فصل چهارم: در دعاهای برگزيده از قرآن [۴۲]
الحمدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمِينَ، مُجيبِ المضْطَرِّ إذا دعاهُ، أدعوهُ مخلِصاً لهُ الدِّينَ، والصَّلاةُ والسَّلامُ على النَّبيِّ الأمِّيِّ محمَّدٍ، خاتَمِ النَّبِيِّينَ، وإِمامِ المرسَلِينَ.
۱- ﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ٢ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٣ مَٰلِكِ يَوۡمِ ٱلدِّينِ ٤ إِيَّاكَ نَعۡبُدُ وَإِيَّاكَ نَسۡتَعِينُ ٥ ٱهۡدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ ٦ صِرَٰطَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِمۡ غَيۡرِ ٱلۡمَغۡضُوبِ عَلَيۡهِمۡ وَلَا ٱلضَّآلِّينَ ٧﴾[الفاتحة].
«به نام خدای یکتا، بخشاینده‌ی مهربان. همه‌ی ستایش‌ها برای خدا پروردگار جهانیان است. خدایی که بخشاینده و مهربان است. مالک و دارنده و پادشاه روز جزاست. پروردگارا! تنها تو را مى‌پرستیم و فقط از تو یاری و کمک مى‌جوییم. تو ما را به راه راست هدایت فرما. راه آنانی که به آن‌ها نعمت دادی (راه پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحان) نه راه کسانی که بر آن‌ها خشم گرفتی ( یهود) و نه راه گمراهان ( نصارا)». آمین: دعای ما را بپذیر و ما را بر راه راست پایدار فرما.
۲- ﴿رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ حَسَنَةٗ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ ٢٠١﴾[البقرة: ۲۰۱].
«بارالها! ما را از نعمت‌های دنیا و آخرت (هردو) بهره مند گردان و ازشکنجه‌ی آتش دوزخ نگاه دار».
۳- ﴿رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذۡنَآ إِن نَّسِينَآ أَوۡ أَخۡطَأۡنَاۚ رَبَّنَا وَلَا تَحۡمِلۡ عَلَيۡنَآ إِصۡرٗا كَمَا حَمَلۡتَهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِنَاۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلۡنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِۦۖ وَٱعۡفُ عَنَّا وَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَآۚ أَنتَ مَوۡلَىٰنَا فَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ ٢٨٦﴾[البقرة:۲۸۶].
«پروردگارا! ما را بر آنچه فراموش یا خطا کرده ایم، مؤاخذه مکن. پروردگارا! تکلیف گران و طاقت فرسا چنان که بر پیشینیان ما نهادی، برما مگذار. پروردگارا! بار تکلیفی فوق طاقت ما به دوش ما منه، گناه ما را ببخشای و بر ما رحمت فرما. تنها سلطان ما و یار و یاور ما تویی، ما را بر گروه کافران یاری فرما».
۴- ﴿رَبَّنَا لَا تُزِغۡ قُلُوبَنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَيۡتَنَا وَهَبۡ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةًۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ ٨[آل عمران:۸].
«پروردگارا! ما را پس از آنکه به حق هدایت فرمودی، به سوی باطل میل مده و به ما از لطف خویش رحمتی عطا فرما که همانا تویی بخشنده‌ی بی‌عوض ومنت».
۵- ﴿رَبَّنَآ إِنَّكَ جَامِعُ ٱلنَّاسِ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ ٩﴾[آل عمران:۹].
«پروردگارا! محققاً تو همه‌ی خلق را جمع آوری در روزی که هیچ شک و تردیدی درآن نیست، در روز قیامت. و خدا هرگز وعده‌ی خویش را نقض نخواهد کرد».
۶- ﴿رَبَّنَآ إِنَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ ١٦﴾[آل عمران:۱۶].
«آنان که به درگاه باعظمت الهی عرضه دارند: پروردگارا! به کرم خود گناهان ما را ببخشای و ما را از عذاب جهنم نگاه دار».
۷- ﴿رَبَّنَآ ءَامَنَّا بِمَآ أَنزَلۡتَ وَٱتَّبَعۡنَا ٱلرَّسُولَ فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّٰهِدِينَ ٥٣﴾[آل عمران:۵۳].
«پروردگارا! ما به کتابی که فرستادی ایمان آورده و از رسول تو پیروی کردیم نام ما را در صحیفه‌ی اهل یقین ثبت فرما».
