۹- عذاب و شکنجه در میدان محشر
آنچه بیانگر این مطلب است روایتی از حضرت ابوهریرهساست که حضرت پیامبر صفرمودند: هر صاحب طلا و نقره که حق آن را در زکات ادا نکند در روز قیامت آن روزی که به اندازه پنجاه هزار سال است قطعاتی از آتش ساخته می‌شود و پهلو، پشت و پیشانی او را به آن داغ می‌کنند و چون سرد شوند دوباره در آتش جهنم داغ کرده می‌شود تا آن که در میان مردم قضاوت شود، و سرانجام به سوی بهشت و یا حهنم رهسپار گردد.
مردم پرسیدند: یا رسول الله! صاحب شتر چه؟
فرمودند: هر صاحب شتری که حق آن را ادا نکند (و از جمله حقوق دوشیدن آن، روزی که به آب وارد می‌شود) چون روز قیامت شود در میدان فراخی جلوی شتران انداخته می‌شود، در آن حالی که شتر در چاقترین حالت ممکن و تمامی بچه‌هایش است همگی پی در پی و به نوبت وی را پایمال کرده و گاز می‌گیرند و این عمل را در آن روز که به اندازه پنجاه هزار سال است، تکرار می‌کنند تا این که در میان مردم قضاوت شود، و آن مرد سرانجام به بهشت و یا به دوزخ رهسپار می‌گردد.
سؤال شد که، یا رسول الله! در باره گاه و گوسفند چه می‌فرمایید؟
فرمود: هر صاحب گاو و گوسفندی که حقش را نداده است روز قیامت آن روز طولانی که به اندازه پنجاه هزار سال است در میدان وسیعی پیش روی آنان بر صورت انداخته می‌شود که در میان‌شان بی‌شاخ و شکسته‌شاخ وجود دارد و همگی او را با شاخ‌ها می‌زنند و با سمهایشان پایمال می‌کنند، تا این که در میان مردم قضاوت می‌شود، و سرانجام او به بهشت و یا به جهنم رهسپار می‌شود [۱۰۹].
در این حدیث از سخنان حضرت پیامبر صچنین برمی‌آید، روز قیامت آن طلا و نقره‌ای که زکاتش ادا نشده تبدیل به صفحاتی آتشین می‌شوند، و در آن روزی که اندازه‌اش پنجاه هزار سال است، به وسیله آن، پهلو، پشت و پیشانی شخص، داغ کرده می‌شود و تا این که در میان مردم قضاوت شود که سرانجام او به بهشت و یا جهنم رهسپار گردد و صاحب شتر و گاو و گوسفند نیز در این روز طولانی مورد عذاب و شکنجه واقع می‌شود، چنانکه ذکر شد تا این که مسیر و انجامش مشخص می‌شود که آیا آن عذاب و شکنجه‌ای که به او رسیده است، کفاره گناهانش شده است و خداوند او را بخشیده و برای نابودی گناهانش کافی است و یا خیر گناهان دیگری مرتکب شده که به سزای آن عذاب و شکنجه می‌شود. والله أعلم.
[۱۰۹] مسلم: ک زکوة ۲ / ۶۸۰ – ۶۸۱.