۳- مؤمنان و کافران برابر نیستند
لازمه چنین اعتقادی این است که بین دوستان و دشمنان الله تعالی، بین مؤمنان و کافران و اهل بهشت و جهنم فرقی قائل نشویم و حال آن که الله تعالی می‌فرماید:
﴿وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُ١٩وَلَا ٱلظُّلُمَٰتُ وَلَا ٱلنُّورُ٢٠وَلَا ٱلظِّلُّ وَلَا ٱلۡحَرُورُ٢١وَمَا يَسۡتَوِي ٱلۡأَحۡيَآءُ وَلَا ٱلۡأَمۡوَٰتُۚ﴾[فاطر: ۱٩-۲۲].
«کور و بینا، تاریکی و نور، سایه و باد آتشین و مرده و زنده برابر نیستند».
و باز می‌فرماید:
﴿أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ كَٱلۡمُفۡسِدِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلۡمُتَّقِينَ كَٱلۡفُجَّارِ٢٨﴾[ص: ۲۸].
«آیا آنانی را که عمل صالح انجام می‌دهند مانند کسانی که در زمین فساد می‌کنند، قرار دهیم؟ آیا تقوا پیشگان و اهل فجور مثل هم هستند؟».
و همچنین:
﴿أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِينَ ٱجۡتَرَحُواْ ٱلسَّئَِّاتِ أَن نَّجۡعَلَهُمۡ كَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ سَوَآءٗ مَّحۡيَاهُمۡ وَمَمَاتُهُمۡۚ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ٢١﴾[الجاثیة: ۲۱].
«آیا آن کسانی که مرتکب گناه شده‌اند می‌پندارند آن‌ها را به مانند کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند، قرار می‌دهیم؟ آیا خیال می‌کنند حیات و مرگ‌شان مثل هم است؟ بد حکم کنندگانی هستند».
در حالی که همه آن‌ها در نزد الله تعالی قبل از خلقت‌شان مقدرات حیات‌شان مکتوب گشته است و با این وصف ایمان و عمل صالح و اهل شقاوت، کفر و عصیان طبقه‌بندی شده‌اند. و این می‌رساند که قضا و قدر در رابطه با ارتکاب معاصی برای هیچکس حجت نیست و هیچ فردی حق ندارد برای توجیه اعمال خویش به آن استدلال کند چون لازمه آن فرق‌گذاشتن بین اولیاء و دشمنان الله تعالی می‌باشد.