۸- ﴿رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ ١٤٧﴾[آل عمران:۱۴۷].
«پروردگارا! به کرم خود از گناه و ستمی که ما در باره‌ی خود کرده‌ایم درگذر و ما را ثابت قدم بدار و ما را بر گروه کافران مظفر و منصورگردان».
۹- ﴿رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ ١٩١ رَبَّنَآ إِنَّكَ مَن تُدۡخِلِ ٱلنَّارَ فَقَدۡ أَخۡزَيۡتَهُۥۖ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٖ ١٩٢ رَّبَّنَآ إِنَّنَا سَمِعۡنَا مُنَادِيٗا يُنَادِي لِلۡإِيمَٰنِ أَنۡ ءَامِنُواْ بِرَبِّكُمۡ فَ‍َٔامَنَّاۚ رَبَّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرۡ عَنَّا سَئَِّاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ ٱلۡأَبۡرَارِ ١٩٣ رَبَّنَا وَءَاتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخۡزِنَا يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ إِنَّكَ لَا تُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ ١٩٤﴾[آل عمران:۱۹۱-۱۹۴].
«پروردگارا! این خلقت باعظمت را بیهوده نیافریده ای. پاک و منزهی. ما را به لطف خود از عذاب آتش دوزخ نگاهدار. پروردگارا! هرکه را تو در آتش افکنی او را سخت خوار کرده‌ای و او ستمکار بوده و ستمکاران را هیچ کس یاری نخواهد کرد. پروردگارا! ما چون صدای منادی که خلق را به ایمان مى‌خواند شنیدیم، اجابت کردیم و ایمان آوردیم. پروردگارا! از گناهان ما درگذر و زشتی کردار ما را بپوشان وپس از مرگ، ما را با نیکان محشور گردان. پروردگارا! ما را ازآن چه به رسولان خود وعده دادی نصیب فرما و محروم مگردان که وعده‌ی تو هرگز خلاف نخواهد شد».
۱۰- ﴿رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّٰهِدِينَ ٨٣﴾[المائدة:۸۳].
«خـدایا! ما ایمان آوردیم، نام ما را در زمره‌ی گواهان صادق بنویس».
۱۱- ﴿رَبَّنَا ظَلَمۡنَآ أَنفُسَنَا وَإِن لَّمۡ تَغۡفِرۡ لَنَا وَتَرۡحَمۡنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٢٣﴾[الأعراف:۲۳].
«خدایا! ما برخویش ستم کردیم و اگر تو ما را نبخشایی و به ما رحمت و رأفت نفرمایی، سخت از زیانکاران خواهیم شد».
۱۲- ﴿رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ٤٧﴾[الأعراف:۴۷].
«پروردگارا! ما را با ستمکارانِ ظالم، همراه مگردان».
۱۳- ﴿رَبَّنَا ٱفۡتَحۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَ قَوۡمِنَا بِٱلۡحَقِّ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡفَٰتِحِينَ ٨٩﴾[الأعراف:۸۹].
«خدایا! در نزاع بین ما و امت حق، راهگشا باش و فاتح و پیروزمان گردان که تو بهترین پیروزی دهنده و راه گشاینده‌ای».
۱۴- ﴿رَبَّنَآ أَفۡرِغۡ عَلَيۡنَا صَبۡرٗا وَتَوَفَّنَا مُسۡلِمِينَ ١٢٦﴾[الأعراف:۱۲۶].
«خدایا! به ما صبر و شکیبایی عطا فرما و ما را برآیین اسلام بمیران».
۱۵- ﴿رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ٨٥ وَنَجِّنَا بِرَحۡمَتِكَ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ ٨٦﴾[يونس:۸۵-۸۶].
«خدایا! ما را دستخوش فتنه‌ی اشرار و قوم ستمکار مگردان و ما مؤمنان را به رحمت و لطف خود از شر کافران نجات ده».
۱۶- رَبَّنَآ إِنَّكَ تَعۡلَمُ مَا نُخۡفِي وَمَا نُعۡلِنُۗ وَمَا يَخۡفَىٰ عَلَى ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ ٣٨ [إبراهيم:۳۸].
«پروردگارا! تو به هرچه ما پنهان و آشکار کنیم، بر همه آگاهی و بر تو ای خدا هیچ چیز در آسمان و زمین پنهان نیست».
۱۷- ﴿رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ يَوۡمَ يَقُومُ ٱلۡحِسَابُ ٤١﴾[إبراهيم:۴۱].
