فصل پنجم: در دعـاهـای انتخاب شده از صحيح ترين سنت مطهر
۱- «لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الأرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيم» [۴۴].
"معبودی به حق نیست مگر خدای بزرگ و بردبار. معبودی به حق نیست مگر پروردگار عرش بزرگ. معبودی به حق نیست مگر پروردگار آسمان‌ها و زمین و عرش بزرگ".
۲- «لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ، أَعَزَّ جُنْدَه،ُ وَنَصَـرَ عَبْدَهُ، وَغَلَبَ الأحْزَابَ وَحْدَهُ، فَلا شَيْءَ بَعْدَهُ» [۴۵].
"معبودی جز خدای یکتا نیست؛ سربازان خود را عزت داد و آنان را نصرت داد و به تنهایی احزاب را مغلوب نمود؛ پس هیچ چیز پس از او نیست (همه‌ی چیزها نسبت به ذات خدا مانند این است که اصلا وجود ندارد)".
۳- «اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ، مِلْءُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ، وَمِلْءُ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَاءِ وَالْمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ» [۴۶].
"ستایش به اندازه‌ی پُریِ آسمان‌ها و پُریِ زمین و آنچه میان آن دو است و پُریِ آنچه مى‌خواهی از هر چیز پس از آن. تو سزاوار مدح و بزرگی هستی، تو سزاوارترینی نسبت به آنچه بنده ات گفت و همه‌ی ما بنده‌ی توییم".
۴- «اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ نُورُ السَّمَوَاتِ وَالأرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ قَيِّمُ السَّمَوَاتِ وَالأرْضِ، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ رَبُّ السَّمَوَاتِ وَالأرْضِ وَمَنْ فِيهِنَّ، أَنْتَ الْحَقُّ، وَوَعْدُكَ الْحَقُّ، وَقَوْلُكَ الْحَقُّ، وَلِقَاؤُكَ الْحَقُّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، وَالنَّبِيُّونَ حَقٌّ، وَالسَّاعَةُ حَقٌّ، اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خَاصَمْتُ، وَإِلَيْكَ حَاكَمْتُ، فَاغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ، أَنْتَ إِلَهِي لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ» [۴۷].
"خدایا! ستایش از آن توست. تو نور آسمان‌ها و زمین و هرچه در آن است هستی و ستایش از آن توست. تو تدبیرکننده‌ی آسمان‌ها و زمین و هرچه در آن است، هستی و ستایش ازآن توست. تو پروردگار آسمان‌ها و زمین و هرچه در آن است هستی و ستایش از آن توست. از آن توست هستی آسمان و زمین و هرچه در آن است ستایش از آن توست. تو پادشاه آسمان‌ها و زمینی و ستایش از آن توست. تو حقی و وعده‌ی تو راست است و کلام تو و دیدار تو و بهشت و دوزخ حقیقت است و پیامبران و محمد بر حقند و قیامت حقیقت است. خدایا! خود را به تو اسلیم کردم و بر تو توکل کردم . به تو ایمان آوردم و به سوی تو بازگشتیم و برای تو با دشمن پیکار کردم و به دستور تو حکم کردم. پس گناهان گذشته و آینده و نهان و آشکار مرا بیامرز. تو معبود منی، نیست معبودی به حق مگر تو.
۵- اللهم أعوذ برضاك من سخطك، وبمعافاتك من عقوبتك، وأعوذ بك منك، لاأحصي ثناء عليك، أنت كما أثنيت على نفسك. [۴۸]
"خدایا! به رضای تو از خشمت به عافیت تو از عذابت، به تو پناه مى‌برم و پناه مى‌برم از خشمت و نمى‌توانم بشمارم مدح تو راآن چنان که خودت خود را مدح گفته‌ای".
۶- «اللَّهُمَّ لا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ» [۴۹].
"خدایا! بازدارنده‌ای از آنچه خواهی عطا فرمایی، نیست و نه دهنده‌ای از آنچه خواهی منع نمایی. و سود ندهد توانگری توانگری‌اش را نزد تو".
۷- «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمّدٍ وَعَلَي آل مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَي [إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَي] آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ. وَبَارِكْ عَلَي مُحَمَّدٍ و عَلَي آل مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَي [إِبْرَاهِيْمَ و عَلَي] آل إِبْرَاهِيْمَ [فِي العَالَمِينَ] إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ» [۵۰].
