مقدمه‌ی مؤلف

إن الحمد لله نحمده ونستعينه ونستغفره، ونعوذ بالله من شرور أنفسنا وسيئات أعمالنا، ومن يهده الله فلا مضل له ومن يضلل فلا هادي له، وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، وأشهد أن محمداً عبده ورسوله، صلى الله عليه وعلى آله وصحبه ومن تبعهم بإحسان وسلم تسليماً.

خداوند متعال بنابر فلسفه و حکمتی، انسان را میان دشمنانی چون نفس و خواهشات آن، شیطان و دنیا قرار داده، اما به لطف و کرم خویش انسان مسلمان را در مصاف با این دشمنان، بدون سلاح رها نکرده است. و از آنجا که خطا و لغزش از سرشت بنی آدم است برای زدودن آثار شوم گناهان اعم از گناهان صغیره و کبیره، عمدی و غیر عمدی کفاره‌هایی قرار داده است.

و از حضرت ابوهریره سروایت شده است که حضرت پیامبر اکرم صفرمودند: سوگند به آن ذاتی که جان من در دست اوست، اگر شما گناه نکنید خداوند شما را از دنیا برمی‌دارد و قومی دیگر را جایگزین می‌کند گناه می‌کنند و از خداوند طلب مغفرت می‌نمایند و خداوند آنها را می‌بخشد [۱].

پس خداوند با توبه و استغفار و اعمال صالح گناهان‌شان را می‌آمرزد. و مسلماً هر انسان مسلمان آرزومند است که هنگام رفتن از این دنیا با خداوند متعال آنچنان ملاقات کند که از او خشنود و راضی باشد و بر او گناهی نباشد.

و این رساله نیز مشتمل بر اسباب و عواملی است که انشاء الله سبب نابودی گناهان می‌شوند.

و خداوند بنابر لطف و کرم خویش بر بندگانش عواملی مقرر ساخته که بدی‌هایشان را می‌زداید و خداوند بدان وسیله گناهان‌شان را می‌آمرزد.

آنچنان که خداوند می‌فرماید:

﴿وَإِنِّي لَغَفَّارٞ لِّمَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا ثُمَّ ٱهۡتَدَىٰ٨٢﴾[طه: ۸۲].

«من بسیار آمرزنده‌ام کسانی را که توبه کنند و ایمان و عمل صالح انجام دهند و سپس هدایت شوند».

بنده به توفیق خداوند در این رساله آیات و احادیث صحیح و ثابت از پیامبر صرا در این موضوع جمع‌آوری و سعی برآن داشتم جز احادیث صحیح و ثابت چیزی دیگر ننویسم، زیرا بیشتر تصنیفات در این مورد از احادیث ضعیف و واهی خالی نیست، پس آن را به صورت مختصر و کامل جمع‌آوری کردم تا راه بر پویندگان واقعی آسان شود و امید است که خداوند، خوانندگان و شنوندگان را از آن بهره‌مند سازد و از خداوند متعال خواهانم که آن را خالصانه برای خویش قرار دهد و او بهترین مسؤل است.

وصلى الله على سيدنا محمد وعلى آله وصحبه ومن تبعهم بإحسان.

حامد بن محمد المصلح

داعی مکتبة الدعوة والإرشاد مکة الـمکرمة

[۱] صحیح مسلم کتاب تبه: ۴ / ۲۱۰۶.