«بار الها! روزی که حساب به پا شود، تو در آن روز سخـت، بر من و والدین من و همه‌ی مؤمنان از کرمت ببخشای».
۱۸- ﴿رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةٗ وَهَيِّئۡ لَنَا مِنۡ أَمۡرِنَا رَشَدٗا ١٠﴾[الكهف:۱۰].
«بارالها! تو در حق ما به لطف خاص خود رحمتی عطا فرما و برما وسیله‌ی رشد و هدایت کامل فراهم کن».
۱۹- ﴿رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ ١٠٩﴾[المؤمنون:۱۰۹].
«خدایا! ما به تو ایمان آوردیم. تو از گناهان ما درگذر و در حق ما لطف و مهربانی فرما که تو مهربان‌ترین مهربانانی».
۲۰- ﴿رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا ٦٥﴾[الفرقان:۶۵].
«پروردگارا! عذاب جهنم را از ما بگردان که سخت عذابی مهلک و دایمی است».
۲۱- ﴿رَبَّنَا هَبۡ لَنَا مِنۡ أَزۡوَٰجِنَا وَذُرِّيَّٰتِنَا قُرَّةَ أَعۡيُنٖ وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا ٧٤﴾[الفرقان:۷۴].
«پروردگارا! ما را از همسران خود فرزندانی مرحمت فرما که مایه‌ی روشنی ما باشند و ما را پیشوای اهل تقوا قرار ده».
۲۲- ﴿رَبَّنَا وَسِعۡتَ كُلَّ شَيۡءٖ رَّحۡمَةٗ وَعِلۡمٗا فَٱغۡفِرۡ لِلَّذِينَ تَابُواْ وَٱتَّبَعُواْ سَبِيلَكَ وَقِهِمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ ٧ رَبَّنَا وَأَدۡخِلۡهُمۡ جَنَّٰتِ عَدۡنٍ ٱلَّتِي وَعَدتَّهُمۡ وَمَن صَلَحَ مِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَأَزۡوَٰجِهِمۡ وَذُرِّيَّٰتِهِمۡۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ ٨﴾[غافر:۷-۸].
«ای پروردگاری که علم و رحمت بی‌منتهایت همه‌ی عالم را فرا گرفته است تو به لطف و کرم، گناه آنان که توبه کرده و راه رضای تو را پیمودند ببخشای وآنان را از عذاب دوزخ محفوظ بدار».
۲۳- ﴿رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ ١٠﴾[الحشر:۱۰].
«پروردگارا! بر ما و برادران دینی ما که در ایمان پیش از ما شتافتند، ببخشا و در دل ما هیچ کینه و حسد قرار مده. پروردگارا! تویی که در حق بندگان بسیار رووف و مهربانی».
۲۴- ﴿رَّبَّنَا عَلَيۡكَ تَوَكَّلۡنَا وَإِلَيۡكَ أَنَبۡنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ ٤ رَبَّنَا لَا تَجۡعَلۡنَا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ وَٱغۡفِرۡ لَنَا رَبَّنَآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ ٥﴾[الممتحنة:۴-۵].
«خدایا! ما بر تو توکل کردیم و از همه کس رو بـه درگاه تـو آوردیم و بازگشـت همه‌ی خلق به سوی توست، پروردگارا! ما را به فتنه وامتحان کافران دچارمگردان، پروردگارا! ما را بیامرز؛ چه، تنها تویی که بر هرکار بسیار مقتدری و به صلاح خلق کاملا آگاهی».
۲۵- ﴿رَبَّنَآ أَتۡمِمۡ لَنَا نُورَنَا وَٱغۡفِرۡ لَنَآۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ ٨﴾[التحريم:۸].
«پروردگارا! تو نور ما را به حد کمال برسان و ما را به لطف وکرم خود ببخشا که تنها تو بر هر چیز توانایی».
۲۶- ﴿رَبِّ هَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةٗ طَيِّبَةًۖ إِنَّكَ سَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ ٣٨﴾
[آل عمران: ۳۸].
«پروردگارا! به لطف خویش فرزندانی پاک سرشت (به ما) عطا فرما که همانا تویی مستجاب کننده‌ی دعا».
۲۷- ﴿رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسَۡٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٤٧﴾[هود:۴۷].
