مولودی از نسل پیامبر ج
در روز ششم محرم سال ۱۳۳۳ هجری برابر با ۱۹۱۴ میلادی، در دهکده‌ی «تکیه» واقع در هفتاد کیلومتری لکنو، مولودی دیده به جهان گشود که بعدها او را در جهان، به نام علّامه امام سیّد ابو الحسن علی ندوی می‌شناختند، ایشان، در یک خانواده‌ی مذهبی، دانش دوست و شهید پرور تربیت یافت، خانواده‌ای که مجاهدان و مصلحانی، چون امام سید احمد شهید/ در دامان خویش پرورده است.
اما سید ابو الحسن/ منتسب به خاندان نبوّت است و سلسله نسب وی به امام حسن بن علی ابن ابی طالبس می‌رسد. پدرش سید عبدالحی بن فخرالدین، از دانشمندان بلند پایه و اطبّای حاذق و نویسندگان چیره دست زمان خود بود. وی تألیفات گوناگونی به زبان عربی و فارسی دارد، که معروف‌ترین آن‌ها کتاب «نزهة الخواطر» است که در هشت جلد به زبان عربی نگاشته شده است.
علّامه‌ی فقید در سن نه سالگی پدر مهربان خویش را در سال (۱۳۴۱هـ ق / ۱۹۲۳م) از دست داد و سرپرستی او را برادر بزرگترش دکتر سید عبدالعلی حسنی به عهده گرفت. مادرش خیر النساء، نیز از زنان دانشمند و نویسندگان بزرگ بود که از آثار او رساله «الدعاء و القدر» و «حسن معاشرت» را می‌توان نام برد.