سوم: بانو عایشه بنت ابی بکر الصدیقب
ایشان در حالی که دوشیزهای باکره بود به ازدواج رسول جدر آمد و آن حضرت بجز ایشان هرگز با دوشیزه باکره دیگری ازدواج نفرمودند. بانو عایشه با ذکاوتترین و حافظترین زنان رسول جبودند و حتی میتوان گفت علم ایشان از اکثریت مردان و یا اصحاب رسول جبیشتر بود، تا جایی که بسیاری از بزرگان و علمای اصحاب رسول جهنگام بروز مشکلات در احکام نزد ایشان میآمدند و در حل مشاکل از ایشان مدد میجستند. از ابوموسی اشعریس روایت میشود که گفت: هرگاه بر ما یعنی اصحاب رسول جدر مورد احادیث مشکلی بروز مینمود، در مورد آن از عایشهلسوال میکردیم و همواره نیز نزد او از آن احادیث علمی مییافتیم.
و ابو الضحی از مسروق روایت میکند که: «دیدم که بزرگان اصحاب رسول جدر مورد فرایض از عایشه سوال مینمودند».
و عروه بن زبیر میگوید: «هرگز زنی داناتر از عایشه در علم فقه، طب و شعر ندیدهام».
و هرگز جای تعجب نیست، کتب حدیث همه و همه به علم سرشار و عقل و تیزهوشی او شهادت میدهند، زیرا از هیچکدام از اصحاب رسولجبه اندازه عایشه حدیث روایت نشده است مگر دو نفر، یعنی ابوهریره و عبدالله بن عمرب.
و رسول جعایشه را از همه زنان دیگرش بیشتر دوست میداشت. اما همواره بین او و زنان دیگرش جانب عدل را رعایت نموده و میگفت: «خداوندا در مورد آنچه بدست من و در اختیار من است عدل را رعایت نمودم پس در مورد آنچه که در مورد آن اختیاری ندارم مرا مواخذه مکن.
و هنگامی که آیه تخییر (اختیار) نازل شد رسول جدر ابلاغ این آیه از بانو عایشه آغاز نمود و گفت: «میخواهم که مسئلهای را با تو عنوان کنم پس در مورد آن عجله نکن و ابتدا با پدر و مادرت مشورت کن». و بانو عایشه میگفت: «او میدانست که پدر و مادرم هرگز بر جدایی من از او امر نمیدهند». و آنگاه امر خداوند را بر او قرابت نمود. ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ قُل لِّأَزۡوَٰجِكَ إِن كُنتُنَّ تُرِدۡنَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا وَزِينَتَهَا﴾[الأحزاب: ۲۸]. معنی: «ای پیامبر به زنان خود بگو که اگر شما زندگانی و زیور دنیا را طالبید، پس بیایید تا من شما را به خوبی طلاق دهم».
و بانو عایشه جواب داد: آیا میخواهی که من در این مورد از پدر و مادرم امر بگیرم؟!! همانا من خداوند، رسول او در دار آخرت را اختیار کردهام».
و بهراستی که نسبت دامادی رسول جبه ابوبکرس، بزرگترین منت و پاداشی بود که (صدیق) در تمام زندگیش بدان نائل آمد. و به همین صورت این مصاهره و دامادی یکی از بزرگترین طرق نشر سنت مطهره، فضایل زناشویی، احکام شریعت و مخصوصاً احکام شرعی متعلق به زنان بود که در مورد آن در باب حکمت تعلیمی سخن راندیم.