"خدایا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت فرست؛ چنان که بر ابراهیم و آل ابراهیم رحمت فرستادی (در دو جهان). همانا تو ستایش شده و بزرگواری. پروردگارا! بر محمد و آل محمد برکت فرست؛ چنان که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی (در دو جهان). به درستی که تو ستایش شده و بزرگواری".
۸- «اللَهُمَّ مُصَرِّفَ القُلُوبِ، صَرِّفْ قَلْبِي عَلَى طَاعَتِكَ» [۵۱].
"ای اختیار کننده‌ی دل ها! دلم را به سوی طاعتت هدایت کن".
۹- «اللَّهُمَّ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً، وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ» [۵۲].
"خدایا! ما را از نعمت‌های دنیا و آخرت (هردو) بهره مند گردان و از آتش دوزخ نگاهدار".
۱۰- «اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا، وَلا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ وَارْحَمْنِي، إِنَّك أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» [۵۳].
"خدایا! همانا من به خود ظلم کردم، ظلمی بسیار زیاد و جز تو کسی گناهان را نمى‌آمرزد، پس مرا بیامرز، آمرزش از فضل وکرم خودت و به من رحم فرما. همانا تو بسیار آمرزنده و مهربانی".
۱۱- «اللهمّ إنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ جَهْدِ الْبَلاءِ، وَدَرَكِ الشَّقَاءِ، وَسُوءِ الْقَضَاءِ، وَشَمَاتَةِ الأعْدَاءِ» [۵۴].
"خدایا! من از شدت رنجِ بلا و بدبختی و قضا و سرنوشت بد و از خوشحالی دشمن، به تو پناه مى‌برم".
۱۲- «اللهمّ إنِّي أَعُوذُ بِعِزَّتِكَ الَّذِي لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الَّذِي لا يَمُوتُ وَالْجِنُّ وَالإنْسُ يَمُوتُونَ» [۵۵].
"خدایا! به عزت تو که معبودی به حق جزتو نیست که هرگز نمى‌میرد، به تو پناه مى‌برم. و جن و انس مى‌میرند".
۱۳- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ النَّارِ وَعَذَابِ النَّارِ، وَفِتْنَةِ الْقَبْرِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ، وَشَرِّ فِتْنَةِ الْغِنَى، وَشَرِّ فِتْنَةِ الْفَقْرِ» [۵۶].
"خدایا! از فتنه‌ی آتش و عذاب دوزخ و فتنه و عذاب قبر و از شر فتنه‌ی ثروتمندی و از شر فتنه‌ی فقر، به تو پناه مى‌برم".
۱۴- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ الْكَسَلِ والهَرَم، وَالْمَأْثَمِ وَالْمَغْرَمِ» [۵۷].
«خدایا! از تنبلی و پیری وگناه و بدهکاری، به تو پناه می‌برم».
۱۵- «اللَّهُمَّ إني أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْجُبْنِ وَالْبُخْلِ، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ» [۵۸].
"خدایا! هرآینه من از ناتوانی و تنبلی و ترس و بخیلی، به تو پناه مى‌برم و از عذاب قبر به تو پناه مى‌برم و از فتنه‌ی زندگی و برزخ، به تو پناه مى‌برم".
۱۶- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ» [۵۹].
"خدایا! از شر فتنه‌ی مسیح دجال (دروغگویی که خود را مسیح مى‌پندارد وانتظار دارد مردم از او پیروی کنند) به تو پناه مى‌برم".
۱۷- «اللَّهُمَّ اغْسِلْ قَلْبِي بِمَاءِ الثَّلْجِ وَالْبَرَدِ، وَنَقِّ قَلْبِي مِنْ الْخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الأبْيَضَ مِنْ الدَّنَسِ، وَبَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ» [۶۰].
"خدایا! دلم را با آب و یخ و تگرگ بشوی و از خطاها پاک گردان؛ چنان که لباس سفید را از چرک و آلودگی پاک کردی. و بین من و خطاهایم فاصله انداز چنان که بین مشرق و مغرب فاصله انداختی".
