خلاصه
۱- قبلۀ اوّل و موقت (مسجدالأقصی) و قبلۀ دوّم و همیشگی (مسجدالحرام) دارای قداست بزرگی در دل و عقل و وجدان هر مسلمان راستینی است.
۲- با استقراء علمی و تحلیل منهجی آیات قبله در قرآن، و سنت به وضوح آشکار میگردد که هر دو قبله از جانب دشمنان به صورت همیشگی مورد تهدید و هجوم قرار میگیرند. و این چیزی است که موجب حمایت آن دو قبله هنگام تجاوز، و موجب آمادگی همیشگی برای حمایت آنهاست.
۳- با وجودی که تغییر قبله، یک موضوع داخلی مسلمانان بود به گونهای که از یهودیان و مسیحیان و مشرکان خواسته نشده بود که به بیتالله الحرام رو کنند، اما با این وصف آنان با آشوبگری و فتنهانگیزی زیاد علیه مسلمانان با قضیۀ تغییر قبله مقابله نمودند و تجاوز آنان تا حد تجاوز بر قداست خداوند متعال رسید.
۴- از طرف دیگر موضعگیری مسلمانان در قبال تغییر قبله خیلی جالب و نیکو بود به گونهای که در حالت رکوع به سوی قبلۀ جدید روی برگرداندند که این نشانی از پیروی نادر جهت فرمانبرداری هرچه سریعتر از امر ربانی بود.
۵- آیات قبله ویژگیهای امت پیشوا را این چنین بیان کرده که امت پیشوا، امتی یکتاپرست و واحد است؛ دارای پیشینۀ علمی در هر علم سودمند برای تمام بشریت است؛ صاحب منهج و روش خاص تربیتی و پرورشی جهت ارتقای متوازن و هماهنگ افراد و خانوادهها و جوامع و مؤسسات در جنبههای روحی و اخلاقی و فکری و جسمی و تمدنی است؛ همچنین امت پیشوا دارای استقلال و سیادت قوی است.
۶- امت راکد و بیحرکت، عقیدهاش فاسد است؛ عقل و اندیشهاش خشک و بسته است؛ قلبهایش سخت و سفت است؛ خوراکش از دست رنج خودش نیست؛ و محل اقامتش از آن خودش نیست.
۷- برای تحول از امت راکد و بیحرکت به امت پیشوا واجب است که قبل از عمل آرزو کنیم که قبله به صورت عملی نه قولی، رمز توحید خالص و بستر وحدت و اتحاد میان تمام اهل قبله باشد و از اندیشۀ تکفیر دوری کنیم؛ و آرزو کنیم و سپس آن را عملی سازیم که قبله، رمز اشاعۀ امن و امنیت برای تمامی اهل قبله باشد؛ و قبله، رمز اعتدال و میانهروی در عقیده و اخلاق و قانونگذاری باشد؛ همچنین آرزو کنیم و سپس آن را عملی سازیم که مسئولیتمان به صورت فردی و ملی و حکومتی راجع به آزادسازی و حمایت قبلۀ اوّل و دوّممان را به خوبی ادا کنیم.