۱۱- اشاره با انگشت سبابه
بسیاری از نمازگزاران این امر مهم غافلند و فایدة بزرگ آن را نمی‌دانند که این امر در خشوع نماز مؤثر است. پیامبرجفرموده‌اند: «لَهِىَ أَشَدُّ عَلَى الشَّيْطَانِ مِنَ الْحَدِيدِ» [۴۸]. «اشاره با انگشت سبابه در وقت تشهد از پتک آهن زدن بر شیطان سخت‌تر است». این کار شیطان را به خشم می‌آورد، زیرا بنده را به یاد وحدانیت خدا و اخلاص در عبادت می‌اندازد و انسان نمازگزار را متوجه یکتایی خداوند می‌کند و یاد خدا بزرگترین چیزی است که شیطان از آن متنفر است -نعوذ بالله من الشیطان الرجیم-.
و به خاطر این فایدة عظیم، بسیاری از اصحاب در این مورد به یکدیگر وصیت می‌کردند و یکدیگر را تشویق و ترغیب و سفارش می‌کردند و بدان متعهد می‌شدند که حتماً در تشهد و دعا به انگشت سبابه اشاره کنند و آن را به حرکت درآورند [۴۹]. و سنت بر این است که نمازگزار انگشت سبابه‌اش را در طول تشهد بالا بگیرد و به آن اشاره کند.
[۴۸] رواه احمد بسند حسن. [۴۹] رواه ابن ابی شیبه بسند حسن کما فی صفة الصلاة.