احترام خلفای راشدین به حسین:
و إبن کثیر /در البدایة و النهایة (۱۱/۴۷۶ ) میفرماید:
«مقصود این است که حسین با رسول الله صهم عصر بوده و در صحبت ایشان بوده تا اینکه حضرتش صدر حالی وفات کردند که از او راضی بودند، اما او کوچک بود، سپس حضرت صدیق ایشان را اکرام و احترام میکرد، و همچنین عمر و عثمان، با پدرش هم صحبت بوده و از ایشان حدیث روایت کرده، در تمام جنگهایش با وی همراه بوده از جمله در جمل و صفین، و ایشان همواره شخصیت محترم و بزرگواری بود».