۱۸- «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي هَزْلِي وجِدِّي، وخَطَئِي وَعَمْدِي، وَكُلُّ ذَلِكَ عِنْدِي» [۶۱].
"خدایا! شوخی من و جدی من و خطای من و عمد من و همه‌ی این‌ها که نزد من است را بیامرز".
۱۹- «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ، وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ، أَنْتَ الْمُقَدِّمُ وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ، وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» [۶۲].
"خدایا! گناهان گذشته و آینده و نهان و آشکار مرا ببخشای. تو پیشی دهنده و عقب اندازنده‌ای وتو برهمه چیز توانایی".
۲۰- «اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِي قَلْبِي نُورًا، وَفِي بَصَرِي نُورًا، وَفِي سَمْعِي نُورًا، وَعَنْ يَمِينِي نُورًا وَعَنْ يَسَارِي نُورًا، وَفَوْقِي نُورًا وَتَحْتِي نُورًا، وَأَمَامِي نُورًا وَخَلْفِي نُورًا، وَاجْعَلْ لِي نُورًا» [۶۳].
"خدایا! در قلبم نوری قرار ده و در چشمم نوری و درگوشم نوری. و از سمت راستم نوری و از سمت چپم نوری قرار ده. و از بالایم و از پایینم و از جلویم و از پشت سرم نوری و برایم نوری قرار ده".
۲۱- «اللَّهُمَّ عَلِّمْنِي الْكِتَابَوَالْحِكْمَةَ، وَفَقِّهْنِي فِي الدِّينِ» [۶۴].
"خدایا! مرا علم قرآن و سنت بیاموز و در دین آگاهىام ده".
۲۲- «اللَّهُمَّ ثَبِّتْنِي وَاجْعلْنِي هَادِيًا مَهْدِيًّا» [۶۵].
"خدایا! مرا ثابت قدم دار و مرا هدایت کننده (رهنما) و هدایت شده بگردان".
۲۳- «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي مَالاً وَوَلَدَاً وَبَارِكْ لِي [فِيْمَا أَعْطَيْتَنِي]» [۶۶].
"خدایا! مرا روزی ده و فرزند عطا فرما و در آنچه به من دادی، برکت ده".
۲۴- «اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِي دِينِي الَّذِي هُوَ عِصْمَةُ أَمْرِي، وَأَصْلِحْ لِي دُنْيَايَ الَّتِي فِيهَا مَعَاشِي، وَأَصْلِحْ لِي آخِرَتِي الَّتِي فِيهَا مَعَادِي، وَاجْعَلِ الْحَيَاةَ زِيَادَةً لِي فِي كُلِّ خَيْرٍ، وَاجْعَلِ الْمَوْتَ رَاحَةً لِي مِنْ كُلِّ شَرٍّ» [۶۷].
"خدایا! دین مرا اصلاح کن که حفظ کار من، در آن است و دنیایم را اصلاح کن که روزی من درآن است و آخرت مرا اصلاح کن که معاد و بازگشت من به آن است و زندگی را در خیر بسیار و مرگ را از هر شر برایم راحت بگردان".
۲۵- «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي كُلَّهُ، دِقَّهُ وَجِلَّهُ، وَأَوَّلَهُ وَآخِرَهُ، وَعَلانِيَتَهُ وَسِرَّهُ» [۶۸].
"خدایا! مرا بیامرز. همه‌ی گناهانم را، کم آن و زیاد آن، اول آن و آخر آن آشکار آن و نهان آن را".
۲۶- «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي،وَعَافِنِي، وَارْزُقْنِي» [۶۹].
"پروردگارا! از گناهان و تقصیراتم درگذر و به من رحم کن و مرا هدایت فرما و عافیت ده و روزی‌ام ده".
۲۷- «اللَّهُمَّ اهْدِنِي وَسَدِّدْنِي» [۷۰].
"خدایا! مرا هدایت فرما و بر راه راست پایداری ده".
۲۸- «اللَّهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا، وَزَكِّهَا أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّاهَا، أَنْتَ وَلِيُّهَا وَمَوْلاهَا» [۷۱].
"خدایا! به نفسم تقوا عطا فرما و آن را پاک گردان؛ که تو بهترین پاک کنندگانی. تو مالک نفس من و صاحب آن هستی".