«خدایا! من به تو پناه می‌برم. دیگر چیزی نمى‌دانم که از تو تقاضا کنم و اکنون اگر گناه مرا نبخشایی و مرا رحم نفرمایی، از زیانکاران خواهم شد».
۲۸- ﴿رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا ٱلۡبَلَدَ ءَامِنٗا وَٱجۡنُبۡنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعۡبُدَ ٱلۡأَصۡنَامَ ٣٥﴾[إبراهيم:۳۵].
«پروردگارا! این شهر(مکه) را مکان امن و امان قرار ده و من و فرزندانم را از پرستش بت‌ها دور دار».
۲۹- ﴿رَبِّ ٱجۡعَلۡنِي مُقِيمَ ٱلصَّلَوٰةِ وَمِن ذُرِّيَّتِيۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلۡ دُعَآءِ ٤٠﴾[إبراهيم:۴۰].
«خدایا من و ذریه‌ی مرا نمازگزار گردان. بارالها! دعای ما را اجابت فرما».
۳۰- ﴿رَبِّ ٱشۡرَحۡ لِي صَدۡرِي ٢٥ وَيَسِّرۡ لِيٓ أَمۡرِي ٢٦ وَٱحۡلُلۡ عُقۡدَةٗ مِّن لِّسَانِي ٢٧ يَفۡقَهُواْ قَوۡلِي ٢٨﴾[طه:۲۵-۲۸].
«پروردگارا! سینه‌ام را وسعت ده که از جفا و آزار مردم، تنگدل نشوم و کار مرا آسان گردان و عقده‌ی زبانم را بگشا تا مردم سخنم را بفهمند و بدانند چه مى‌گویم».
۳۱- ﴿رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ ٨٩﴾[الأنبياء:۸۹].
«خدایا! مرا تک و تنها وامگذار که تو بهترین وارث عالمیان هستی».
۳۲- ﴿رَبِّ ٱحۡكُم بِٱلۡحَقِّۗ وَرَبُّنَا ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ ١١٢﴾[الأنبياء:۱۱۲].
«الها! تو میان ما به حق حکم کن. و پروردگار ما همان خدای مهربانست که برای باطل کردنِ آنچه شما برخلاف حق می‌گویید، از او یاری مىطلبم که در هر کاری تنها از او یاری باید خواست».
۳۳- ﴿رَّبِّ أَنزِلۡنِي مُنزَلٗا مُّبَارَكٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡمُنزِلِينَ ٢٩﴾[المؤمنون:۲۹].
«پروردگارا! مرا به منزل مبارک فرود آور که تو بهترین کسی هستی که بارها به منزل خیر و سعادت توانی فرود آورد».
۳۴- ﴿رَبِّ فَلَا تَجۡعَلۡنِي فِي ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ٩٤﴾[المؤمنون:۹۴].
«بارالها! مرا میان قوم ستمکار وامگذار».
۳۵- ﴿رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ ٨٣ وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ ٨٤﴾[الشعراء:۸۳-۸۴].
«بارالها! مرا فرمانروایی ده و به بندگان صالح خود ملحق ساز و نامم را بر زبان اقوام، آینه‌ای نیکو و سخنم را دلپذیر گردان».
﴿وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ ٨٧ يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ ٨٨ إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ ٨٩﴾[الشعراء ۸۷-۸۹].
«پروردگارا! روزی که خلق را از قبرها برانگیزی، درآن روز مرا رسوا و هلاک مگردان و آن روزی که مال و فرزندان، هیچ به حال انسان، سود نبخشند. و تنها آن کس سود بَرَد که با دلی بااخلاص و پاک از شک و گمان به درگاه خدا آید».
۳۶- ﴿رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّٰلِحِينَ ١٩﴾[النمل:۱۹].
«پروردگارا! مرا توفیق شکر نعمت خود که به من و پدرمن عطا فرمودی عنایت فرما و مرا به عمل صالح خالصی که تو بپسندی، موفق بدار و مرا به لطف و رحمت، در صف بندگان خاص شایسته ات داخل گردان».
۳۷- ﴿رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي فَٱغۡفِرۡ لِي فَغَفَرَ لَهُۥٓۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ ١٦﴾[القصص:۱۶].
«خدایا! من برخویش ستم کرده ام. الهی! تو از من درگذر».
۳۸- ﴿رَبِّ إِنِّي لِمَآ أَنزَلۡتَ إِلَيَّ مِنۡ خَيۡرٖ فَقِيرٞ ٢٤﴾[القصص:۲۴].
