رزمگاه حطین:
نیروهای صلیبی به تاریخ ۲۱ ربیع الثانی سال ۵۸۳ (۱ ژولای ۱۱۸۷ میلادی) در حالی که از شدت حرارت و بی آبی و ناهمواری راه که ۲۷ کیلومتر مسافت داشت رنج می‌بردند به‌سوی طبریه به راه افتادند.
در آن سو اما، نیروهای صلاح الدین ایوبی که تازه نفس بودند با شنیدن به راه افتادن صلیبیان، نه کیلومتر جلوتر در غرب دریاچه طبریه در کنار روستای حطین مستقر شدند.
نیروهای صلیبی در تاریخ ۲۳ ربیع الثانی سال ۵۸۳ هجری (۳ ژولای ۱۱۸۷ میلادی) بر روی کوه طبریه مُشرف بر تپه حطین مستقر شدند. حطین منطقه‌ای است فلات مانند که بیش از ۳۰۰ متر از سطح دریا بلندتر است و دارای دو قله شاخ مانند است که به آن‌ها شاخ‌های حطین می‌گویند.
صلاح الدین سعی بر آن داشت که مانع از رسیدن آب به صلیبی‌ها و یا رسیدن آنان به آب شود، برای این هدف، لشکر ایوبیان چشمه‌های آب را به تسخیر خود درآوردند. همچنین مسلمانان با آتش زدن گیاهان و خارهایی که تپه را پوشانده بود شرایط را برای لشکر صلیبی سخت‌تر کردند. هنگامی که صلیبی‌ها به تپه واقع میان روستای لوبیا و حطین رسیدند، نیروهای مسلمان به آنان هجوم آوردند و صلیبی‌ها مجبور به فرار به سوی حطین شدند. با فرارسیدن شب نبرد متوقف شد. صلیبی‌ها شب بسیار سختی را با تشنگی و دود و صدای تکبیر مسلمانان به صبح رساندند.