دعا توبه است
خداوند مى‌فرماید:
﴿فَتَلَقَّىٰٓ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِۦ كَلِمَٰتٖ فَتَابَ عَلَيۡهِۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ ٣٧﴾[البقرة:۳۷].
«پس آدم از خدای خود کلماتی آموخت که آن کلمات سبب پذیرفتن توبه‌ی او گردید که خداوند توبه پذیر و مهربان است».
و آن کلمات چنان که مفسران گویند، این آیه مى‌باشد:
﴿قَالَا رَبَّنَا ظَلَمۡنَآ أَنفُسَنَا وَإِن لَّمۡ تَغۡفِرۡ لَنَا وَتَرۡحَمۡنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرينَ ٢٣﴾[الأعراف:۲۳]. «گفتند: خدایا! ما برخویش ستم کردیم و اگر تو ما را نبخشی و به ما رحمت و شفقت نفرمایی، سخت از زیانکاران خواهیم شد».
دعای مقبول نزد خدا موجب جلب نفع و دور کننده‌ی ضرر در دنیا و آخرت است.
خداوند مى‌فرماید:
﴿وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ حَسَنَةٗ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ ٢٠١﴾[البقرة:۲۰۱]. «و بعضی دیگر گویند: بارخدایا! ما را از نعمت‌های دنیا و آخرت (هر دو) بهره مند گردان و از شکنجه‌ی آتش دوزخ نگاه دار».
وقتی ام سلیم از رسول الله جبرای انس طلب دعا کرد، آن حضرت جفرمودند: «اللهمَّ أَكْثِرْ مَالَهُ، وَوَلَدَهُ، وَبَارِكْ لَهُ فِيمَا أَعْطَيْتَهُ» [۶]"خدایا! مال و اولاد او را زیاد گردان و در آنچه به او عطا نموده‌ای برکت فرما".
وكانَ عليهِ الصَّلاةُ والسَّلامُ «يدْعُو فِي الصَّلاَةِ فَيَتَعَوَّذُ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَفِتْنَةِ الْمَمَاتِ، وَمِنَ الْمَأْثَمِ وَالْمَغْرَمِ» [۷]و رسول الله جدر نماز از عذاب قبر و فتنه‌ی دجال و فتنه‌ی زندگی و برزخ و از گناه و بدهکاری، به خدا پناه مى‌بردند.
[۶] متفق علیه از حدیث أنس س: بخاریّ؛ الدعوات؛ باب: الدُّعاء بكثرة المال والولد والبركة؛ حدیث(۶۳۷۸). ومسلم؛ فضائل الصحابة؛ باب: من فضائل أنس بن مالک؛ حدیث(۲۴۸۰). [۷] متفق علیه از حدیث عایشهل: بخاری؛ الأذان؛ باب: الدُّعاء قبل السلام؛ حدیث(۸۳۲). و مسلم؛ المساجد؛ باب: ما يستعاذ منه في الصلاة؛ حدیث(۵۸۹).