«بارالها! من به خیری که تو نازل فرمایی، محتاجم».
۳۹- ﴿قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ٢١﴾[القصص:۲۱].
«بارالها! مرا از شر این قوم ستمکار نجات ده».
۴۰- ﴿رَبِّ ٱنصُرۡنِي عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُفۡسِدِينَ ٣٠﴾[العنكبوت:۳۰].
«پروردگارا! مرا برنابودی این قومِ فاسد یاری کن».
۴۱- ﴿رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ١٠٠﴾[الصافات:۱۰۰].
«بارالها! مرا فرزند صالحی که از بندگان شایسته‌ی تو باشد، عطا فرما».
۴۲- ﴿رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ ١٥﴾[الأحقاف:۱۵].
«خدایا! مرا بر نعمتی که به من و پدر و مادرمن عطا فرمودی، شکر بیاموز و به کارشایسته‌ای که رضا و خشنودی تو در آن است، موفق دار و فرزندان مرا صالح گردان. بارالها! من به درگاه تو به دعا باز آمدم و از مسلمانان شدم».
۴۳- ﴿رَّبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيۡتِيَ مُؤۡمِنٗا وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۖ وَلَا تَزِدِ ٱلظَّٰلِمِينَ إِلَّا تَبَارَۢا ٢٨﴾[نوح:۲۸].
«بارالها! مرا و پدر و مادرم را و هرکه با ایمان به خانه‌ی من داخل شود و همه‌ی مردان و زنان باایمان جهان را ببخشای و بیامرز و ستمکاران را جز برهلاک و عذابشان میفزای».
۴۴- ﴿ٱللَّهُمَّ مَٰلِكَ ٱلۡمُلۡكِ تُؤۡتِي ٱلۡمُلۡكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ ٱلۡمُلۡكَ مِمَّن تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُۖ بِيَدِكَ ٱلۡخَيۡرُۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ ٢٦ تُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَتُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِۖ وَتُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَتُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّۖ وَتَرۡزُقُ مَن تَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ ٢٧﴾[آل عمران:۲۶-۲۷].
«خدایا! ای پادشاه ملک هستی، تو هرکه را خواهی عزت ملک و سلطنت بخشی و از هرکه خواهی بگیری و به هرکه خواهی عزت و اقتدار بخشی و هرکه را خواهی خوارگردانی. هر خیر و نیکی به دست توست و تنها تو بر هر چیز توانایی. شب را در روز نهان سازی و روز را در شب ناپدید گردانی و مرده را زنده سازی و زنده را بمیرانی و هرکه را خواهی بی‌حساب روزی مى‌دهی».
۴۵- ﴿قُلۡ إِنَّ ٱلۡفَضۡلَ بِيَدِ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ ٧٣ يَخۡتَصُّ بِرَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ﴾[آل عمران:۷۳-۷۴].
«بگو ای پیامبر! فضل و رحمت به دست خداست؛ به هرکه خواهد عطا کند و خدا را رحمت بی‌منتهاست و به همه‌ی امور عالم داناست، هرکه را مشیّت او تعلق گیرد، مخصوص به فضل و رحمت خود گرداند که خدای را فضل و رحمت بی‌منتهاست».
۴۶- ﴿رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا ١١٤﴾[طه:۱۱۴].
«ای پروردگار من! به علم من بیفزا».
۴۷- ﴿رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنۡ هَمَزَٰتِ ٱلشَّيَٰطِينِ ٩٧ وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحۡضُرُونِ ٩٨﴾[المؤمنون:۹۷-۹۸].
«بارالها! من از وسوسه و فریب شیاطین (انس و جن) به سوی تو پناه مى‌آورم. بارخدایا! از آنکه شیطان (انس و جن) به مجلسم حاضر شود، باز هم به تو پناه مى‌برم».
۴۸- ﴿رَّبِّ ٱغۡفِرۡ وَٱرۡحَمۡ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ ١١٨﴾[المؤمنون:۱۱۸].
«بارالها! بیامرز وببخشای که تو بهترین بخشایندگان عالم وجودی».
۴۹- ﴿ٱللَّهُمَّ فَاطِرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ عَٰلِمَ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ أَنتَ تَحۡكُمُ بَيۡنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ ٤٦﴾[الزمر:۴۶].
