اولین شب قبر، شب وحشت یا شب راحت
شبی که دیگر مؤذن برای نماز صبح اذان نخواهد نگفت. دیگر از ندای: «الصَّلَاةُ خَيْرٌ مِنَ النَّوْمِ»خبری نیست، شبی که مؤذن صبح آن اسرافیل است و چون او ندا برآورد استخوان‌های پوسیده بلند شوند و به دربار و مقام رب العالمین درآیند.
﴿وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَجَمَعۡنَٰهُمۡ جَمۡعٗا﴾[الکهف: ۹۹].
آری نماز و روزه تمام شد، دیگر سحر و افطاری وجود ندارد.