(۱۷۳) غزوه تَبوک ۱۲:
۶۴۱- رسول الله جدستور قطع رابطه با هر کسی که بدون عذر در غزوه‌ی تبوک شرکت نکرده بود را دادند، و پیامبر جو مؤمنین از آنان رویگردانی کردند.
۶۴۲- بادیه نشینان نزد پیامبر جآمدند و با عذرهای پوچ، شرکت نکردنشان را در غزوه‌ی تبوک توجیه می‌کردند. و پیامبر جنیز عذر آن‌ها را می‌پذیرفتند و درونشان را به الله واگذار می‌کردند.
۶۴۳- پیامبر جوضعیت ۳ تن از صحابه راستین را به تأخیر انداخت: کَعْب بن مالک، هِلال بن أُمَیِّه و مُرَارَة بن رَبیع شأجمعین.
۶۴۴- این ۳ صحابهساعتراف کردند که در شرکت نکردنشان در غزوه‌ی تبوک هیچ عذری نداشتند.
۶۴۵- الله ﻷدر باره‌ی این ۳ تن که از غزوه‌ی تبوک تخلف کرده بودند فرمودند: ﴿وَءَاخَرُونَ مُرۡجَوۡنَ لِأَمۡرِ ٱللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمۡ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيۡهِمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ١٠٦﴾[التوبة: ۱۰۶] یعنی: «ودیگرانی که به امر الله واگذار شده‌اند، یا اینکه آنان را عذاب دهد و یا توبه آنان را بپذیرد، و الله دانا و با حکمت است».
۶۴۶- سپس الله ﻷبه خاطر صدق این سه نفر، توبه شان را پذیرفت، و در پذیرش توبه ایشان آیات ۱۱۷-۱۱۸ سوره‌ی توبه نازل شد.
۶۴۷- وقتی رسول الله جبعد از بازگشت از آخرین غزوه شان در مدینه استقرار یافتند، قبایل به برای اعلام اسلامشان به سوی ایشان می‌شتافتند.