۲۹- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الهُدَى وَالتُّقَى، وَالْعَفَافَ وَالْغِنَى» [۷۲].
"خدایا! از تو هدایت و تقوا و پاکی و بی‌نیازی خواهانم".
۳۰- «اللَّهمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ، وَتَحَوُّلِ عَافِيَتِكَ، وَفُجَاءَةِ نِقْمَتِكَ، وَجَمِيعِ سَخَطِكَ» [۷۳].
"خدایا! من از زوال و نیست شدن نعمتت بر خودم و از برگشتن تندرستی‌ام (به سوی بیماری و ناخوشی) و از عقوبت ناگهانىات و از خشم و غضبت به تو پناه مى‌برم".
۳۱- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا عَمِلْتُ وَمِنْ شَرِّ مَا لَمْ أَعْمَلْ» [۷۴].
"خدایا! از شرآن چه انجام داده‌ام و از شر آنچه انجام نداده‌ام، به تو پناه مى‌برم".
۳۲- «اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ وَرَبَّ الأرْضِ وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، رَبَّنَا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ، فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى، وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالإنْجِيلِ وَالْفُرْقَانِ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ، اللَّهُمَّ أَنْتَ الأوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ، اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَأَغْنِنَا مِنْ الْفَقْرِ» [۷۵].
"خدایا! ای پروردگار هفت آسمان و پروردگار عرش بزرگ. ای پروردگار ما و پروردگار همه چیز، شکافنده‌ی دانه‌ها و هسته ها، نازل کننده‌ی تورات و انجیل و قرآن، از شر هر چیزی که تو گیرنده و مهارکننده‌ی آن هستی به تو پناه مى‌برم. خدایا! تو نخستینی که پیش از تو چیزی نیست و تو آخرینی که پس از تو چیزی نیست و تو آشکاری که آشکارتر از تو چیزی نیست و تو پنهانی که پنهان تر از تو چیزی نیست، وام و بدهکاری ما را ادا کن و از تنگدستی، توانگرمان فرما".
۳۳- «اللَّهُمَّ رَبَّ جَبْرَائِيلَ وَمِيكَائِيلَ وَإِسْرَافِيلَ، فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ، اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ، إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ» [۷۶].
"خدایا! ای پروردگار جبرییل و میکاییل و اسرافیل، ای آفریننده‌ی آسمان‌ها و زمین، آگاه به نهان و آشکار، تو میان بندگانت در چیزی که آن‌ها در آن اختلاف کنند، حکم مى‌کنی. مرا در آنچه اختلاف کرده شده، به سوی حق هدایت فرما. به راستی که تو هرکه را خواهی، به راه راست هدایت مى‌کنی".
۳۴- «اللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِكُ لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَنْتَ رَبِّي وَأَنَا عَبْدُكَ، ظَلَمْتُ نَفْسِي وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبِي جَمِيعًا، إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ» [۷۷].
"خدایا! تو پادشاهی. غیر از تو پروردگاری نیست. تو معبود منی ومن بنده‌ی تو هستم. به خود ستم کرده‌ام و به گناهم اعتراف دارم. همه‌ی گناهان مرا ببخشای؛ زیرا غیر از تو هیچ کس گناهان را نمى‌بخشاید".
۳۵- «اللَّهُمَّ اهْدِنِي لأَحْسَنِ الأخْلاقِ لا يَهْدِي لأَحْسَنِهَا إِلا أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا لا يَصْرِفُ عَنِّي سَيِّئَهَا إِلاَّ أَنْتَ» [۷۸].
"خدایا! مرا به بهترین رفتار و اخلاق هدایت فرما که هیچ کس جز تو، به اخلاق خوب هدایت نمى‌کند و اخلاق بد را از من بران؛ چون هیچ کس جز تو از اخلاق بد نمى‌راند".
۳۶- «اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ [ لَكَ] بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي، فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلا أَنْتَ» [۷۹].
"خدایا! تو پروردگار منی. معبودی به حق مگر تـو که مرا آفریدی، نیست. و من بنده‌ی تو هستم و تا جایی که بتوانم به پیمان و وعده‌ی تو پایدارم. از شـر آنچه انجام داده ام، به تو پناه مى‌برم. از نعمت تو بر خود آگاهم و به گناهم اعتراف دارم. مرا هرآینه بیامرز؛ زیرا جز تو کسی آمرزنده نیست".
