توضیحاتی پیرامون اصول دعوت سلفیت

فهرست کتاب

[موضع خلفی‌ها در برابر این حدیث و مانند این:]

[موضع خلفی‌ها در برابر این حدیث و مانند این:]

آیا می‌‌‌‌‌‌دانید که موضع خلفی‌های امروز – و کسانی که برخی از کتاب‌ها و برخی رسایل را می‌‌‌‌‌‌نویسد و می‌‌‌‌‌‌پندارد که علم‌‌شان محکم‌تر و علمی‌‌‌‌‌‌تر و علمی ‌‌‌‌‌‌است – در برابر این حدیث چیست؟

می‌‌‌‌‌‌گویند: سوالی که در این حدیث آمده برای امروز قابل توجیه نیست!؟ این حرف‌‌شان نه تنها با منهج و عقیده سلف مخالف است، بلکه با این حرف‌‌شان با احادیث، به خاطر این که بصورت شفاف در مورد عقیده است، مخالفت کرده‌اند، نه تنها احادیث صحیح است، بلکه علما بر صحت آن احادیث از جمله همین حدیث، اتفاق نظر دارند. [۳۸]

در قسمت تاویل‌‌شان آیه‌ی: «خداوند رحمان بر عرش قرار گرفت» گفتیم آن را به مسلط شدن تفسیر کردند؛ این اعتراض بر آنان وارد است که هر کس خداوند را مغلوب بر عرش‌اش می‌‌‌‌‌‌داند، این باور آنان را بر آن داشت که بگویند: بر عرش خود مسلط شد و این گمراهی دور از حقیقت است!

و نیز در این جا در برابر جاریه سکوت را به پیامبر نسبت می‌‌‌‌‌‌دهند، و می‌‌‌‌‌‌گویند: چون جوابش صحیح نبود، پیامبر سکوت کرد!؟ این در حالی است که اندکی پیش گفتیم: «آیا از آن ذاتی که در آسمان است...»

خلاصه‌ی سخن:

واجب است که به مذهب سلف چنگ زنیم، چون این تنها راه مطمئنی است که تضمین می‌‌‌‌‌‌کند فرد مسلمان از گروه نجات یافته باشد اما در غیر این صورت از گروه‌های گمراه خواهد بود و سلفی بودن تنها راه حفاظت از گمراهی است!

[۳۸] - یکی از ایرادهایی که بر این حدیث گرفته‌اند این است که می‌‌‌‌‌‌گویند متن آن مضطرب است و برای اثبات این ادعای‌شان به روایات ضعیف و بی اعتبار استناد می‌‌‌‌‌‌کنند و احادیث دیگری را که مورد استناد قرار می‌‌‌‌‌‌دهند، ربط به این حدیث ندارد. (شیخ جدیع در تعلیق «ذکر الاعتقاد» ابی العلاء بن عطار ص۷۵) می‌نویسد: هر کس گمان کند که در متن این روایت اختلاف (اضطراب) است، حرفش درست نیست، چون به روایاتی استناد کرده‌اند که بهترین درجه‌ی ارزشی آن‌ها ضعیف است یا اگر صحیح است اختلاف و اضطراب به شمار‌‌ نمی‌‌‌‌‌‌رود بلکه فقط برخی از مبتدعان به ناحق و باطل مفهوم آن‌ها را به این حدیث مرتبط می‌‌‌‌‌‌دانند تا معنای این حدیث را که بیانگر عقیده اهل سنت مبنی این که الله روی عرش است، باطل بدانند و رد کنند و بگویید: الله در همه جا هست. و به همین صورت تردید وارد کردن برخی از منحرفان که این حدیث در صحیح مسلم نیست، برای انسان‌های آگاه، فهیم و منصف، شبه‌ای سست‌تر از خانه‌ی عنکبوت است! این در حالی است که در شبهات مبتدعان آیات قرآن سالم نمانده چه رسد به احادیث!