تقریباً همه (جز چند نفر) مرتد شدند!! و از تطبیق اسلام سر باز زدند، یا بقیه انسانهایی که بعدها خواهند آمد و از عصر نزول قرآن و پیامبر سالها و قرنها فاصله دارند چگونه میتوانند احکام اسلام را تطبیق کنند.
پنجم: اینکه با حمله به صحابه و زندگی و تاریخ و ایمان آنان گویا تمام تمدن و افتخارات اسلام زیر سؤال میرود، چون هیچ افتخاری نصیب اسلام نشده که پس از رسول الله صچه در حین حیات و چه پس از وفات ایشان، صحابه بزرگوار و یاران جان نثار رسول الله صدرآن نقش بارز نداشته باشند، بلکه بسیاری از افتخارات بزرگ اسلام فقط دست آورد این مردان بزرگ و چهرههای با عظمت و انسانهای الگوی تاریخ است.
پروردگارا! در دلهایمان هیچگونه کینه وحسد و کدورتی نسبت به مؤمنان قرارمده، پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمن آوردن از ما سبقت جستند بیامرز، پروردگارا! به ما دلهایی صاف عنایت بفرما، و این دلهای صاف مان را با محبت پیامبرت صو اهل بیت اطهار و صحابه اخیارش آباد و مزین گردان. آمین