۳۷- «اللَّهُمَّ أَحْينِي مَا كَانَتِ الحَيَاةُ خَيْراً ليِ، وَتَوَفَّنِي إِذَا كَانَتِ الوَفَاةُ خَيْراً لِي» [۸۰].
"خدایا! اگر زنده ماندنم بهتر است، مرا زنده بدار و اگر مردنم بهتر است، مرا بمیران".
۳۸- «اللَّهُمَّ بِاسْمِكَ أَحْيَا وبِاسْمِكَ أَمُوتُ» [۸۱].
"با نام تو ای خدا، زنده مى‌شوم و مى‌میرم".
۳۹- «اللَّهمَّ اغفِرْ لِي وَارْحَمْنِي وَعَافِنِي وَاعْفُ عَنِّي» [۸۲].
"پروردگارا! از گناهان و تقصیراتم درگذر و به من رحم کن و مرا عافیت ده و ببخشای".
۴۰- «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي يَومَ الْقِيَامَةِ فَوقَ كَثِيرٍ مِن خَلْقِكَ مِنَ الْنَّاسِ، وأَدْخِلْنِي يَومَ الْقِيَامَةِ مُدْخَلاً كَرِيماً» [۸۳].
"خدایا! در روز قیامت مرا بالای بسیاری از آفریدگانت قرار ده و مرا در روز قیامت به جایگاهی کریم و خوب وارد گردان".
۴۱- «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي شَهَادَةً فِي سَبِيلِكَ، وَاجْعَلْ مَوْتِي فِي بَلَدِ رَسُولِكَ» [۸۴]ج.
"خــدایا! شهادت در راه خودت را روزی‌ام گردان و مرگم را در مدینة الرسول ج(مدینه‌ی منوره) قرار ده".
۴۲- «اللَّهُمَّ لا عَيْشَ إِلاَّ عَيْشُ الآخِرَةِ، فَأَكْرِمِ الأنْصَارَوَالْمُهَاجِرَةَ» [۸۵].
"خدایا! هیچ زندگی نیست مگر زندگی آخرت، پس انصار و مهاجرین را عزت و بزرگی عطا فرما".
۴۳- اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي، واجْعَلْنيِ مَعَ الرَّفِيقِ الأعْلى﴿مَعَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلنَّبِيِّۧنَ وَٱلصِّدِّيقِينَ وَٱلشُّهَدَآءِ وَٱلصَّٰلِحِينَۚ وَحَسُنَ أُوْلَٰٓئِكَ رَفِيقٗا ٦٩﴾ [النساء:۶۹]» [۸۶].
"خدایا! مرا ببخشای و به من رحم کن و مرا با خود (رفیق الأعلی) بگردان با کسانی که به آن‌ها نعمت دادی، با پیامبران و صدیقان وشهیدان و نیکوکاران؛ که چه نیکو رفیقانی هستند".
۴۴- «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لا يَنْفَعُ، وَمِنْ قَلْبٍ لا يَخْشَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لا تَشْبَعُ، وَمِنْ دَعْوَةٍ لا يُسْتَجَابُ لَهَا» [۸۷].
"خدایا! ازعلم ودانشی که سود وفایده‌ای نمى‌رساند و از دلی که فروتن نمى‌شود و از نفسی که سیر نمى‌شود و از دعایی که مستجاب نمى‌شود به تو پناه مى‌برم".
خدای را سپاس مى‌گویم که به من توفیق و عنایت عطا فرمود تا این کتاب را به پایان برسانم و با فضل و یاری خدا بتوانم صد دعای جامع را از قرآن و سنت درخشان پیامبر در این جا بیاورم.
وصلَّي اللهُ وسلَّمَ على عبدِه ورسولهِ النَّبِيِّ الأُمِّيِّ محمَّدِ بنِ عبدِاللهِ، خاتَمِ النَّبِيِّينَ وإمامِ المرسَلِينَ، وعلى آلِهِ وأزواجِهِ وذُرِّيَّاتِهِ وأصحابِهِ أجمعينَ، ومَنْ تَبِعَهُمْ بإحسانٍ إلى يومِ الدِّينِ، والحمدُ لِلَّهِ ربِّ العالمينَ.
