پنحم: بانو زینب بنت خزیمه
پیامبر بزرگوار پس از حفصه بنت عمر با او ازدواج نمود. و او بیوه قهرمان پیشاهنگ و شهید اسلام عبیده بن الحارث بن عبداللمطلب بود که در غزوه بدر و در ابتدای مبارزه به شهادت رسیده بود و بانو زینب در هنگام شهادت همسرش مشغول مداوا و مدد رسانی مجرمان جهاد بود، و شهادت همسرش هرگز او را از قیام به این عمل و واجبش باز نداشت. تا اینکه خداوند پیروزی را در اولین درگیری با مشرکین نصیب مسلمانان گردانید.
و هنگامی که رسول جاز صبر، ثبات و جهاد بانو زینب آگاه شده و دانست که پس از همسرش هیچ سرپرستی برای او وجود ندارد، با او ازدواج نموده و در این تنهایی و بی‌کسی بار دیگر امید او را تازه نموده و به او ماوی و مکان داد. شیخ محمد محمود الصواف در رساله با ارزشش شهامت و شهادت همسر زینب را ذکر می‌کند و می‌گوید: هنگامی که رسول جبا او ازدواج کرد حدود شصت سال سن داشت و فقط دو سال از عمر خود را نزد رسول جگذراند، و سپس به رحمت خداوندی پیوست. پس باید پرسید که افاکان دروغ‌گو در مورد این ازدواج شریف و هدف و غایب آن چه می‌گویند؟ آیا در این ازدواج اثری از تهمت، تهمت زنندگان دیده می‌شود؟ آیا نشانی از شهوت و شهوت‌پرستی به چشم می‌خورد؟ یا اینکه این ازدواج الگوی، عفاف، عظمت، رحمت و فضل و احسان رسول بزرگ انسانیت است که خداوند او را به عنوانی رحمتی برای همه جهانیان ارسال داشت؟
پس این مستشرقین غرض ورز باید تقوای خدا پیشه کرده و به امانت سنگین علم، در راه اهداف خبیث و پلیدشان خیانت نکرده و با استفاده از انواع کید، فریب، دروغ و نیرنگ دامن سرور بزرگ انسانیت محمد جرا لکه دار نسازند؟