سفر به عراق:
در پی در گرفتن جنگ دوم جهانی انقلاب فلسطین نیز آرام گرفت و بسیاری از مجاهدان به زندگی خود پرداختند در حالی که عبدالقادر الحسینی به بیروت رفت و توانست توسط کنسول عراق در بیروت صاحب گذرنامه‌ی عراقی به نام «یوسف الصایغ» شود.
به این تربیت و در عرض نیم ساعت عبدالقادر الحسینی عراقی شد. دو روز بعد وی در خیابان‌های بغداد با آزادی کامل گشت می‌زد!.
عبدالقادر الحسینی و خانواده‌اش در محله‌ی «الکراده‌ی شرقی» در بغداد سکنی گزیدند. وی با احترام و به گرمی مورد استقبال مردم عراق قرار گرفت و در مدرسه‌ی نظامی در پادگان رشید و همچنین دبیرستان «التفیض» به عنوان معلم ریاضی مشغول به کار شد. او همچنین در سال ۱۹۴۰ میلادی به دوره‌ی آموزشی افسران رزرو در دانشکده‌ی افسری پیوست و پس از ۶ ماه با رتبه‌ی «افسر» از این دانشکده فارغ التحصیل شد.
به سال ۱۹۴۱ میلادی انگلیسی‌ها تحرکاتی برای آزار رساندن به حکومت مشرع نخست وزیر «رشید علی گیلانی» انجام دادند و درگیری‌های میان اشغالگران و حکومت گیلانی رخ داد. فلسطینی‌هایی که در عراق به سر می‌بردند یاری رساندن به ملت عراق را حتمی دیده و به صورت فعال و موثر به فرماندهی عبدالقادر الحسینی در این نبردها شرکت جستند و مخصوصا در منطقه‌ی «صدر ابی غریب» شجاعت و سلحشوری فراوانی از خود نشان دادند.
پس از ماه‌ها نبرد پی در پی ارتش بریتانیا با نفرات و تجهیزات بیشتر توانست بر مقاومت عراق پیروز شود. رادیوی لندن در آن زمان اعلام کرد: فلسطینی‌ها آخرین کسانی بودند که از میدان نبرد عقب‌نشینی کردند.
مقاومان فلسطینی برای در امان ماندن از ارتش قدرتمند انگلیس مجبور شدند از راه هوایی به ایران بروند اما حکومت ایران اجازه‌ی ورود آنان را به این کشور نداده و آنان مجبور به بازگشت دوباره‌ی به عراق شدند و تلاش برای عبور به سوریه نمودند اما سازمان جاسوسی انگلیس که در پی آنان بود توانست عبدالقار الحسینی را دستگیر کند.
چنانکه «عارف العارف» مورخ عراقی در کتابش «النکبة» می‌نویسد، وی و چند تن از یارنش در برابر یک دادگاه نظامی عراقی به اتهام متوقف نمودن ده روزه‌ی ارتش انگلیس، به زندان محکوم شدند.
با صدور این حکم و در پی وخیم شدن وضعیت سلامتی این مبارز، بسیاری از آزادگان عراقی نسب به آن اعتراض کردند که در پیشاپیش آنان «سعید ثابت» و «ابراهیم عطارباشی» قرار داشتند. مقامات عراقی در پی این فشارها با تغییر حکم زندان به تبعید و و اقامت اجباری در روستای «زاخو» در نزدیکی مرز ترکیه موافقت کردند.
«وجیهه الحسینی» همسر مجاهد وی نیز به اتهام کمک به وی و پناه‌دادن به انقلابی‌ها به اقامت اجباری در خانه‌اش در بغداد محکوم شد.