حلقه دوم از سلسله
(توشه‌ى مؤمن) به پایان رسید و حلقه سوم به عنوان (ورد شبانه روزى) در پی آن می‌آید
[۴۴] متفق علیه از حدیث ابن عباسب: استخراج بخاری؛ الدعوات؛ باب: الدُّعاء عند الکرب؛ حدیث(۶۳۴۶). و مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: دعاء الکرب؛ حدیث(۲۷۳۰). [۴۵] متفق علیه از حدیث ابی هریره س: استخراج بخاری؛ المغازی؛ باب: غزوة الخندق وهی الأحزاب؛ حدیث(۴۱۱۴). و مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ ما عُمِل ومن شرّ ما لم یعْمَل؛ حدیث(۲۷۲۴). [۴۶] قسمتی از حدیث، استخراج مسلم؛ الصلاة؛ باب: ما يقول إذا رفع رأسه من الركوع؛ حدیث(۴۷۷) از ابی سعید خدری س. [۴۷] متفق علیه از حدیث ابن عباس ب: استخراج بخاری؛ التوحید؛ باب: قول الله تعالى ﴿يُرِيدُونَ أَن يُبَدِّلُواْ كَلَٰمَ ٱللَّهِۚ﴾[الفتح : ۱۵]؛ حديث(۷۴۹۹). و مسلم؛ صلاة المسافرین وقصرها؛ باب: الدُّعاء في صلاة الليل وقيامه؛ حدیث(۷۶۹). [۴۸] مسلم؛ الصلاة؛ باب: ما يقال في الركوع والسجود؛ حدیث(۴۸۶) از عایشهل. [۴۹] قسمتی از حدیث، استخراج مسلم؛ الصلاة؛ باب: ما يقول إذا رفع رأسه من الركوع؛ حدیث(۴۷۷) از ابی سعید خدری س. [۵۰] بخاریّ؛ أحادیث الأنبیاء؛ پس از باب: (یزفون)؛ حدیث(۳۳۷۰) و در بسیاری از جاهای دیگر، از کعب بن عجرة س. و مسلم؛ الصلاة؛ باب: الصلاة علی النبي جبعد التشهد؛ حدیث(۴۰۵) همچنین از او. و این زیادت در هر دو موضع در روایت بخاری آمده است: [ابراهیم وعلی] وزیادت [فی العالمین] در روایت مسلم آمده است. [۵۱] مسلم؛ القدر؛ باب: تصريف الله تعالى القلوب كيف شاء؛ حدیث(۲۶۵۴) نزد عبدالله ابن عمروب. [۵۲] متفق علیه از حدیث انسس: استخراج بخاری؛ التفسیر؛ باب: ﴿وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ﴾[البقرة: ۲۰۱]؛ حدیث(۴۵۲۲). و مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: فضل الدُّعاء باللهم ﴿ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ حَسَنَةٗ﴾حدیث(۲۶۹۰). [۵۳] متفق علیه از حدیث عبد الله بن عمروب: استخراج بخاری؛ الأذان؛ باب: الدُّعاء قبل السلام؛ حدیث(۸۳۴). و مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: استحباب خفض الصوت بالذِّکر؛ حدیث(۲۷۰۴) وهذا الدُّعاء قد علّمه رسول الله جلأبي بكرسكما في الروایة عینِها و این دعا را رسول الله جبه ابوبکر آموختند. [۵۴] متفق علیه از حدیث ابی هریره س: استخراج بخاری؛ الدعوات؛ باب: التعوّذ من جهد البلاء؛ حدیث(۶۳۴۷). و مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من سوء القضاء؛ حدیث(۲۷۰۷). [۵۵] متفق علیه از حدیث ابن عباس ب: استخراج بخاری؛ التوحید؛ باب: قول الله تعالى ﴿وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ﴾؛ حدیث(۷۳۸۳). و مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ ما عُمِل ومن شرّ ما لم یعْمَل؛ حدیث(۲۷۱۷) بزیادة. [۵۶] قسمتی از روایت متفق علیها از حدیث عایشهل: استخراج بخاری؛ الدعوات؛ باب: التعوّذ من فتنة