معلومات کتاب
- مؤلف: آیت الله العظمی سید ابوالفضل ابن الرضا برقعی قمی
- مترجم: تالیف
- تاریخ انتشار: شنبه, ۱۶ خرداد ۱۳۸۸
- به روز رسانی: سه شنبه, ۰۴ دی ۱۴۰۳
- دیوی : 297/4
- صفحه: 26
- مشاهده : 420733
- دانلودها: 159212
چکیده کتاب
معرفی و شرح اصول دین اسلام براساس آیات قرآن کریم است. نویسنده در مقدمه این کتاب، اصول دین را آنگونه که شیعیان تعریف میکنند، در تضاد با معارفِ حقیقی اسلام و آموزههای قرآن مجید دانسته و هدف خود را از نگارشِ اثر حاضر، شناخت دین و ارکان ایمان بر مبنای کلامِ حق عنوان میکند. وی در آغاز، ویژگیهای هدایت الهی را از طریق نزول وحی برشمرده و آیاتی از قرآن را درباره دو اصل «ایمان» و «عمل» هستند، شرح میکند. سپس به بحث درباره عقلانی بودن ایمان به خدا و روز قیامت، منافع و محاسن باور به آنها میپردازد. در ادامه، شرایط و جزئیات اعتقاد به فرشتگان، پیامبران و کتابهای آسمانی را بیان نموده و آنگاه روشهای شناخت خدا در قرآن را توضیح میدهد. بخش پایانی کتاب، به نقد و تحلیل باورِ شیعه درباره عدل و امامت (به عنوان دو اصل از اصول پنجگانه دین از نظر شیعه) میپردازد.
- مؤلف: آیت الله العظمی سید ابوالفضل ابن الرضا برقعی قمی
- مترجم: تالیف
- تاریخ انتشار: شنبه, ۱۶ خرداد ۱۳۸۸
- به روز رسانی: سه شنبه, ۰۴ دی ۱۴۰۳
- دیوی: 297/4
- صفحه: 26
- مشاهده: 420733
- دانلودها: 159212
فهرست کتاب
- مشخصات کتاب
- مقدمه
- هدایت قرآنی هدایت الهی است
- هدایت قرآن برای عموم است نه خصوصی
- تعجّب
- آیات قرآن راجع به ایمان و عمل
- از نظر قرآن در اسلام ایمان به دو چیز کافی است
- ایمان به الله و الیوم الآخر از نظر عقل و منافع آن
- ایمان به ملائکه و کُتُب و رُسُل الهی از نظر قرآن
- خدا خود را به دو طریق معرفی کرده
- خدا چگونه خود را معرفی کرده؟
- و اما عدل و امامت
کلیدواژهها
آیت الله العظمی سید ابوالفضل ابن الرضا برقعی قمی
علامه سيد ابو الفضل ابن الرضا برقعى قمي تهراني در سال 1329هـ ق مطابق با 1287 هـ ش در شهر قم- ايران- در خاندان شيعه مذهبي به دنيا آمد و پدرش سيد حسين شخص فقير و زاهدي بوده است. جد او سيد احمد بن رضي الدين عالم مجتهد و مبارزي بوده كه از شاگردان شيرازي كسي كه فتواي تحريم تنباكو- ضد نفوذ بريطانيا در ايران- را صادر كرده است ميباشد. مادرش سكينه سلطان دختر شيخ غلام رضا قمي نويسنده ي كتاب رياض الحسيني ميباشد علامه، از اولين روز هاي حيات پاي در مكتب گذاشته، تعليم و قراءت قرآن مجيد و خواندن و نوشتن را فرا گرفت. سپس به نزد شيخ عبدالكريم يزدي حائري كه در آن وقت يكي از بزرگترين علماي شيعه بود رفت تا مراحل تحصيلش را ادامه دهد. علامه برقعي در حكايت از احوال خويش ميگويد: به مدرسه رضويه قم كه در آن زمان معروف بود رفتم ولي از اينكه خرد سال بودم به من اطاقي ندادند ولي با اصرار زياد اطاق كوچكي به من دادند كه نه از گرمي محفوظ بودم و نه از سردي. به هر حال از خانه ي خودم حصير و فرشي آوردم و در اين حجره ي كوچك و يا در اين زاويه شب و روزم را گذراندم تا كه الحمد لله دروس علوم شرعي را كسب نمودم. از صرف ونحو شروع كردم وآخرين كتاب مغني البيب وكتاب الأعاريب ابن هاشم وشرح جامي بر كافية ابن حاجب را به انتها رساندمبعد از اين خود شيخ حائري مدير از من امتحان گرفت والحمدلله از موفقيت كامل برخوردار شدم كه سپس از طرف حوزه ي برايم حقوقي تعيين شده تا ادامه ي تحصيل دهم . وبه دنبال آن تحصيلم را در علم فقه واصول فقه كه در حوزه هاي علمي رايج است ادامه دادم،در اثناي تحصيل به تدريس درسهاي ابتدايي نيز مشغول بودم ورفته رفته يكي از مدرسين حزوه ي قم فائز گرديدم بعدا براي تخصص در علم فقه واصول فقه به نجف اشرف رفتم ودر نزد كبار مراجع شيعه مراحل عالي دروس فقه واصول فقه را طي كردم سه سال در نجف اشرف گذراندم واز بسياري از علماي كبار آن ديار منجمله: مرجع بزرگ شيعه در آن وقت سيد ابوالحسين موسوي اصفهاني كسب علم كردم. سپس علامه برمي گردد ودر قم نيز اجازه ي اجتهاد را از آيت الله عبدالنبي نجفي عراقي كه يكي از مراجع بزرگ شيعه بود اخذ مي كند. مذهب و عقيده ي علامه برقعي چنان كه متذكر شديم علامه برقعي در شروع از جمله ي علما ي مذهب شيعه اثنا عشري بوده و از مجتهدين اعلامشان مي رفت، ولي اخلاص، صدق و مبارزه او با بدعتها و خرافات و تمسك شديد علامه به قرآن كريم نهايت او را به طرف حق رهبري كرد. علامه از سن 45 سالگي از مذهب و عقايد شيعه اثنا عشري دست كشيده و با حكم به ظاهر قرآن و سنت صحيح و آن چه از سلف صالح اين امت باقي مانده به ويژه خلفاي راشدين و همگي ياران رسول خدا از مهاجرين و انصار و پيروانشان عمل كرده است. علامه برقعي مي گويد اگر ما خواسته باشيم سنت صحيح را در روايات و كتب شيعه بيابيم ممكن نيست. ولي بايستي در كتب مسانيد و مصنفات حديث كه در نزد جمهور مسلمين است جستجو كرد، هر چه از رسول اكرم صلى الله عليه و سلم باشد، سند و متن آن صحيح باشد و مخالف قرآن كريم نباشد گرفته مي شود و گر نه متروك است