وفات سلطان صلاح الدین:
معاهده رمله آخرین کاری بود که صلاح الدین به انجام رساند. پس از مدت کمی از این پیمان، صلاح الدین ایوبی در پی یک تب شدید به تاریخ چهارشنبه ۲۷ صفر سال ۵۸۹ هجری (برابر با سوم مارس ۱۱۹۳ میلادی) جان به جان آفرین تسلیم کرد.
ابوجعفر قرطبی میگوید: در بیماری وفات صلاح الدین در کنار او قرآن میخواندم تا آنکه به این سخن خداوند متعال رسیدم که میفرماید: ﴿هُوَ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِۖ هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ ٢٢﴾[الحشر: ۲۲]. «اوست آن الله که معبودی به حق جز او نیست، او دانای پنهان و آشکار است، او رحمان و رحیم است». ناگهان صلاح الدین که تا پیش از آن بیهوش بود گفت: «صحیح است» و سپس درگذشت.
پس از وفات وی در خزانه شخصی او تنها یک دینار و ۴۷ سکه مسی ناصری یافتند که برای کفن و دفن او کافی نبود. سلطان صلاح الدین ایوبی خانه و ملکی بر جای نگذاشت و بیشتر مال خود را در راه صدقات صرف نمود.