الفقر؛ حدیث(۶۳۷۷). و مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ الفتن وغیرها؛ حدیث(۵۸۹). [۵۷] قسمتی از روایت متفق علیها از حدیث عایشهل: استخراج بخاری؛ الدعوات؛ باب: التعوّذ من المأثم والمغرم؛ حدیث(۶۳۶۸). و مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ الفتن وغیرها؛ حدیث(۵۸۹). [۵۸] قسمتی از روایت متفق علیها از حدیث انس س: استخراج بخاری؛ الدعوات؛ باب: التعوّذ من فتنة الفقر؛ حدیث(۶۳۶۷). و مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ العجز والکسل وغیره؛ حدیث(۲۶۰۷). [۵۹] قسمتی از روایت متفق علیها از حدیث عایشهل: استخـراج بخاری؛ الدعـوات؛ باب: التعوّذ من فتنة الفقر؛ حدیث(۶۳۷۷). ومسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ الفتن وغيرها؛ حدیث(۵۸۹). [۶۰] قسمتی از حدیث، استخراج بخاری؛ الدعوات؛ باب: التعوذ من فتنة الفقر؛ حدیث(۶۳۷۷) از عایشهل. و مسلم؛ المساجد؛ باب: ما يقال بين تكبيرة الإحرام والقراءة؛ حدیث(۵۹۸) از ابی هریره س. و لفظ از بخاری است. [۶۱] قسمتی از روایت متفق علیها از حدیث ابوموسی س: استخراج بخاری؛ الدعوات؛ باب: قول النبی ج: (اللهم اغفر لي ما قدمت وما أخرت)؛ احادیث(۶۳۹۸، ۶۳۹۹). و مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ ما عُمِل ومن شرّ ما لم يُعْمَل؛ حدیث(۲۷۱۹). [۶۲] همان منبع. [۶۳] متفق علیه از حدیث ابن عباسب: استخراج بخاری؛ الدعوات؛ باب: الدُّعاء إذا انتبه بالليل؛ حدیث(۶۳۱۶). و مسلم؛ صلاة المسافرین وقصرها؛ باب: الدُّعاء فی صلاة اللیل وقیامه؛ حدیث(۷۶۳). [۶۴] از دعای رسول الله جکه به ابن عباس بآموختند، استفاده شده. استخراج بخاری؛ العلم؛ باب: قول النبی ج: (اللهم علمه الكتاب)؛ حدیث(۷۵). و در فضائل الصحابة؛ باب: ذکر ابن عباسب؛ حدیث(۳۷۵۶). همچنین در الوضوء؛ باب: وضع الماء عند الخلاء؛ حدیث(۱۴۳) همه‌ی آن از ابن عباسب. [۶۵] از دعای رسول الله جکه به جریر بن عبد الله سآموختند، استفاده شده. در روایت متفق علیها از حدیث جریر س، استخراج بخاری؛ الجهاد؛ باب: من لا يثبت علي الخيل؛ حدیث(۳۰۳۶). و مسلم؛ فضائل الصحابة؛ باب: من فضائل جریر بن عبد الله؛ حدیث(۲۴۷۵). [۶۶] از دعای رسول الله جکه به انس سآموختند، استفاده شده. متفق علیه از حدیث أنسسنزد: بخاری؛ الصوم؛ باب: من زار قوماً …؛ حدیث(۱۹۸۲). ومسلم؛ فضائل الصحابة؛ باب: من فضائل أنس بن مالک؛ حدیث(۲۴۸۰) و زیادت آخر آن نزد مسلم است. [۶۷] مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ ما عُمِل ومن شرّ ما لم يُعْمَل؛ حدیث(۲۷۲۰) از ابی هریرهس. [۶۸] مسلم؛ الصلاة؛ باب: ما يقال في الركوع والسجود؛ حدیث(۴۸۳) از ابی هریره س. [۶۹] مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: فضل التهليل والتسبيح والدُّعاء؛ حدیث (۲۶۹۷) از ابی مالک اشجعی س. [۷۰] مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ ما عُمِل ومن شرّ ما لم يُعْمَل؛ حدیث(۲۷۲۵) از علی س. وهو دعاء علّمه النبی جلعلی