(۴۴) مفاد بیعت عَقَبه دوم:
۱۴۸- بندهای این بیعت عبارت بودند از:
- سمع وطاعت از پیامبر جدر سختی و آسانی.
- حمایت و یاری ایشان به هنگام آمدن به مدینه.
۱۴۹- بیعت کنندگان به پیامبر جگفتند: اگر ما به این بیعت وفا نمودیم چه چیزی برای ما خواهد بود؟ فرمودند: بهشت. بنابراین همگیشان موافقت نمودند.
۱۵۰- از اشتباهات ابن اسحاق در سیرت این است که میگوید رسول الله جدر این بیعت بر جهاد نیز بیعت گرفته است. ابن هشام نیز در این اشتباه از ابن اسحاق پیروی کرده است، واین بدون شک از جمله اشتباهات این دو عالم بزرگوار –که رحمت الله بر آنها باد- است، زیرا جهاد در سال اول هجرت، فرض شد.
۱۵۱- اینگونه این بیعت بزرگ بسته شد. بیعتی که سبب هجرت به مدینه گشت تا بنای دولتی اسلامی باشد.
۱۵۲- کَعْب بن مالکسمیگوید: "شب عقبه، هنگامی که بر اسلام پیمان میبستیم، همراه رسول الله جحضور داشتم، و دوست ندارم که آن شب را با غزوهی بدر عوض کنم ". (متفق علیه)
۱۵۳- بعد از بیعت عَقَبهی دوم، هنگامیکه انصار به مدینه بازگشتند، رسول الله جخوشحال بودند. زیرا الله ﻷانصار را یار و پشتیبان ایشان قرار داده بود.