«پروردگارا! ای خالق آسمان‌ها و زمین، ای دانای عالَم پیدا و پنهان توخود میان بندگان در آنچه خلاف و نزاع برانگیزند، حکم فرما».
۵۰- ﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ ١ لَآ أَعۡبُدُ مَا تَعۡبُدُونَ ٢ وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ ٣ وَلَآ أَنَا۠ عَابِدٞ مَّا عَبَدتُّمۡ ٤ وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ ٥ لَكُمۡ دِينُكُمۡ وَلِيَ دِينِ ٦﴾[سورة الكافرون].
«بگو که ای کافران مشرک! من آن را که شما مى‌پرستید هرگز نمى‌پرستم و شما هم آن خدای یکتایی که من پرستش مى‌کنم، پرستش نمى‌کنید. نه من خدایان باطل شما را عبادت مى‌کنم و نه شما یکتا خدای معبود مرا عبادت خواهید کرد. پس اینک دین شما برای شما باشد و دین من برای من».
۵۱- ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١ ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ ٢ لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُولَدۡ ٣ وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ كُفُوًا أَحَدُۢ ٤﴾[سورة الإخلاص].
«بگو او خدای یکتاست. آن خدایی که از همه بی‌نیازاست و همه‌ی عالم به او نیازمندند. نه کسی فرزند اوست و نه او فرزند کسی است و نه هیچ کس مثل و همتای اوست».
۵۲- ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ ١ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ٢ وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ٣ وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِي ٱلۡعُقَدِ ٤ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ٥﴾ [سورة الفلق].
«بگو من پناه مى‌جویم بـه خـدای فروزنده‌ی صبح روشن، از شر مخلوقات و از شر شب تار هنگامی که درآید و از شر زنان افسونگر چون به جادو در گره‌ها بدمند و از شر حسود بدخواه چون آتش رشک و حسد برافروزد».
۵۳- ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ١ مَلِكِ ٱلنَّاسِ٢ إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ٣ مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ٤ ٱلَّذِي يُوَسۡوِسُ فِي صُدُورِ ٱلنَّاسِ٥ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ٦﴾[سورة الناس].
«بگو من پناه مى‌جویم به پروردگار آدمیان، پادشاه آدمیان، اله یکتا معبود آدمیان. از شر وسوسه‌ی شیطان. آن شیطان که وسوسه و اندیشه‌ی بد افکند در دل مردمان. چه آن شیطان از جنس جن باشد یا از نوع انسان».
۵۴- ﴿فَٱللَّهُ خَيۡرٌ حَٰفِظٗاۖ وَهُوَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ ٦٤﴾[يوسف:۶۴].
«خدا بهترین نگهبان و مهربان‌ترین مهربانان است».
۵۵- ﴿رَبَّنَا تَقَبَّلۡ مِنَّآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ ١٢٧﴾[البقرة:۱۲۷].
«پروردگارا! این را از ما قبول فرما، تویی که دعای خلق را اجابت کنی و به اسرارهمه دانایی».
۵۶- ﴿سُبۡحَٰنَكَ ٱللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمۡ فِيهَا سَلَٰمٞۚ وَءَاخِرُ دَعۡوَىٰهُمۡ أَنِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ١٠﴾[يونس:۱۰].
«بارالها! تو از هر نقص وآلایش پاک و منزهی و ثنای آن‌ها در بهشت سلامت ابدی مى‌بخشد وآخرین سخنشان ستایش پروردگار عالمیان است».
این آخرین دعا بود از دعاهای مؤمنان که با عنایت خداوند توانستم از کتاب خداوند برگزینم. از خداوند خواهانم که فایده‌ی آن را به بندگان خود تا روز قیامت برساند. آمین [۴۳].
[۴۲] رتبت الأدعية من الآيات الكريمة مفتتحةً بقوله تعالى: (ربّنا) ثم: (ربّ) ثم: (قل) ليسهل على القارئ الكريم حفظها والدُّعاء بها حسب الحال وكلٌ منها مرتّب بحسب ترتيب السور. [۴۳] ذكرت سورة الكافرون لكونها براءة من الشرك وسورة الإخلاص لكونها تعدل ثلث القرآن والمعوّذتين لكونهما تحفظان المؤمن من كل شرّ ومن السِّحر بخاصّة وقد ثبت ذلك جميعه في سنّة النبي ج. ثمّ ختمتُ بالثلاثة الأخيرة -مع كونها ليست أخيرة في ترتيب السور- لمناسبتها ختم الدُّعاء. والله المستعان.