يك قاعدۀ مهم
پس اهل سنت معتقدند که افتخار نسب تابع افتخار ایمان است، کسی که خداوند او را با هر دو نعمت (ایمان و نسب رفیع) افتخار بخشیده باشد براستی که دو مدال افتخار یکجا برده است، و کسی که توفیق نعمت ایمان را نیافته باشد نسب شریف و رفیع نفعی به او نخواهد رساند، چنانکه خداوند متعال میفرماید:
﴿إِنَّ أَكۡرَمَكُمۡ عِندَ ٱللَّهِ أَتۡقَىٰكُمۡ﴾[الحجرات: ۱۳]. «بدرستیکه مکرمترین شما در نزد خدا پرهیزگارترین شماست».
و رسول گرامی صدر پایان حدیث طولانیای که امام مسلم آن را به روایت أبو هریره درصحیحش نقل کرده (شماره۲۶۹۹) میفرماید:
«مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ»«کسی که عملش او را عقب بیندازد نسبش او را نمیتواند جلو بیندازد».