س. [۷۱] قسمتی از حدیث، استخراج مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ ما عُمِل ومن شرّ ما لم يُعْمَل؛ حدیث(۲۷۲۲) از زید بن أرقم س. [۷۲] مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ ما عُمِل ومن شرّ ما لم يُعْمَل؛ حدیث(۲۷۲۱) از عبد الله بن مسعود س. قال مسلم: غیر أن محمّد بن المثنّی قال [والعفّة]. اهـ. ای: بدل [والعفاف]. [۷۳] مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: أكثر أهل الجنة الفقراءُ؛ حدیث(۲۷۳۹) از عبد الله بن عمرب. [۷۴] مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرّ ما عُمِل ومن شرّ ما لم يُعْمَل؛ حدیث(۲۷۱۶) ازعایشهل. [۷۵] مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: ما يقول عند النوم...؛ حدیث(۲۷۱۳) از ابی هریرهس. [۷۶] مسلم؛ صلاة المسافرین وقصرها؛ باب: الدُّعاء في صلاة الليل وقيامه؛ حدیث(۷۷۰) از عایشهل. [۷۷] قسمتی از حدیث، استخراج مسلم؛ صلاة المسافرین وقصرها؛ باب: الدُّعاء في صلاة الليل وقيامه؛ حدیث(۷۷۱) از علیس. [۷۸] همان منبع. [۷۹] بخاری؛ الدعوات؛ باب: أفضل الاستغفار؛ حدیث(۶۳۰۶) از شداد بن أوسس؛ حدیث(۶۳۲۳) همچنین از او. و لفظ [ لک] مثبت فی الروایة الثانیة. [۸۰] بخاری؛ المرضى؛ باب: تمنی المریض الموت؛ حدیث(۵۶۷۱) از أنس بن مالک س. و مسلم؛ الذکر والدعاء والتوبة والاستغفار؛ باب: باب كراهة تمني الموت لضرٍ نزل به؛ حدیث(۲۶۸۰) از أنس بن مالک س. ويقول المسلم هذا الدعاء إن خاف الفتنة من ضُرٍ أصابه، كما في الرواية نفسها : «لا يتمنين أحدكم الموت من ضر أصابه، فإن كان لابدّ فاعلاً فليقل: ... الحديث». [۸۱] مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: ما یقول عند النوم؛ حدیث(۲۷۱۰) از براء بن عازب س. [۸۲] قسمتی از حدیث، استخراج مسلم؛ الجنائز؛ باب: الدعاء للميت في الصلاة؛ حدیث(۹۳۶) ازعوف بن مالک س. [۸۳] استفاده شده از من دعای النبی جبرعبید ابی عامر و ابوموسی اشعری بوهو فی الصحیحین. استخراج بخاریّ؛ المغازی؛باب: غزوة أوطاس؛ حدیث(۴۳۲۳). و در بسیاری از جاهای دیگر از ابوموسی س. و مسلم؛ فضائل الصحابة؛ باب: من فضائل أصحاب الشجرة؛ حدیث(۲۴۹۸)همچنین از او . [۸۴] موقوف من قول عمر س؛ استخراج بخاری؛ فضائل المدینة؛ باب: پس از باب کراهیة النبی جأن تُعری المدینة؛ حدیث(۱۸۹۰). [۸۵] متفق علیه از حدیث سهل بن سعد س؛ استخراج بخاری؛ مناقب الأنصار؛ باب: دعاء النبی ج«أصلح الأنصار والمهاجرة»؛ حدیث(۳۷۹۸). و مسلم؛ الجهاد والسِّیر؛ باب: غزوة الأحزاب وهی الخندق؛ حدیث(۱۸۰۵). [۸۶] بخاری؛ المغازی؛ باب: مرض النبی جو وفاته؛ حدیث(۴۴۴۰) از عایشهل. و مسلم؛ فضائل الصحابة؛ باب: فی فضل عائشةل؛ حدیث(۲۴۴۴) والزیادة من نصّ الآیة الکریمة لمسلم رحمه الله. وهذا الدعاء هوآخر كلام النبيّ جفي مرضه الذي مات فيه جكما في الرواية نفسها. [۸۷] قسمتی از حدیث، استخراج مسلم؛ الذِّکر والدُّعاء؛ باب: التعوّذ من شرما عُمِل ومن شرما لم يُعْمَل؛ حدیث(۲۷۲۲) از زید بن أرقم س.